< Atos 3 >

1 Pedro e João estavam indo ao Templo na hora da oração da tarde, por volta das três horas da tarde.
Khaw hypoet awhtaw Piter ingkaw Johan taw khawmy ben khawnoek pakthum, cykcah tym a pha awh bawkim na cet hy nih.
2 Estava ali um homem, que era manco desde que nascera. Ele era levado para lá todos os dias e colocado à porta do Templo chamada Formosa, para pedir esmolas às pessoas que iam até lá.
Cawh a nu ak phoen khui awhkawng ak kheemna ak thang thlang pynoet ce bawkim na kawt unawh ak leek soeih chawmkeng a keng awh ta uhy, anih ing ce myngawi bawkim khuina ak cetkhqi venawh kut dun poepa hy.
3 Ele viu Pedro e João quando eles estavam quase entrando no Templo e lhes pediu uma esmola.
Anih ing Piter ingkaw Johan bawkim khui ani lut tawm awh ce hu qawi nawh, cekqawi a venna tangka thoeh hy.
4 Pedro olhou direto para ele. João fez o mesmo. Pedro disse ao homem: “Olhe para nós!”
Piter ingkaw Johan ing anih ce toek ceet nih nawh Piter ing, “Kainih ve ni toek qawi lah!” tina hy.
5 O homem olhou para eles muito atentamente, esperando que lhe dessem algo.
Ce ak thlang ing ik-oeih ani pek hly ngaih-uu doena hak toek hy.
6 Pedro falou: “Eu não tenho prata nem ouro, mas eu lhe darei o que tenho. Em nome de Jesus Cristo de Nazaré, ande!”
Cehlai Piter ing, “Sui ingkaw tangka am ta nyng, cehlai ka taak dyn ve ni pe vang nyng: Nazareth Jesu ang ming ing na khaw ing cet,” tina hy.
7 Pedro o pegou pela mão direita e o ajudou a se levantar. No mesmo instante, os seus pés e os seus tornozelos ficaram fortes novamente.
Cawh ak tang ben kutawh tu nawh thawh saw a khaw ingkaw am khuk ce nep pahoei hy.
8 Ele deu um pulo, ficou em pé e começou a andar. Ele entrou no Templo com Pedro e João, caminhando, pulando e louvando a Deus.
A khaw ing pet nawh cet pahoei hy. Cekqawi mi bawkim khuina ang pet doena Khawsa ce kyihcah nawh lut pahoei hy.
9 Todos que estavam lá viram-no andando e louvando a Deus.
A ceh doena Khawsa am kyihcah ce thlang boeih ing ami huh awh,
10 Eles reconheceram que ele era o mendigo que costumava ficar assentado à Porta Formosa do Templo; e ficaram muito surpresos e maravilhados com o que lhe tinha acontecido.
ak leek chawmkeng a kengawh ngawi nawh kut ak dun thlang ni, tice sim unawh, ak khan awh them ak pha law ce ami huh awh kawpoek kyi sak unawh aming ngaihna aa sak uhy.
11 Ele se agarrou firmemente a Pedro e a João, enquanto todas as pessoas correram até eles, no Alpendre de Salomão. Elas estavam completamente admiradas com o que havia acontecido.
Cawhkaw kut ak dun thlang ing Piter ingkaw Johan ce am tu huili awh, thlang boeih amik kawpoek kyi nawh, Solomon Imhloeih benna kawng dawng law uhy.
12 Quando Pedro viu isso, falou a todos os que lá estavam: “Povo de Israel, por que vocês estão surpresos com o que aconteceu com esse homem? Por que vocês estão olhando para nós, como se tivesse sido pelo nosso próprio poder ou fé que esse homem tenha conseguido andar?
Cekkhqi ce Piter ing a huh awh, a mingmih a venawh, “Israel thlangkhqi aw, kawtih naming ngaih a kyi hy voei? Kainih ing ka nimah a saithainaak, am awhtaw, Khawsak thlang na kani awm a dawngawh, vawhkaw thlang ve ak ceh sak thai amyihna nami ni toek uh?
13 O Deus dos nossos antepassados, o Deus de Abraão, de Isaque e de Jacó foi quem glorificou seu servo Jesus. Foi ele que vocês entregaram e rejeitaram na presença de Pilatos, mesmo após Pilatos ter decidido soltá-lo.
Abraham, Isaak, Jakob ingkaw pakdamkhqi a Khawsa ing a tyihzawih Jesu ce zoeksang hawh hy. Nangmih ing anih ce him aham nami peek, Pilat ing anih ce hlah aham ngaih hlai hy, nangmih ing anih a haiawh maa uhyk ti.
14 Vocês rejeitaram alguém santo e bom e pediram para que um assassino fosse solto.
Thlak ciim ingkaw thlak dyng ce qoeng unawh, thlang ak him ce hlah aham thoeh lat uhyk ti.
15 Vocês mataram o Autor da vida, mas Deus o ressuscitou dos mortos, e nós somos testemunhas disso.
Hqingnaak kung ce him hlai uhyk ti, Khawsa ing anih ce thihnaak khui awhkawng thawh tlaih hawh hy. Kaimih ve dyihthing na awm unyng.
16 Esse homem foi curado por sua fé no nome de Jesus. Vocês estão vendo esse homem e o conhecem. Por meio da fé em Jesus, esse homem foi completamente curado diante de todos vocês.
Ang ming cangnaak ak caming, vawhkaw thlang nangmih ing nami huh nawh nami sim ve qoei hawh hy. Jesu ang ming ing amah a venawh kawng ak law cangnaak ak caming ing ve ak thlang ve, nangmih boeih ing nami huh amyihna, qoei hawh hy.
17 Agora eu sei, irmãos e irmãs, que vocês e seus líderes fizeram isso por ignorância.
Koeinaakhqi, nangmih anik hquikungkhqi ing am sim unawh ami sai amyihna, nangmih ingawm a sim kaana sai uhyk ti, tice sim nyng.
18 Mas, Deus cumpriu o que havia anunciado por todos os profetas: que o seu Messias iria sofrer.
Cehlai Khawsa ing a tawnghakhqi boeih a venawh anak kqawn hyt, Khrih ing khuikhanaak hu kaw, tice vemyihna soep sak hy.
19 Agora, tratem de se arrepender e mudem os seus caminhos, para que os seus pecados sejam perdoados. Assim, o Senhor poderá conceder a vocês a oportunidade para que se curem e se recuperem
Cedawngawh nami thawlhnaak a ciimnaak a hamna zut unawh taw, Khawsa benna hlat lah uh, cawh ni Khawsa ven nakaw simqunaak ce pha law thai kawm saw,
20 e também poderá enviar Jesus, que Ele havia escolhido para ser o Messias de vocês.
Jesu Khrih, nangmih aham a hoep ce awm a tyih law hly thai hy.
21 Pois Jesus precisa ficar no céu até que chegue o tempo em que tudo seja renovado, exatamente como Deus anunciou há muito tempo, pelos seus santos profetas. (aiōn g165)
Syn awh a tawngha ciimkhqi venawh awi ataak ce hawh amyihna, Khawsa ing ik-oeihkhqi boeih a sai pangnaak a tym a pha hlan dy taw, anih ce khawk khan awh awm hyn kaw. (aiōn g165)
22 Moisés disse: ‘O Senhor Deus enviará, assim como me enviou, um profeta para vocês, que será escolhido entre o seu próprio povo. Ouçam tudo o que ele lhes disser.
Ikawtih Mosi ing, ‘Bawipa nangmih a Khawsa ing nangmih aham kai amyihna ak awm tawngha pynoet ce nangmih anglak awhkawng awm law sak kaw; anih ing ak kqawn law boeih ce ngai pe kawm uk ti.
23 Qualquer um que não o ouvir será totalmente afastado do seu povo.’
U awm anih ak awm amak ngai ak thlang taw ak thlangkhqi ak khui awhkawng qoeng bat kaw,’ tinawh anak kqawn hy.
24 Todos os profetas, desde Samuel até os que vieram depois dele, falaram a respeito destes dias.
Oeih, Samuel awhkawng kqan nawh tawnghakhqi boeih ing, ami nak kqawn hawh amyihna, tuh tloek awhkaw ik-oeih ve anak kqawn oepchoeh hawh uhy.
25 Vocês são os filhos dos profetas e do acordo que Deus fez com os seus antepassados, quando ele disse para Abraão: ‘Por meio dos seus descendentes, todas as famílias da terra serão abençoadas.’
Nangmih ve Khawsa ing tawnghakhqi ingkaw nami pakdamkhqi mi ami na sai awikamnaak qo ak pangkungkhqi na awm uhyk ti. Abraham a venawh, ‘Nang a cadilkhqi ak caming khawmdek thlang boeih ing zoseennaak hu kawm uh,’ ana tina hy.
26 Deus preparou o seu Servo e o enviou primeiro a vocês, para abençoá-los, afastando cada um de vocês do caminho do mal.”
Khawsa ing a bibikung ce am thawh tlaih awh, thawlh lam awhkawng nangmih ce ning hlat sak khqi nawh zoseennaak peek aham lamma cyk na nangmih a venawh tyi law hy,” tinak khqi hy.

< Atos 3 >