Cantares de Salomâo 5

1 [Ele]: Já cheguei ao meu jardim, minha irmã, [minha] esposa; colhi minha mirra com minha especiaria; comi meu mel, bebi meu vinho com meu leite. [Autor do poema (ou os amigos dos noivos)]: Comei, amigos; bebei, ó amados, e embebedai-vos.

Да снидет брат мои в вертоград свой и да яст плод овощий своих. Внидох в вертоград мой, сестро моя невесто: оымах смирну мою со ароматами моими, ядох хлеб мой с медом моим, пих вино мое с млеком моим. Ядите, ближнии, и пийте и упийтеся, братия.

2 [Ela]: Eu estava dormindo, mas meu coração vigiava; era a voz de meu amado, batendo: Abre-me, minha irmã, minha querida, minha pomba, minha perfeita! Porque minha cabeça está cheia de orvalho, meus cabelos das gotas da noite.

Аз сплю, а сердце мое бдит: глас брата моего ударяет в двери: отверзи ми, сестро моя, ближняя моя, голубице моя, совершенная моя: яко глава моя наполнися росы, и власи мои капель нощных.

3 Já tirei minha roupa; como [voltarei] a vesti-la? Já lavei meus pés; como vou sujá-los [de novo]?

Совлекохся ризы моея, како облекуся в ню? Умых нозе мои, како оскверню их?

4 Meu amado meteu sua mão pelo buraco [da porta], e meu interior se estremeceu por ele.

Брат мой посла руку свою сквозе скважню, и чрево мое вострепета от него.

5 Eu me levantei para abrir a meu amado; minhas mãos gotejavam mirra, e meus dedos [derramaram] mirra sobre os puxadores da fechadura.

Востах аз отверсти брату моему: руце мои искапаша смирну, персты мои смирны полны на руках заключения.

6 Eu abri a porta ao meu amado, porém meu amado já tinha saído e ido embora; minha alma como que saía [de si] por causa de seu falar. Eu o busquei, mas não o achei; eu o chamei, mas ele não me respondeu.

Отверзох аз брату моему: брат мой прейде. Душа моя изыде в слово его: взысках его, и не обретох его: звах его, и не послуша мене.

7 Os guardas que rondavam pela cidade me encontraram; eles me bateram [e] me feriram; os guardas dos muros tiraram de mim o meu véu.

Обретоша мя стражие обходящии во граде: биша мя, язвиша мя, взяша верхнюю ризу от мене стражие стеннии.

8 Eu vos ordeno, filhas de Jerusalém: jurai que, se achardes o meu amado, dizei a ele que estou doente de amor.

Заклях вы, дщери Иерусалимския, в силах и в крепостех селных: аще обрящете брата моего, возвестите ему, яко уязвлена любовию аз есмь.

9 [Moças]: Ó, tu, mais bela entre as mulheres, como é o teu amado, a quem tu amas mais do que qualquer outro? Como é este teu amado, mais amado que qualquer outro, por quem assim nos mandas jurar?

Что брат твой паче брата, добрая в женах? Что брат твой от брата, яко тако закляла еси нас?

10 [Ela]: Meu amado é radiante e rosado; ele se destaca entre dez mil.

Брат мой бел и чермен, избран от тем:

11 Sua cabeça é [como] o mais fino ouro; seus cabelos são crespos, pretos como o corvo.

глава его злато избранно, власы его кудрявы, черны яко вран:

12 Seus olhos são como pombas junto às correntes de águas, lavados em leite, colocados como [joias].

очи его яко голубицы на исполнениих вод, измовени во млеце, седящыя в наполнениих (вод):

13 As laterais de seu rosto como um canteiro de especiarias, [como] caixas aromáticas; seus lábios são [como] lírios, que gotejam fragrante mirra.

ланиты его аки фиалы аромат, прозябающыя благовоние: устне его крины, каплющии смирну полну:

14 Suas mãos são [como] anéis de ouro com pedras de crisólitos; seu abdome [como] o brilhante marfim, coberto de safiras.

руце его обточены златы, наполнены фарсиса: чрево его сосуд слоновый на камени сапфирове:

15 Suas pernas são [como] colunas de mármore, fundadas sobre bases de ouro puro; seu aspecto é como o Líbano, precioso como os cedros.

лыста его столпи марморовы, основани на степенех златых: вид его яко Ливан, избран яко кедрове:

16 Sua boca é [cheia] de doçura, e ele é desejável em todos os sentidos; assim é o meu amado; assim é o meu querido, ó filhas de Jerusalém.

гортань его сладость, и весь желание: сей брат мой и сей ближний мой, дщери Иерусалимли.