Apocalipse 6
1 E eu vi quando o Coreiro abriu um dos selos; e ouvi um dos quatro animais dizendo [com] voz como de trovão: “Vem, e vê.”
୧ଅ଼ଡ଼େ ନା଼ନୁ ମେ଼ଣ୍ତା ଡା଼ଲୁଇଁ ସା଼ତାଗଟା ସୀଲିୟାଁ ବିତ୍ରାଟି ର଼ ଲମ୍ବର ସୀଲି ଦେତାଣି ମେସ୍ତେଏଁ, ଅ଼ଡ଼େ ସା଼ରିଗଟା ଜ଼ନ୍ତ ବିତ୍ରାଟି ର଼ ଜ଼ନ୍ତ ହା଼ଗୁ ଗୂଣ୍ନି ହା଼ଡାତଲେ ହା଼ଟିମାଚାଣି ୱେଚେଏଁ “ୱା଼ମୁ!”
2 E eu olhei, e eis um cavalo branco; e o que estava sentado sobre ele tinha um arco; e uma coroa lhe foi dada, e ele saiu [como] conquistador, e para que conquistasse.
୨ଏମ୍ବାଟିଏ ନା଼ନୁ ସିନିକିତେଏଁ ଅ଼ଡ଼େ ର଼ ଦବ୍ଲା ଗ଼ଡ଼ା ଇଞ୍ଜାଁ ତାନି ଲାକ ହ଼ଚାମାଚାଣି କେୟୁତା ର଼ ଆମ୍ବୁ ଆସାମାଚେସି, ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାଣାକି ର଼ ଟ଼ପେରି ହୀପ୍କିଆ଼ତେ, ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାସି ଜୀଣା ଆ଼ହାଁ ଜୀଣା ଆୟାଲି ହ଼ଚାହାଚେସି ।
3 E quando ele abriu o segundo selo, eu ouvi o segundo animal dizendo: “Vem, e vê.”
୩ମେ଼ଣ୍ତା ଡା଼ଲୁ ଏଚିବେ଼ଲା ରୀ ଲମ୍ବର ସୀଲି ଦେତେସି, ଏଚିବେ଼ଲା ଅ଼ଡ଼େ ରୀ ଲମ୍ବର ଜ଼ନ୍ତ ଏଲେଇଚାଣି ୱେଚେଏଁ “ୱା଼ମୁ,”
4 E saiu outro cavalo vermelho; e ao que estava sentado sobre ele foi concedido que tirasse a paz da terra, e que uns aos outros se matassem; e uma grande espada lhe foi dada.
୪ଏମ୍ବାଟିଏ ଅ଼ଡ଼େ ର଼ ଗ଼ଡ଼ା ହ଼ଚା ୱା଼ତେ, ଏ଼ଦି ନେତେରି ୱା଼ଣାଗାଟାୟି; ଲ଼କୁ ଏ଼ନିକିଁ ତା଼ମ୍ବୁ ତା଼ମ୍ବୁ ପା଼ୟ୍ୱି ଆ଼ନେରି, ଏ଼ଦାଆଁତାକି ଦାର୍ତିଟି ହିତ୍ଡ଼ି ହେକ କିହାଲି ତାନି ଲାକ ହ଼ଚାମାନାଣାକି ବା଼ଡ଼୍ୟୁ ହୀପ୍କିଆ଼ତେ ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାଣାକି କାଜା କାଣ୍ତା ହୀପ୍କିଆ଼ତେ ।
5 E quando ele abriu o terceiro celo, eu ouvi o terceiro animal dizer: “Vem, e vê.” E olhei, e eis um cavalo preto, e o que estava sentado sobre ele tinha uma balança na sua mão.
୫ମେ଼ଣ୍ତା ଡା଼ଲୁ ଏଚିବେ଼ଲା ତୀନି ଲମ୍ବର ସୀଲି ଦେତେସି, ଏଚିବେ଼ଲା ତୀନି ଲମ୍ବର ଜ଼ନ୍ତ ଏଲେଇଞ୍ଜିମାନାଣି ୱେଚେଏଁ, “ୱା଼ହାଁ ସିନିକିମୁ” ଏମ୍ବାଟିଏ ନା଼ନୁ ସିନିକିତେଏଁ, ମେହ୍ଦୁ ର଼ କା଼ଡ଼ିନି ଗ଼ଡ଼ା; ଅ଼ଡ଼େ ଏମ୍ବାଆଁ ହ଼ଚାମାନାଣି କେୟୁତା ର଼ କେ଼ଜି ତୂକ୍ନାୟି ମାଚେ ।
6 E ouvi uma voz no meio dos quatro animais, dizendo: “Uma medida de trigo por um dinheiro, e três medidas de cevada por um dinheiro; e não danifiques o azeite e o vinho.”
୬ଅ଼ଡ଼େ ନା଼ନୁ, ସା଼ରିଗଟା ଜ଼ନ୍ତତି ଗୂତିଟି ହ଼ତି ଲେହେଁତି ର଼ ହା଼ଡା ୱେଚେଏଁ; “ର଼ ଟାକା ତାକି ର଼ କେ଼ଜି ଗ଼ହଁ ଅ଼ଡ଼େ ତୀନି କେ଼ଜି କାୱ୍ଆ ଜ଼ନାୟାଁ ମେ଼ଡ଼ା ଆ଼ନୁ ସାମା ମୀରୁ ଜୀତ ମା଼ର୍ନୁତି ନିୟୁଁ ଅ଼ଡ଼େ ଅଙ୍ଗୁରି ରାସା ନସ୍ତ କିଆଦୁ ।”
7 E quando ele abriu o quarto selo, eu ouvi a voz do quarto animal dizendo: “Vem, e vê.”
୭ମେ଼ଣ୍ତା ଡା଼ଲୁ ଏଚିବେ଼ଲା ସା଼ରି ଲମ୍ବର ସୀଲି ଦେତେସି, ଇଞ୍ଜାଁ ନା଼ନୁ ସା଼ରି ଲମ୍ବର ଜ଼ନ୍ତ ଏଲେ ଇଞ୍ଜିମାଚାଣି ୱେଚେଏଁ, “ୱା଼ମୁ!”
8 E eu olhei, e eis um cavalo amarelo, e o que estava sentado sobre ele, seu nome [era] Morte; e o Xeol o seguia. E foi-lhes dada autoridade para matar a quarta [parte] da terra, com espada, com fome, com morte [por doença], e com os animais ferozes da terra. (Hadēs g86)
୮ଏମ୍ବାଟିଏ ନା଼ନୁ ସିନିକିତେଏଁ ଦାର୍ମ୍ବୁ ୱା଼ଣାଗାଟି ଗ଼ଡ଼ା, ତାନି ଲାକ ହ଼ଚାମାଚାଣି ଦ଼ରୁ ହା଼କି, ଏ଼ୱାଣି ଜେ଼ଚ ଜେ଼ଚ ଦାର୍ତି ହାଜିମାଚେ, ଏ଼ୱାରାକି ଦାର୍ତିତି ସା଼ରି ବା଼ଗା ବିତ୍ରା ର଼ ବା଼ଗା ମୁହେଁ କାଣ୍ତା, ହା଼କି, ର଼ଗ ଅ଼ଡ଼େ ଜା଼ଡ଼ାତି ଜ଼ନ୍ତ ଜିୱେଡ଼ିକା ତଲେ ପା଼ୟାଲି ବା଼ଡ଼୍ୟୁ ହୀପ୍କିଆ଼ତେ । (Hadēs g86)
9 E quando ele abriu o quinto selo, eu vi debaixo do altar as almas dos que foram mortos por causa da palavra de Deus, e por causa do testemunho que tinham.
୯ମେ଼ଣ୍ତା ଡା଼ଲୁ ଏଚିବେ଼ଲା ପା଼ସା ଲମ୍ବର ସୀଲି ଦେତେସି, ଏଚିବେ଼ଲା ଆମିନି ଲ଼କୁ ମାହାପୂରୁତି ବ଼ଲୁ ତାକି ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାରାକି ହୀପ୍କି ଆ଼ହାମାନି ସା଼କି ତାକି ହା଼ହାମାଚେରି, ଏ଼ୱାରି ଜୀୱୁୟାଁ ନା଼ନୁ ପୂଜାପିଣ୍ତା ଡ଼଼ଇ ମେସ୍ତେଏଁ ।
10 E clamavam com grande voz, dizendo: “Até quando, Santo e Verdadeiro Soberano, não julgas e vingas nosso sangue daqueles que habitam sobre a terra?”
୧୦ଏ଼ୱାରି କାଜା ଗିୟାଁତଲେ ହା଼ଟିହିଁ ଏଲେ ଇଞ୍ଜିମାଚେରି, “ସୁଦୁ ଅ଼ଡ଼େ ସାତା ପ୍ରବୁ, ନୀନୁ ଏଚରଦିନା ପାତେକା ଦାର୍ତିତି ଲ଼କୁଇଁ ନୀହାଁୟି କିଆନା ମାଙ୍ଗେ ପା଼ୟାଲି ତାକି ଏ଼ୱାରାକି ଡଣ୍ତ ହୀଆନା ପିହ୍ଦି?”
11 E foram dados a cada um [deles] compridas roupas brancas; e foi-lhes dito que repousassem ainda um pouco de tempo, até que se completassem os seus companheiros de serviço e seus irmãos, que [ainda] viriam a ser mortos.
୧୧ଏଚେଟିଏ ଏ଼ ବାରେଜା଼ଣା ତାକି ଦବ୍ଲା ହିମ୍ବରିକା ହୀପ୍କିଆ଼ତେ, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାରି ତଲେତି ତାୟିୟାଁ ସେ଼ବା କିନାରି ଏଚରଜା଼ଣା ପା଼ୟ୍ୱି ଆ଼ନି କାତା ପା଼ୟ୍ୱି ଆ଼ଆପାତେକା ଏ଼ୱାରାକି ଅ଼ଡ଼େ ଏଚରଦିନା ଜ଼ମାଲି ୱେସ୍ପିଆ଼ତେ ।
12 E eu vi quando ele abriu o sexto selo, e eis que houve um grande tremor de terra; e o sol se tornou preto como um saco feito de pelos de animais, e a lua se tornou como sangue.
୧୨ମେ଼ଣ୍ତା ଡା଼ଲୁ ସ଼ ଲମ୍ବର ସୀଲି ଦେଚିମାଚାଟି ନା଼ନୁ ମେସ୍ତେଏଁ; ଦେବୁଣିଏ ଆଜିହ଼ପେତି ବୂମି ୱୀଡିତେ । ୱେ଼ଡ଼ା କା଼ଡ଼ିନି ୱା଼ଣା ହିମ୍ବରି ଲେହେଁ ଆ଼ତେ, ଅ଼ଡ଼େ ଲେ଼ଞ୍ଜୁ ନେତେରି ୱା଼ଣା ଆ଼ତେ ।
13 E as estrelas do céu caíram sobre a terra como a figueira lança de si seus figos verdes, abalada por um grande vento.
୧୩କାଜା ଗା଼ଲି ଏ଼ନିକିଁ ମା଼ର୍ନୁଇଁ ୱୀଟ୍ହିସାରେ ହିଇଲି ତ଼ୟା ପା଼ଡ଼େୟିକା ତର୍ଗିନି ଲେହେଁ ହା଼ଗୁଲାକତି ହୁକାୟାଁ ଦାର୍ତିତା ତର୍ଗା ହାଚୁ ।
14 E o céu se removeu como um rolo de livro que se enrola; e todos os montes e ilhas se moveram de seus lugares.
୧୪ହା଼ଗୁପା଼କା ତ଼ଲୁ ପତି ରୂପ୍ୱି ଆ଼ତି ଲେହେଁ ରୂପ୍ୱିଆହାଁ ମେଣ୍ଙ୍ଗାହାଚେ । ଅ଼ଡ଼େ ହ଼ର୍କା ଇଞ୍ଜାଁ ସାମ୍ଦୁରି ବିତ୍ରାମାନି ଇଚି ଇଚି ଦେ଼ସାୟାଁ ତାମି ଟା଼ୟୁଟି ଗୁଚା ଆ଼ହାହାଚୁ ।
15 E os reis da terra, e os grandes, e os rigos, e os comandantes, e os poderosos, e todo escravo, e todo livre se esconderam nas cavernas e nas rochas das montanhas.
୧୫ଅ଼ଡ଼େ ଦାର୍ତିତି ରାଜାୟାଁ, ସା଼ଲୱି କିନାରି, ଜୁଜୁକିନି କାଜାରି, ଦ଼ନ ଗାଟାରି, ବା଼ଡ଼୍ୟୁ ଗାଟାରି, ହ଼ଲିୟାଙ୍ଗା ଅ଼ଡ଼େ ହ଼ଲିୟାଙ୍ଗା ଆ଼ଆତାରି ଏ଼ୱାରି ବାରେଜା଼ଣା ପା଼ୱୁତା ଇଞ୍ଜାଁ ହ଼ର୍କାତି କାଜା ୱାଲ୍କା ପାର୍ଡ଼ା ଡ଼଼ଇ ହାଜାନା ଡ଼ୁଗିତେରି ।
16 E diziam aos montes, e às rochas: “Caí sobre nós, e escondei-nos do rosto daquele que está sentado sobre o trono, e da ira do Cordeiro;
୧୬ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାରି ହ଼ର୍କା ଇଞ୍ଜାଁ ୱାଲ୍କାଣି ହା଼ଟିହିଁ ଏଲେଇଚେରି, “ମା଼ ମୁହେଁ ତର୍ଗାନା ସିଂଗାସାଣିତା କୁଗାମାନାଣି ତା଼ଣାଟି ଅ଼ଡ଼େ ମେ଼ଣ୍ତା ଡା଼ଲୁ କ଼ପାଟି! ମାଙ୍ଗେ ଡ଼ୁକ୍ହାମୁ ।
17 Porque chegou o dia da sua grande ira; e quem poderá ficar de pé?”
୧୭ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାରାକି ଆଜିହ଼ପେତି କ଼ପାତି ଦିନା ଏଦାତେୟିଏ, ଇଞ୍ଜାଁ ଏମ୍ବାଆଁ ଆମ୍ବାଆସି ନିଚାଲି ଆ଼ଡିନେସି?”
