Salmos 90

1 Oração de Moisés, homem de Deus: Senhor, tu tens sido nossa habitação, de geração em geração.

Доамне, Ту ай фост локул ностру де адэпост дин ням ын ням.

2 Antes que os montes surgissem, e tu produzisses a terra e o mundo, desde à eternidade até a eternidade tu és Deus.

Ынаинте ка сэ се фи нэскут мунций ши ынаинте ка сэ се фи фэкут пэмынтул ши лумя, дин вешничие ын вешничие, Ту ешть Думнезеу!

3 Tu fazes o homem voltar ao pó, e dizes: Retornai-vos, filhos dos homens!

Ту ынторчь пе оамень ын цэрынэ ши зичь: „Ынтоарчеци-вэ, фиий оаменилор!”

4 Porque mil anos aos teus olhos são como o dia de ontem, que passou, e como a vigília da noite.

Кэч ынаинтя Та, о мие де ань сунт ка зиуа де ерь, каре а трекут, ши ка о стражэ дин ноапте.

5 Tu os levas como correntes de águas; são como o sono; de madrugada são como a erva que brota:

Ый мэтурь ка ун вис: диминяца сунт ка ярба, каре ынколцеште ярэшь:

6 De madrugada floresce, e brota; à tarde é cortada, e se seca.

ынфлореште диминяца ши креште, яр сяра есте тэятэ ши се усукэ.

7 Porque perecemos com tua ira, e nos assombramos com teu furor.

Ной сунтем мистуиць де мыния Та ши ынгрозиць де урӂия Та.

8 Tu pões nossas perversidades perante ti, nosso [pecado] oculto [perante] a luz do teu rosto.

Ту пуй ынаинтя Та нелеӂюириле ноастре ши скоць ла лумина Фецей Тале пэкателе ноастре челе аскунсе.

9 Porque todos os nossos dias se vão por causa de tua irritação; acabamos nossos anos como um suspiro.

Тоате зилеле ноастре пер де урӂия Та, ведем кум ни се дук аний ка ун сунет.

10 Os dias de nossa vida [chegam até] os setenta anos; e os que são mais fortes, até os oitenta anos; e o melhor deles é canseira e opressão, porque logo é cortado, e saímos voando.

Аний веций ноастре се ридикэ ла шаптезечь де ань, яр, пентру чей май тарь, ла оптзечь де ань; ши лукрул ку каре се мындреште омул ын тимпул лор ну есте декыт трудэ ши дурере, кэч трек юте, ши ной збурэм.

11 Quem conhece a força de tua ira? O teu furor é conforme o temor a ti.

Дар чине я сяма ла тэрия мынией Тале ши ла урӂия Та, аша кум се кувине сэ се тямэ де Тине?

12 Ensina [-nos] a contar nossos dias de tal maneira que alcancemos um coração sábio.

Ынвацэ-не сэ не нумэрэм бине зилеле, ка сэ кэпэтэм о инимэ ынцеляптэ!

13 Retorna, SENHOR! Até quando? [Tem] compaixão para com teus servos.

Ынтоарче-те, Доамне! Пынэ кынд зэбовешть? Ай милэ де робий Тэй!

14 Farta-nos de manhã com tua bondade; e nos alegraremos e seremos cheios de alegria por todos os nossos dias.

Сатурэ-не ын фиекаре диминяцэ де бунэтатя Та ши тоатэ вяца ноастрэ не вом букура ши не вом весели!

15 Alegra-nos conforme os dias [em que] tu nos afligiste, os anos [em que] vimos o mal.

Ынвеселеште-не тот атытя зиле кыте не-ай смерит, тот атыця ань кыць ам вэзут ненорочиря!

16 Que tua obra apareça aos teus servos, e tua glória sobre seus filhos.

Сэ се арате робилор Тэй лукраря Та ши слава Та фиилор лор!

17 E que o agrado do SENHOR nosso Deus seja sobre nós; e confirma as obras de nossas mãos sobre nós; sim, a obra de nossas mãos, confirma!

Фие песте ной бунэвоинца Домнулуй Думнезеулуй ностру! Ши ынтэреште лукраря мынилор ноастре, да, ынтэреште лукраря мынилор ноастре!