Salmos 90

1 Oração de Moisés, homem de Deus: Senhor, tu tens sido nossa habitação, de geração em geração.

Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie! tyś bywał ucieczką naszą od narodu do narodu.

2 Antes que os montes surgissem, e tu produzisses a terra e o mundo, desde à eternidade até a eternidade tu és Deus.

Pierwej niżli góry stanęły i niżliś wykształtował ziemię, i okrąg świata, oto zaraz od wieku aż na wieki tyś jest Bogiem.

3 Tu fazes o homem voltar ao pó, e dizes: Retornai-vos, filhos dos homens!

Ty znowu człowieka w proch obracasz, a mówisz: Nawróćcie się synowie ludzcy.

4 Porque mil anos aos teus olhos são como o dia de ontem, que passou, e como a vigília da noite.

Albowiem tysiąc lat przed oczyma twemi są jako dzień wczorajszy, który przeminął, i jako straż nocna.

5 Tu os levas como correntes de águas; são como o sono; de madrugada são como a erva que brota:

Powodzią porywasz ich; są jako sen, i jako trawa, która z poranku rośnie.

6 De madrugada floresce, e brota; à tarde é cortada, e se seca.

Z poranku kwitnie i rośnie; ale w wieczór bywa pokoszona, i usycha.

7 Porque perecemos com tua ira, e nos assombramos com teu furor.

Albowiem od gniewu twego giniemy, a popędliwością twoją jesteśmy przestraszeni.

8 Tu pões nossas perversidades perante ti, nosso [pecado] oculto [perante] a luz do teu rosto.

Położyłeś nieprawości nasze przed sobą, tajne występki nasze przed jasnością oblicza twego.

9 Porque todos os nossos dias se vão por causa de tua irritação; acabamos nossos anos como um suspiro.

Skąd wszystkie dni nasze nagle przemijają dla gniewu twego; jako słowa niszczeją lata nasze.

10 Os dias de nossa vida [chegam até] os setenta anos; e os que são mais fortes, até os oitenta anos; e o melhor deles é canseira e opressão, porque logo é cortado, e saímos voando.

Dni wieku naszego jest lat siedmdziesiąt, a jeźli kto duższy, lat ośmdziesiąt, a to, co najlepszego w nich, tylko kłopot i nędza, a gdy to pominie, tedy prędko odlatujemy.

11 Quem conhece a força de tua ira? O teu furor é conforme o temor a ti.

Ale któż zna srogość gniewu twego? albo kto bojąc się ciebie zna zapalczywość twoję?

12 Ensina [-nos] a contar nossos dias de tal maneira que alcancemos um coração sábio.

Nauczże nas obliczać dni naszych, abyśmy przywiedli serce do mądrości.

13 Retorna, SENHOR! Até quando? [Tem] compaixão para com teus servos.

Nawróćże się, Panie! dokądże odwłaczasz? zlitujże się nad sługami twymi.

14 Farta-nos de manhã com tua bondade; e nos alegraremos e seremos cheios de alegria por todos os nossos dias.

Nasyćże nas z poranku miłosierdziem twojem; tak, abyśmy wesoło śpiewać i radować się mogli po wszystkie dni nasze.

15 Alegra-nos conforme os dias [em que] tu nos afligiste, os anos [em que] vimos o mal.

Rozweselże nas według dni, którycheś nas utrapił, według lat, którycheśmy doznali złego.

16 Que tua obra apareça aos teus servos, e tua glória sobre seus filhos.

Niech będzie znaczna przy sługach twoich sprawa twoja, a chwała twoja przy synach ich.

17 E que o agrado do SENHOR nosso Deus seja sobre nós; e confirma as obras de nossas mãos sobre nós; sim, a obra de nossas mãos, confirma!

Niech będzie przyjemność Pana, Boga naszego, przy nas, a sprawę rąk naszych utwierdź między nami, sprawę rąk naszych utwierdź, Panie!