< Salmos 90 >

1 Oração de Moisés, homem de Deus: Senhor, tu tens sido nossa habitação, de geração em geração.
Lapriyè Moyiz, sèvitè Bondye a. Seyè, ou te toujou yon pwoteksyon pou nou depi sou tan zansèt nou yo jouk koulye a.
2 Antes que os montes surgissem, e tu produzisses a terra e o mundo, desde à eternidade até a eternidade tu és Deus.
Anvan menm ou te kreye mòn yo, anvan ou te fè latè ak tout sa ki ladan l', depi tout tan ak pou tout tan se Bondye ou ye.
3 Tu fazes o homem voltar ao pó, e dizes: Retornai-vos, filhos dos homens!
Ou di moun se pou yo tounen sa yo te ye. Ou fè yo tounen pousyè ankò.
4 Porque mil anos aos teus olhos são como o dia de ontem, que passou, e como a vigília da noite.
Milan (1.000 an) pa anyen pou ou, se tankou yon jou. Se tankou jounen ayè ki fin pase a, se tankou yon ti kadè nan mitan lannwit.
5 Tu os levas como correntes de águas; são como o sono; de madrugada são como a erva que brota:
Ou fè yo pase tankou yon rèv, tankou pye zèb ki leve yon jou maten.
6 De madrugada floresce, e brota; à tarde é cortada, e se seca.
Li grandi, li fleri, nan aswè li fennen, li cheche.
7 Porque perecemos com tua ira, e nos assombramos com teu furor.
Lè ou ankòlè, se fini ou fini ak nou. Lè ou move, ou fè kè nou kase.
8 Tu pões nossas perversidades perante ti, nosso [pecado] oculto [perante] a luz do teu rosto.
Ou mete devan je ou tou sa nou fè ki mal, ou mete peche nou fè an kachèt yo aklè devan ou.
9 Porque todos os nossos dias se vão por causa de tua irritação; acabamos nossos anos como um suspiro.
Ou koupe sou lavi nou paske ou ankòlè. Anvan nou bat je nou, lavi nou fini.
10 Os dias de nossa vida [chegam até] os setenta anos; e os que são mais fortes, até os oitenta anos; e o melhor deles é canseira e opressão, porque logo é cortado, e saímos voando.
Dènye bout nou se swasanndizan. Si nou gen bon sante, n'a wè katreventan. Men, avantaj nou jwenn nan tou sa se sèlman tray ak mizè. Talè konsa nou fin viv, n' al fè wout nou.
11 Quem conhece a força de tua ira? O teu furor é conforme o temor a ti.
Kilès ki konnen jan ou ka ankòlè? Kilès ki konnen jan pou yo pè ou lè ou move?
12 Ensina [-nos] a contar nossos dias de tal maneira que alcancemos um coração sábio.
Moutre nou pou nou pa bliye jan lavi nou kout, pou nou kapab chache konprann tout bagay.
13 Retorna, SENHOR! Até quando? [Tem] compaixão para com teus servos.
Seyè, kilè w'a tounen? Gen pitye pou sèvitè ou yo.
14 Farta-nos de manhã com tua bondade; e nos alegraremos e seremos cheios de alegria por todos os nossos dias.
Chak maten, voye benediksyon ou sou nou! Konsa, n'a chante, n'a toujou gen kè kontan.
15 Alegra-nos conforme os dias [em que] tu nos afligiste, os anos [em que] vimos o mal.
Koulye a fè kè nou kontan pou menm kantite jou ou te ban nou lapenn, pou menm kantite lanne nou pase nan mizè.
16 Que tua obra apareça aos teus servos, e tua glória sobre seus filhos.
Fè moun k'ap sèvi ou yo wè sa ou ka fè. Fè pitit pitit yo wè jan ou gen pouvwa.
17 E que o agrado do SENHOR nosso Deus seja sobre nós; e confirma as obras de nossas mãos sobre nós; sim, a obra de nossas mãos, confirma!
Seyè, Bondye nou, pa sispann ban nou favè ou. Fè nou reyisi nan tou sa n'ap fè. Wi, fè nou reyisi nan tou sa n'ap fè.

< Salmos 90 >