Salmos 83

1 Cântico e Salmo de Asafe: Deus, não fiques em silêncio; não estejas indiferente, nem fiques quieto, ó Deus.

Kanto-psalmo de Asaf. Ho Dio, ne silentu; Ne estu senparola kaj ne restu trankvila, ho Dio!

2 Porque eis que teus inimigos fazem barulho, e aqueles que te odeiam levantam a cabeça.

Ĉar jen Viaj malamikoj ekbruis, Kaj Viaj malamantoj levis la kapon.

3 Planejam astutos conselhos contra teu povo, e se reúnem para tramar contra teus preciosos.

Kontraŭ Via popolo ili sekrete konspiras, Kaj ili konsiliĝas kontraŭ Viaj gardatoj.

4 Eles disseram: Vinde, e os destruamos, para que não sejam mais um povo, e nunca mais seja lembrado o nome de Israel.

Ili diris: Ni iru, kaj ni ekstermu ilin el inter la popoloj, Ke oni ne plu rememoru la nomon de Izrael.

5 Porque tomaram conselhos com uma só intenção; fizeram aliança contra ti:

Ĉar ili unuanime interkonsentis, Ili faris interligon kontraŭ Vi:

6 As tendas de Edom, e dos ismaelitas, de Moabe, e dos agarenos;

La tendoj de Edom kaj la Iŝmaelidoj, Moab kaj la Hagaridoj,

7 De Gebal, e de Amom, e de Amaleque; dos filisteus, com os moradores de Tiro.

Gebal kaj Amon kaj Amalek, La Filiŝtoj kun la loĝantoj de Tiro;

8 A Assíria também se aliou a eles; eles foram a força dos filhos de Ló. (Selá)

Ankaŭ Asirio aliĝis al ili Kaj fariĝis helpo al la idoj de Lot. (Sela)

9 Faze a eles como a Midiã, como a Sísera, como a Jabim no ribeiro de Quisom,

Faru al ili, kiel al Midjan, Kiel al Sisera, kiel al Jabin ĉe la torento Kiŝon,

10 [Que] pereceram em Endor; vieram a ser esterco da terra.

Kiuj estis ekstermitaj en En-Dor Kaj fariĝis sterko por la tero.

11 Faze a eles [e] a seus nobres como a Orebe, e como Zeebe; e a todos os seus príncipes como a Zebá, e como a Zalmuna,

Agu kun iliaj princoj kiel kun Oreb kaj Zeeb, Kaj kun ĉiuj iliaj estroj kiel kun Zebaĥ kaj Calmuna,

12 Que disseram: Tomemos posse para nós dos terrenos de Deus.

Kiuj diris: Ni ekposedu la loĝejon de Dio!

13 Deus meu, faze-os como a um redemoinho, como a palhas perante o vento;

Ho mia Dio, similigu ilin al turniĝanta polvo, Al pajlrestaĵo antaŭ vento.

14 Como o fogo, que queima uma floresta, e como a labareda que incendeia as montanhas.

Kiel fajro bruligas arbaron, Kaj kiel flamo bruldezertigas montojn,

15 Persegue-os assim com tua tempestade, e assombra-os com o teu forte vento.

Tiel pelu ilin per Via ventego, Kaj per Via fulmotondro ilin timigu.

16 Enche os rostos deles de vergonha, para que busquem o teu nome, SENHOR.

Plenigu ilian vizaĝon per malhonoro, Por ke ili turniĝu al Via nomo, ho Eternulo.

17 Sejam envergonhados e assombrados para sempre, e sejam humilhados, e pereçam.

Ili estu hontigitaj kaj timigitaj por ĉiam, Ili malhonoriĝu kaj pereu.

18 Para que saibam que tu, (e teu nome é EU-SOU), és o Altíssimo sobre toda a terra.

Kaj ili eksciu, ke Vi, kies nomo estas ETERNULO, Estas sola Plejaltulo super la tuta tero.