< Salmos 7 >

1 Cântico de Davi, que cantou ao SENHOR, depois das palavras de Cuxe, descendente de Benjamim: SENHOR, meu Deus, em ti confio; salva-me de todos os que me perseguem, e livra-me.
Psalmus David, quem cantavit Domino pro verbis Chusi, filii Jemini. Domine Deus meus, in te speravi; salvum me fac ex omnibus persequentibus me, et libera me:
2 Para que não rasguem minha alma como um leão, sendo despedaçada sem [haver] quem a livre.
nequando rapiat ut leo animam meam, dum non est qui redimat, neque qui salvum faciat.
3 SENHOR, meu Deus, se eu fiz isto: se há perversidade em minhas mãos;
Domine Deus meus, si feci istud, si est iniquitas in manibus meis,
4 Se eu paguei [com] mal ao que tinha paz comigo (mas fiz escapar ao que me oprimia sem causa);
si reddidi retribuentibus mihi mala, decidam merito ab inimicis meis inanis.
5 [Então] que o inimigo persiga a minha alma, e a alcance; e pise em terra a minha vida; e faça habitar minha honra no pó. (Selá)
Persequatur inimicus animam meam, et comprehendat; et conculcet in terra vitam meam, et gloriam meam in pulverem deducat.
6 Levanta-te, SENHOR, em tua ira; exalta-te pelos furores de meus opressores; e desperta para comigo; tu mandaste o juízo.
Exsurge, Domine, in ira tua, et exaltare in finibus inimicorum meorum: et exsurge, Domine Deus meus, in præcepto quod mandasti,
7 Então o ajuntamento de povos te rodeará; portanto volta a te elevar [a ti mesmo] sobre ele.
et synagoga populorum circumdabit te: et propter hanc in altum regredere:
8 O SENHOR julgará aos povos; julga-me, SENHOR, conforme a minha justiça, e conforme a sinceridade [que há] em mim.
Dominus judicat populos. Judica me, Domine, secundum justitiam meam, et secundum innocentiam meam super me.
9 Que tenha fim a maldade dos maus; mas firma ao justo, tu, ó justo Deus, que provas os corações e os sentimentos.
Consumetur nequitia peccatorum, et diriges justum, scrutans corda et renes, Deus.
10 Meu escudo [pertence] a Deus, que salva os corretos de coração.
Justum adjutorium meum a Domino, qui salvos facit rectos corde.
11 Deus é um justo juiz; e um Deus que se ira todos os dias.
Deus judex justus, fortis, et patiens; numquid irascitur per singulos dies?
12 Ele afia a espada para aquele que não se arrepende; ele [já] armou e preparou seu arco.
Nisi conversi fueritis, gladium suum vibrabit; arcum suum tetendit, et paravit illum.
13 E para ele [já] preparou armas mortais; suas flechas utilizará contra os perseguidores.
Et in eo paravit vasa mortis, sagittas suas ardentibus effecit.
14 Eis que [o injusto] está com dores de perversidade; e está em trabalho de parto, e gerará mentiras.
Ecce parturiit injustitiam; concepit dolorem, et peperit iniquitatem.
15 Ele cavou um poço e o fez fundo; mas caiu na cova [que ele próprio] fez.
Lacum aperuit, et effodit eum; et incidit in foveam quam fecit.
16 Seu trabalho se voltará contra sua [própria] cabeça; e sua violência descerá sobre o topo de sua cabeça.
Convertetur dolor ejus in caput ejus, et in verticem ipsius iniquitas ejus descendet.
17 Eu louvarei ao SENHOR conforme sua justiça; cantarei ao nome do SENHOR, o Altíssimo.
Confitebor Domino secundum justitiam ejus, et psallam nomini Domini altissimi.

< Salmos 7 >