Salmos 66

1 Cântico e salmo para o regente: Gritai de alegria a Deus toda a terra.

Al la ĥorestro. Kanto-psalmo. Ĝoje kriu al Dio tuta la tero.

2 Cantai a glória do nome dele; reconhecei a glória de seu louvor.

Muziku la gloron de Lia nomo, Faru honoron al Lia gloro.

3 Dizei a Deus: Tu [és] temível [em] tuas obras; pela grandeza de tua força os teus inimigos se sujeitarão a ti.

Diru al Dio: Kiel timindaj estas Viaj faroj! Pro Via granda forto kaŝiĝas antaŭ Vi Viaj malamikoj.

4 Toda a terra te adorará, e cantará a ti; cantarão ao teu nome. (Selá)

La tuta tero kliniĝas antaŭ Vi kaj kantas al Vi, Kantas Vian nomon. (Sela)

5 Vinde, e vede os atos de Deus; a obra dele é temível aos filhos dos homens.

Venu, kaj rigardu la farojn de Dio, Kiu estas timinda pro Siaj faroj inter la homidoj.

6 Ele fez o mar ficar seco, passaram o rio a pé; ali nos alegramos nele.

Li faris el maro sekan teron; Riveron oni transpaŝis piede; Tie ni ĝojis pro Li.

7 Ele governa com seu poder para sempre; seus olhos vigiam as nações; não se exaltem os rebeldes. (Selá)

Li regas per Sia potenco eterne; Liaj okuloj rigardas la popolojn; La ribelantoj ne leviĝu. (Sela)

8 Vós povos, bendizei a nosso Deus, e fazei ouvir a voz do louvor a ele,

Laŭdu, ho popoloj, nian Dion, Kaj laŭte aŭdigu Lian gloron.

9 Que conserva nossas almas em vida, e não permite que nossos pés se abalem.

Li donis vivon al nia animo, Kaj ne lasis falŝanceliĝi nian piedon.

10 Porque tu, Deus, tem nos provado; tu nos refinas como se refina a prata.

Ĉar Vi esploris nin, ho Dio; Vi refandis nin, kiel oni refandas arĝenton.

11 Tu nos levaste a uma rede; prendeste-nos em nossas cinturas.

Vi enirigis nin en kaptilon, Vi metis ŝarĝon sur niajn lumbojn;

12 Fizeste um homem cavalgar sobre nossas cabeças; passamos pelo fogo e pela água, porém tu nos tiraste para um [lugar] confortável.

Vi rajdigis homojn sur niaj kapoj; Ni trapasis fajron kaj akvon, Sed Vi elirigis nin en bonstaton.

13 Entrarei em tua casa com holocaustos; pagarei a ti os meus votos,

Mi eniros en Vian domon kun bruloferoj; Mi plenumos al Vi miajn promesojn,

14 Que meus lábios pronunciaram, e minha boca falou, quando eu estava angustiado.

Kiujn eligis miaj lipoj kaj elparolis mia buŝo, Kiam mi estis en premo.

15 Eu te oferecerei holocaustos de animais gordos, com incenso de carneiros; prepararei bois com bodes. (Selá)

Grasajn bruloferojn mi alportos al Vi kun fumo de virŝafoj; Mi oferos bovidojn kaj kaprojn. (Sela)

16 Vinde, ouvi, todos vós que temeis a Deus, e eu contarei o que ele fez à minha alma.

Venu, aŭskultu, ĉiuj, kiuj timas Dion; Kaj mi rakontos, kion Li faris por mia animo.

17 Clamei a ele com minha boca, e ele foi exaltado pela minha língua.

Al Li mi vokis per mia buŝo, Kaj Lia glorado estis sub mia lango.

18 Se eu tivesse dado valor para a maldade em meu coração, o Senhor não teria [me] ouvido.

Se mi vidus maljustaĵon en mia koro, Mia Sinjoro min ne aŭskultus;

19 Mas certamente Deus [me] ouviu; ele prestou atenção à voz de minha oração.

Sed Dio aŭskultis, Li atentis la voĉon de mia preĝo.

20 Bendito seja Deus, que não ignorou minha oração, nem sua bondade [se desviou] de mim.

Glorata estu Dio, Kiu ne forpuŝis mian preĝon kaj ne rifuzis al mi Sian bonecon.