< Salmos 25 >

1 Salmo de Davi: A ti, SENHOR, levanto minha alma.
In finem, Psalmus David. Ad te Domine levavi animam meam:
2 Meu Deus, eu confio em ti; não me deixes envergonhado, nem que meus inimigos se alegrem por me [vencerem].
Deus meus in te confido, non erubescam:
3 Certamente todos os que esperam em ti, nenhum será envergonhado; envergonhados serão os que traem sem motivo.
Neque irrideant me inimici mei: etenim universi, qui sustinent te, non confundentur.
4 Tu me fazes conhecer os teus caminhos; ensina-me teus lugares onde se deve andar.
Confundantur omnes iniqua agentes supervacue. Vias tuas Domine demonstra mihi: et semitas tuas edoce me.
5 Guia-me em tua verdade, e ensina-me; porque tu és o Deus de minha salvação; eu espero por ti o dia todo.
Dirige me in veritate tua, et doce me: quia tu es Deus salvator meus, et te sustinui tota die.
6 Lembra-te, SENHOR, de tuas misericórdias e de tuas bondades; porque elas são desde a eternidade.
Reminiscere miserationum tuarum Domine, et misericordiarum tuarum, quæ a sæculo sunt.
7 Não te lembres dos pecados de minha juventude e das minhas transgressões; [mas sim], conforme tua misericórdia, lembra-te de mim por tua bondade, SENHOR.
Delicta iuventutis meæ, et ignorantias meas ne memineris. Secundum misericordiam tuam memento mei tu: propter bonitatem tuam Domine.
8 O SENHOR é bom e correto; por isso ele ensinará o caminho aos pecadores.
Dulcis et rectus Dominus: propter hoc legem dabit delinquentibus in via.
9 Ele guiará os humildes ao [bom] juízo; e ensinará aos humildes seu caminho.
Diriget mansuetos in iudicio: docebit mites vias suas.
10 Todos os caminhos do SENHOR são bondade e verdade, para aqueles que guardam seu pacto e seus testemunhos.
Universæ viæ Domini, misericordia et veritas, requirentibus testamentum eius et testimonia eius.
11 Pelo teu nome, SENHOR, perdoa a minha maldade, porque ela é grande.
Propter nomen tuum Domine propitiaberis peccato meo: multum est enim.
12 Qual é o homem que teme ao SENHOR? Ele lhe ensinará o caminho [que] deve escolher.
Quis est homo qui timet Dominum? legem statuit ei in via, quam elegit.
13 Sua alma habitará no bem; e sua semente [isto é, sua descendência] possuirá a terra em herança.
Anima eius in bonis demorabitur: et semen eius hereditabit terram.
14 O segredo do SENHOR é para os que o temem; e ele lhes faz conhecer seu pacto.
Firmamentum est Dominus timentibus eum: et testamentum ipsius ut manifestetur illis.
15 Meus olhos [estão] continuamente [voltados] para o SENHOR, porque ele tirará meus pés da rede de caça.
Oculi mei semper ad Dominum: quoniam ipse evellet de laqueo pedes meos.
16 Olha para mim, e mim, e tem piedade de mim, porque eu estou solitário e miserável.
Respice in me, et miserere mei: quia unicus et pauper sum ego.
17 As aflições de meu coração têm se multiplicado; tira-me de minhas angústias.
Tribulationes cordis mei multiplicatæ sunt: de necessitatibus meis erue me.
18 Presta atenção para minha miséria e meu cansativo trabalho; e tira todos os meus pecados.
Vide humilitatem meam, et laborem meum: et dimitte universa delicta mea.
19 Presta atenção a meus inimigos, porque eles estão se multiplicando; eles me odeiam com ódio violento.
Respice inimicos meos quoniam multiplicati sunt, et odio iniquo oderunt me.
20 Guarda minha alma, e livra-me; não me deixes envergonhado, porque eu confio em ti.
Custodi animam meam, et erue me: non erubescam, quoniam speravi in te.
21 Integridade e justiça me guardem, porque eu espero em ti.
Innocentes et recti adhæserunt mihi: quia sustinui te.
22 Ó Deus, resgata Israel de todas as suas angústias.
Libera Deus Israel ex omnibus tribulationibus suis.

< Salmos 25 >