Salmos 22

1 Salmo de Davi para o regente, como em “cerva da manhã”: Deus meu, Deus meu, por que me desamparaste? Longe [estás] de meu livramento [e] das palavras de meu gemido.

Думнезеуле! Думнезеуле! Пентру че м-ай пэрэсит ши пентру че Те депэртезь фэрэ сэ-мь ажуць ши фэрэ с-аскулць плынӂериле меле?

2 Deus meu, eu clamo de dia, e tu não me respondes; também [clamo] de noite, e não tenho sossego.

Стриг зиуа, Думнезеуле, ши ну-мь рэспунзь; стриг ши ноаптя, ши тот н-ам одихнэ.

3 Porém tu és Santo, que habitas [nos] louvores de Israel.

Тотушь Ту ешть Чел Сфынт ши Ту локуешть ын мижлокул лауделор луй Исраел.

4 Nossos pais confiaram em ti; eles confiaram, e tu os livraste.

Ын Тине се ынкредяу пэринций ноштри; се ынкредяу ши-й избэвяй.

5 Eles clamaram a ti, e escaparam [do perigo]; eles confiaram em ti, e não foram envergonhados.

Стригау кэтре Тине ши ерау скэпаць; се ынкредяу ын Тине ши ну рэмыняу де рушине.

6 Mas eu sou um verme, e não um homem; [sou] humilhado pelos homens, e desprezado pelo povo.

Дар еу сунт верме, ну ом, ам ажунс де окара оаменилор ши диспрецуит де попор.

7 Todos os que me veem zombam de mim; abrem os lábios [e] sacodem a cabeça, [dizendo]:

Тоць чей че мэ вэд ышь бат жок де мине, ышь дескид гура, дау дин кап ши зик:

8 Ele confiou no “SENHOR”; [agora] que ele o salve e o liberte; pois se agrada nele.

„С-а ынкрезут ын Домнул! Сэ-л мынтуяскэ Домнул, сэ-л избэвяскэ, фииндкэ-л юбеште!”

9 Tu és o que me tiraste do ventre; [e] o que me deu segurança, [estando eu] junto aos seios de minha mãe.

Да, Ту м-ай скос дин пынтечеле мамей, м-ай пус ла адэпост де орьче грижэ ла цыцеле мамей меле;

10 Eu fui lançado sobre ti desde [que saí d] o útero; desde o ventre de minha mãe tu [és] meu Deus.

де кынд ерам ла сынул мамей ам фост суб паза Та, дин пынтечеле мамей ай фост Думнезеул меу.

11 Não fiques longe de mim, porque a minha angústia está perto; pois não há quem [me] ajude.

Ну Те депэрта де мине, кэч с-апропие неказул ши нимень ну-мь вине ын ажутор.

12 Muitos touros me cercaram; fortes de Basã me rodearam.

О мулциме де таурь сунт ымпрежурул меу, ниште таурь дин Басан мэ ынконжоарэ.

13 Abriram contra mim suas bocas, [como] leão que despedaça e ruge.

Ышь дескид гура ымпотрива мя, ка ун леу каре сфышие ши рэкнеште.

14 Eu me derramei como água, e todos os meus ossos se soltaram uns dos outros; meu coração é como cera, [e] se derreteu por entre meus órgãos.

Ам ажунс ка апа каре се скурӂе ши тоате оаселе ми се деспарт; ми с-а фэкут инима ка чара ши се топеште ынэунтрул меу.

15 Minha força se secou como um caco de barro, e minha língua está grudada no céu da boca; e tu me pões no pó da morte;

Ми се усукэ путеря ка лутул ши ми се липеште лимба де черул гурий; м-ай адус ын цэрына морций.

16 Porque cães ficaram ao meu redor; uma multidão de malfeitores me cercou; perfuraram minhas mãos e meus pés.

Кэч ниште кынь мэ ынконжоарэ, о чатэ де нелеӂюиць дау тыркоале ымпрежурул меу, мь-ау стрэпунс мыниле ши пичоареле;

17 Eu poderia contar todos os meus ossos; eles estão [me] olhando, e prestando atenção em mim.

тоате оаселе аш путя сэ ми ле нумэр. Ей ынсэ пындеск ши мэ привеск;

18 Eles repartem entre si minhas roupas; e sobre minha vestimenta eles lançam sortes.

ышь ымпарт хайнеле меле ынтре ей ши траг ла сорць пентру кэмаша мя.

19 Porém tu, SENHOR, não fiques longe; força minha, apressa-te para me socorrer.

Дар Ту, Доамне, ну Те депэрта! Ту, Тэрия мя, вино деграбэ ын ажуторул меу!

20 Livra minha alma da espada; [e] minha vida da violência do cão.

Скапэ-мь суфлетул де сабие ши вяца дин гяреле кынилор!

21 Salva-me da boca do leão; e responde-me dos chifres dos touros selvagens.

Скапэ-мэ дин гура леулуй ши скоате-мэ дин коарнеле биволулуй!

22 [Então] eu contarei teu nome a meus irmãos; no meio da congregação eu te louvarei.

Вой вести Нумеле Тэу фрацилор мей ши Те вой лэуда ын мижлокул адунэрий.

23 Vós que temeis ao SENHOR, louvai a ele! E vós, de toda a semente de Jacó, glorificai a ele! Prestai culto a ele, vós de toda a semente de Israel.

Чей че вэ темець де Домнул, лэудаци-Л! Вой тоць, сэмынца луй Иаков, слэвици-Л! Кутремураци-вэ ынаинтя Луй, вой тоць, сэмынца луй Исраел!

24 Porque ele não desprezou nem abominou a aflição do aflito, nem escondeu seu rosto dele; mas sim, quando [o aflito] clamou, ele [o] ouviu.

Кэч Ел нич ну диспрецуеште, нич ну урэште неказуриле челуй ненорочит ши ну-Шь аскунде Фаца де ел, чи ыл аскултэ кынд стригэ кэтре Ел.

25 Meu louvor será para ti na grande congregação; eu pagarei meus juramentos perante os que o temem.

Ын адунаря чя маре, Ту вей фи причина лауделор меле ши-мь вой ымплини журуинцеле ын фаца челор че се тем де Тине.

26 Os humilhados comerão, e ficarão fartos; louvarão ao SENHOR aqueles que o buscam; vosso coração viverá para sempre.

Чей сэрачь вор мынка ши се вор сэтура, чей че каутэ пе Домнул Ыл вор лэуда. Веселэ сэ вэ фие инима пе вечие!

27 Todos os extremos da terra se lembrarão [disso], e se converterão ao SENHOR; e todas as gerações das nações adorarão diante de ti.

Тоате марӂиниле пэмынтулуй ышь вор адуче аминте ши се вор ынтоарче ла Домнул; тоате фамилииле нямурилор се вор ынкина ынаинтя Та.

28 Porque o reino [pertence] ao SENHOR; e ele governa sobre as nações.

Кэч а Домнулуй есте Ымпэрэция: Ел стэпынеште песте нямурь.

29 Todos os ricos da terra comerão e adorarão, [e] perante o rosto dele se prostrarão todos os que descem ao pó, e [que] não podem manter viva sua alma.

Тоць чей путерничь де пе пэмынт вор мынка ши се вор ынкина ши ей; ынаинтя Луй се вор плека тоць чей че се кобоарэ ын цэрынэ, чей че ну пот сэ-шь пэстрезе вяца.

30 A descendência o servirá; ela será contada ao Senhor, para a geração [seguinte].

О сэмынцэ де оамень Ый ва служи ши се ва ворби деспре Домнул кэтре чей че вор вени дупэ ей.

31 Chegarão, e anunciarão a justiça dele ao povo que nascer, porque ele [assim] fez.

Ачештя вор вени ши вор вести дрептатя Луй, вор вести лукраря Луй попорулуй каре се ва наште.