Salmos 109

1 Salmo de Davi, para o regente: Ó Deus a quem eu louvo, não fiques calado.

Al la ĥorestro. Psalmo de David. Ho Dio, mia gloro, ne silentu.

2 Porque a boca do perverso, e a boca enganadora já se abriram contra mim; falaram de mim com língua falsa.

Ĉar buŝon malvirtan kaj buŝon malican ili malfermis kontraŭ mi, Ili parolas kun mi per mensogema lango.

3 E me cercaram com palavras de ódio; e lutaram contra mim sem motivo.

Per vortoj de malamo ili min ĉirkaŭis, Kaj ili militas kontraŭ mi sen mia kulpo.

4 Fizeram-se contra mim por causa de meu amor; porém eu [me mantenho] em oração.

Por mia amo ili min malamas; Sed mi preĝas.

5 Retribuíram o bem com o mal, e o meu amor com ódio.

Ili pagas al mi malbonon por bono Kaj malamon por mia amo.

6 Põe algum perverso contra ele, e que haja um acusador à sua direita.

Metu malvirtulon super lin; Kaj kontraŭulo stariĝu ĉe lia dekstra mano.

7 Quando for julgado, que saia condenado; e que a oração dele seja [considerada] como pecado.

Kiam li estos juĝata, li eliru kulpa; Kaj lia preĝo estu peko.

8 Sejam os dias dele poucos, e que outro tome sua atividade.

Liaj tagoj estu malmultaj; Lian oficon ricevu alia.

9 Sejam seus filhos órfãos, e sua mulher seja viúva.

Liaj infanoj estu orfoj, Kaj lia edzino estu vidvino.

10 E que seus filhos andem sem rumo, e mendiguem; e busquem [para si longe] de suas ruínas.

Liaj infanoj vagadu, Kaj ili petu kaj serĉu apud siaj ruinoj.

11 Que o credor tome tudo o que ele tem, e estranhos saqueiem seu trabalho.

Kreditoro forprenu ĉion, kion li havas; Kaj fremduloj disrabu lian laboron.

12 Haja ninguém que tenha piedade dele, e haja ninguém que se compadeça de seus órfãos.

Neniu faru al li ion bonan; Kaj ne troviĝu kompatanto por liaj orfoj.

13 Sejam seus descendentes cortados de vez; [e] que o nome deles seja apagado da geração seguinte.

Lia idaro estu kondamnita al ekstermo; En la dua generacio elviŝiĝu ilia nomo.

14 Que a perversidade de seus pais seja lembrada pelo SENHOR, e que o pecado de sua mãe não seja apagado.

La malbonago de liaj patroj rememoriĝu al la Eternulo, Kaj la peko de lia patrino ne elviŝiĝu.

15 [Porém que tais coisas] estejam sempre perante o SENHOR, e corte-se a lembrança deles da terra.

Ili estu ĉiam antaŭ la Eternulo, Kaj Li ekstermu la memoron pri ili de sur la tero.

16 Porque ele não se lembrou de fazer o bem; ao invés disso, perseguiu ao homem humilde e necessitado, e ao de coração quebrado, para [o] matar.

Pro tio, ke li ne memoris fari bonfarojn, Kaj ke li persekutis mizerulon kaj malriĉulon kaj korsuferanton, Por lin mortigi.

17 Já que ele amou a maldição, então que ela lhe sobrevenha; e já que ele não quis a bênção, que esta se afaste dele.

Li amis malbenon, kaj ĝi venis sur lin; Li ne volis benon, kaj ĝi malproksimiĝis de li.

18 E ele seja revestido de maldição, como se lhe fosse sua roupa, como água dentro do seu corpo, e como óleo em seus ossos.

Li metis sur sin malbenon, kiel veston; Kaj ĝi penetris en lian internon, kiel akvo, Kaj en liajn ostojn, kiel oleo.

19 Que ela seja como uma roupa com que ele se cubra, e como cinto com que ele sempre põe ao seu redor.

Ĝi estu por li kiel vesto, per kiu li sin kovras, Kaj kiel zono, kiun li ĉiam portas ĉirkaŭ si.

20 Isto seja o pagamento do SENHOR para os meus adversários, e para os que falam mal contra minha alma.

Tia estas de la Eternulo la agado kontraŭ miaj kontraŭuloj, Kaj kontraŭ tiuj, kiuj parolas malbonon kontraŭ mia animo.

21 Porém tu, Senhor DEUS, me trata [bem] por causa do teu nome; por ser boa a tua misericórdia, livra-me;

Kaj Vi, ho Eternulo, mia Sinjoro, agu kun mi pro Via nomo; Ĉar bona estas Via favorkoreco, savu min.

22 Porque estou aflito e necessitado; e meu coração está ferido dentro de mim.

Ĉar mi estas malriĉulo kaj mizerulo, Kaj mia koro estas rompita en mia interno.

23 Eu vou como a sombra, que declina; estou sendo sacudido como um gafanhoto.

Kiel ombro longiĝanta mi malaperas; Oni forskuas min kiel akridon.

24 Meus joelhos estão fracos de [tanto] jejuar; minha carne está magra, sem gordura alguma.

Miaj genuoj senfortiĝis de fastado, Kaj mia karno perdis la grason.

25 E eu por eles sou humilhado; quando me veem, sacodem suas cabeças.

Kaj mi fariĝis mokataĵo por ili; Kiam ili vidas min, ili balancas sian kapon.

26 Socorre-me, SENHOR Deus meu; salva-me conforme a tua bondade;

Helpu min, ho Eternulo, mia Dio; Savu min laŭ Via boneco.

27 Para que saibam que esta é a tua mão; e que assim tu a fizeste.

Kaj oni sciu, ke tio estas Via mano; Ke Vi, ho Eternulo, tion faris.

28 Maldigam eles, mas bendize tu; levantem-se eles, mas sejam envergonhados; e o teu servo se alegre.

Ili malbenas, sed Vi benu; Ili leviĝis, sed ili estos hontigitaj, kaj Via sklavo ĝojos.

29 Que meus adversários se vistam de vergonha, e cubram-se com sua própria humilhação, como [se fosse] uma capa.

Miaj kontraŭuloj kovriĝu per malhonoro, Kaj ili envolviĝu en sian honton kiel en veston.

30 Agradecerei grandemente ao SENHOR com minha boca, e no meio de muitos eu o louvarei;

Mi forte gloros la Eternulon per mia buŝo, Kaj meze de multaj homoj mi Lin laŭdos.

31 Porque ele se põe à direita do necessitado, para [o] livrar daqueles que atacam a sua alma.

Ĉar Li staras ĉe la dekstra flanko de malriĉulo, Por savi lin de tiuj, kiuj juĝas lian animon.