< Salmos 107 >

1 Agradecei ao SENHOR, porque ele é bom; porque sua bondade [dura] para sempre.
Alleluia. Confitemini Domino quoniam bonus: quoniam in sæculum misericordia eius.
2 Digam [isso] os resgatados pelo SENHOR, os quais ele resgatou das mão do adversário.
Dicant qui redempti sunt a Domino, quos redemit de manu inimici: et de regionibus congregavit eos:
3 E os que ele ajuntou de todas as terras, do oriente e do ocidente, do norte e do sul.
A solis ortu, et occasu: ab aquilone, et mari.
4 Os que andaram sem rumo no deserto, por caminhos solitários; os que não acharam cidade para morarem.
Erraverunt in solitudine in inaquoso: viam civitatis habitaculi non invenerunt,
5 Famintos e sedentos, suas almas neles desfaleciam.
Esurientes, et sitientes: anima eorum in ipsis defecit.
6 Mas eles clamaram ao SENHOR em suas angústias, e ele os livrou de suas aflições.
Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur: et de necessitatibus eorum eripuit eos.
7 E os levou ao caminho correto, para irem a uma cidade de moradia.
Et deduxit eos in viam rectam: ut irent in civitatem habitationis.
8 Agradeçam ao SENHOR por sua bondade, e suas maravilhas perante os filhos dos homens.
Confiteantur Domino misericordiæ eius: et mirabilia eius filiis hominum.
9 Porque ele fartou a alma sedenta, e encheu de bem a alma faminta;
Quia satiavit animam inanem: et animam esurientem satiavit bonis.
10 Os que estavam sentados em trevas e sombra de morte, presos com aflição e ferro,
Sedentes in tenebris, et umbra mortis: vinctos in mendicitate, et ferro.
11 Porque se rebelaram contra os mandamentos de Deus, e rejeitaram o conselho do Altíssimo.
Quia exacerbaverunt eloquia Dei: et consilium Altissimi irritaverunt.
12 Por isso ele abateu seus corações com trabalhos cansativos; eles tropeçaram, e não houve quem os socorresse.
Et humiliatum est in laboribus cor eorum: infirmati sunt, nec fuit qui adiuvaret.
13 Porém eles clamaram ao SENHOR em suas angústias, e ele os livrou de suas aflições.
Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur: et de necessitatibus eorum liberavit eos.
14 Ele os tirou das trevas e da sombra da morte, e quebrou suas correntes de prisão.
Et eduxit eos de tenebris, et umbra mortis: et vincula eorum dirupit.
15 Agradeçam ao SENHOR pela sua bondade, e suas maravilhas perante os filhos dos homens.
Confiteantur Domino misericordiæ eius: et mirabilia eius filiis hominum.
16 Porque ele quebrou as portas de bronze, e despedaçou os ferrolhos de ferro.
Quia contrivit portas æreas: et vectes ferreos confregit.
17 Os tolos foram afligidos por causa de seu caminho de transgressões e por suas perversidades.
Suscepit eos de via iniquitatis eorum: propter iniustitias enim suas humiliati sunt.
18 A alma deles perdeu o interesse por todo tipo de comida, e chegaram até às portas da morte.
Omnem escam abominata est anima eorum: et appropinquaverunt usque ad portas mortis.
19 Porém eles clamaram ao SENHOR em suas angústias, e ele os livrou de suas aflições.
Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur: et de necessitatibus eorum liberavit eos.
20 Ele enviou sua palavra, e os sarou; e ele os livrou de suas covas.
Misit verbum suum, et sanavit eos: et eripuit eos de interitionibus eorum.
21 Agradeçam ao SENHOR por sua bondade, e suas maravilhas perante os filhos dos homens.
Confiteantur Domino misericordiæ eius: et mirabilia eius filiis hominum.
22 E sacrifiquem sacrifícios de gratidão; e anunciai as obras dele com alegria.
Et sacrificent sacrificium laudis: et annuncient opera eius in exultatione.
23 Os que descem ao mar em navios, trabalhando em muitas águas,
Qui descendunt mare in navibus, facientes operationem in aquis multis.
24 Esses veem as obras do SENHOR, e suas maravilhas nas profundezas.
Ipsi viderunt opera Domini, et mirabilia eius in profundo.
25 [Porque] quando ele fala, ele faz levantar tormentas de vento, que levanta suas ondas.
Dixit, et stetit spiritus procellæ: et exaltati sunt fluctus eius.
26 Elas sobem aos céus, [e] descem aos abismos; a alma deles se derrete de angústia.
Ascendunt usque ad cælos, et descendunt usque ad abyssos: anima eorum in malis tabescebat.
27 Eles cambaleiam e vacilam como bêbados, e toda a sabedoria deles se acaba.
Turbati sunt, et moti sunt sicut ebrius: et omnis sapientia eorum devorata est.
28 Então eles clamaram ao SENHOR em suas angústias, e ele os tirou de suas aflições.
Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur, et de necessitatibus eorum eduxit eos.
29 Ele fez cessar as tormentas, e as ondas se calaram.
Et statuit procellam eius in auram: et siluerunt fluctus eius.
30 Então se alegraram, porque houve calmaria; e ele os levou ao porto que queriam [chegar].
Et lætati sunt quia siluerunt: et deduxit eos in portum voluntatis eorum.
31 Agradeçam ao SENHOR por sua bondade, e suas maravilhas perante os filhos dos homens;
Confiteantur Domino misericordiæ eius: et mirabilia eius filiis hominum.
32 E exaltem a ele na assembleia do povo, e o glorifiquem na reunião dos anciãos.
Et exaltent eum in ecclesia plebis: et in cathedra seniorum laudent eum.
33 Ele torna os rios em deserto, e as saídas de águas em terra seca.
Posuit flumina in desertum: et exitus aquarum in sitim.
34 A terra frutífera em salgada, pela maldade dos que nela habitam.
Terram fructiferam in salsuginem, a malitia inhabitantium in ea.
35 Ele torna o deserto em lagoa, e a terra seca em nascentes de águas.
Posuit desertum in stagna aquarum: et terram sine aqua in exitus aquarum.
36 E faz aos famintos habitarem ali; e eles edificam uma cidade para morarem;
Et collocavit illic esurientes: et constituerunt civitatem habitationis.
37 E semeiam campos, e plantam vinhas, que produzem fruto valioso.
Et seminaverunt agros, et plantaverunt vineas: et fecerunt fructum nativitatis.
38 E ele os abençoa, e se multiplicam muito, e o gado dele não diminui.
Et benedixit eis, et multiplicati sunt nimis: et iumenta eorum non minoravit.
39 Mas [quando] eles se diminuem e se abatem, por causa da opressão, mal e aflição;
Et pauci facti sunt: et vexati sunt a tribulatione malorum, et dolore.
40 Ele derrama desprezo sobre os governantes, e os faz andar sem rumo pelos desertos, sem [terem] caminho.
Effusa est contemptio super principes: et errare fecit eos in invio, et non in via.
41 Mas ao necessitado, ele levanta da opressão a um alto retiro, e faz famílias como a rebanhos.
Et adiuvit pauperem de inopia: et posuit sicut oves familias.
42 Os corretos, ao verem, ficam alegres, e todo perverso se calará.
Videbunt recti, et lætabuntur: et omnis iniquitas oppilabit os suum.
43 Quem é sábio, que preste atenção a estas coisas, e reflita nas bondades do SENHOR.
Quis sapiens et custodiet hæc? et intelliget misericordias Domini?

< Salmos 107 >