Provérbios 8
1 Por acaso a sabedoria não clama, e a inteligência não solta sua voz?
Czy mądrość nie woła i rozum nie wydaje swego głosu?
2 Nos lugares mais altos, junto ao caminho, nas encruzilhadas das veredas, ela se põe.
Stoi na szczycie wysokich miejsc, przy drodze, na rozstajach dróg.
3 Ao lado das portas, à entrada da cidade; na entrada dos portões, ela grita:
Przy bramach, przy wjeździe do miasta, przy wejściu, u drzwi woła:
4 Varões, eu vos clamo; [dirijo] minha voz aos filhos dos homens.
Do was wołam, o mężowie, mój głos [kieruję] do synów ludzkich.
5 Vós que sois ingênuos, entendei a prudência; e vós que sois loucos, entendei [de] coração.
Prości, uczcie się rozwagi, a wy, głupi, bądźcie rozumnego serca.
6 Ouvi, porque falarei coisas nobres; e abro meus lábios para a justiça.
Słuchajcie, bo będę mówił o rzeczach wzniosłych, a wargi moje otworzą się, aby [głosić] prawość.
7 Porque minha boca declarará a verdade; e meus lábios abominam a maldade.
Moje usta bowiem mówią prawdę, a niegodziwością brzydzą się moje wargi.
8 Todas as coisas que digo com minha boca são justas; não há nelas coisa alguma [que seja] distorcida ou perversa.
Sprawiedliwe są wszystkie słowa moich ust; nie ma w nich nic fałszywego ani przewrotnego.
9 Todas elas são corretas para aquele que as entende; e justas para os que encontram conhecimento.
Wszystkie są jasne dla rozumnego i prawe dla tych, którzy znajdują wiedzę.
10 Aceitai minha correção, e não prata; e o conhecimento mais que o ouro fino escolhido.
Przyjmijcie moje pouczenie zamiast srebra i wiedzę [raczej] niż wyborne złoto.
11 Porque a sabedoria é melhor do que rubis; e todas as coisas desejáveis nem sequer podem ser comparadas a ela.
Lepsza bowiem jest mądrość niż perły i żadna rzecz, której pragniesz, nie dorówna jej.
12 Eu, a Sabedoria, moro com a Prudência; e tenho o conhecimento do conselho.
Ja, mądrość, mieszkam z rozwagą i odkrywam wiedzę roztropności.
13 O temor ao SENHOR é odiar o mal: a soberba e a arrogância, o mal caminho e a boca perversa, eu [os] odeio.
Bojaźń PANA to nienawidzić zła. Ja nienawidzę pychy, wyniosłości, złej drogi i ust przewrotnych.
14 A mim pertence o conselho e a verdadeira sabedoria; eu [tenho] prudência e poder.
Moja [jest] rada i prawdziwa mądrość, ja [jestem] roztropnością i moja jest moc.
15 Por meio de mim os reis governam, e os príncipes decretam justiça.
Dzięki mnie królowie rządzą i władcy stanowią sprawiedliwość.
16 Por meio de mim os governantes dominam; e autoridades, todos os juízes justos.
Dzięki mnie panują władcy i dostojnicy, wszyscy sędziowie ziemi.
17 Eu amo os que me amam; e os que me buscam intensamente me acharão.
Miłuję tych, którzy mnie miłują, a ci, którzy szukają mnie pilnie, znajdą mnie.
18 Bens e honra estão comigo; [assim como] a riqueza duradoura e a justiça.
Przy mnie [jest] bogactwo i chwała, trwałe bogactwo i sprawiedliwość.
19 Meu fruto é melhor que o ouro, melhor que o ouro refinado; e meus produtos melhores que a prata escolhida.
Mój owoc [jest] lepszy niż złoto, nawet najczystsze złoto, a moje plony [lepsze] niż wyborne srebro.
20 Eu faço andar pelo caminho da justiça, no meio das veredas do juízo;
Prowadzę ścieżką sprawiedliwości, pośród ścieżek sądu;
21 Para eu dar herança aos que me amam, e encher seus tesouros.
Aby tym, którzy mnie miłują, dać w dziedzictwo majątek wieczny i napełnić ich skarbce.
22 O SENHOR me adquiriu no princípio de seu caminho; desde antes de suas obras antigas.
PAN posiadł mnie na początku swej drogi, przed swymi dziełami, przed wszystkimi czasy.
23 Desde a eternidade eu fui ungida; desde o princípio; desde antes do surgimento da terra.
Przed wiekami zostałam ustanowiona, od początku; zanim powstała ziemia;
24 Quando ainda não havia abismos, eu fui gerada; quando ainda não havia fontes providas de muitas águas.
Gdy jeszcze nie było głębin, zostałam zrodzona, kiedy jeszcze nie było źródeł obfitujących w wody.
25 Antes que os montes fossem firmados; antes dos morros, eu fui gerada.
Zanim góry zostały założone, nim były pagórki, zostałam zrodzona.
26 Quando ele ainda não tinha feito a terra, nem os campos; nem o princípio da poeira do mundo.
Gdy jeszcze nie stworzył ziemi ani pól, ani początku prochu okręgu ziemskiego;
27 Quando preparava os céus, ali eu estava; quando ele desenhava ao redor da face do abismo.
Kiedy przygotowywał niebiosa, byłam tam; gdy odmierzał okrąg nad powierzchnią głębi;
28 Quando firmava as nuvens de cima, quando fortificava as fontes do abismo.
Gdy w górze utwierdzał obłoki i umacniał źródła głębin;
29 Quando colocava ao mar o seu limite, para que as águas não ultrapassassem seu mandado; quando estabelecia os fundamentos da terra.
Gdy wyznaczał morzu jego granice, by wody nie przekraczały jego rozkazu, kiedy ustalał fundamenty ziemi;
30 Então eu estava com ele como um pupilo; e eu era seu agrado a cada dia, alegrando perante ele em todo tempo.
Byłam wtedy przy nim [jak] wychowanka i byłam [jego] radością każdego dnia, ciesząc się zawsze przed nim;
31 Alegrando na habitação de sua terra; e [concedendo] meus agrados aos filhos dos homens.
Radując się na okręgu jego ziemi, rozkoszując się synami ludzkimi.
32 Portanto agora, filhos, ouvi-me; porque bem-aventurados serão [os que] guardarem meus caminhos.
Teraz więc, synowie, słuchajcie mnie, bo błogosławieni są ci, którzy strzegą moich dróg.
33 Ouvi a correção, e sede sábios; e não a rejeiteis.
Słuchajcie pouczeń, nabądźcie mądrości i nie odrzucajcie jej.
34 Bem-aventurado [é] o homem que me ouve; que vigia em minhas portas diariamente, que guarda as ombreiras de minhas entradas.
Błogosławiony człowiek, który mnie słucha, czuwając u moich wrót każdego dnia i strzegąc odrzwi moich bram.
35 Porque aquele que me encontrar, encontrará a vida; e obterá o favor do SENHOR.
Bo kto mnie znajduje, znajduje życie i otrzyma łaskę od PANA.
36 Mas aquele que pecar contra mim fará violência à sua [própria] alma; todos os que me odeiam amam a morte.
Ale kto grzeszy przeciwko mnie, wyrządza krzywdę swojej duszy; wszyscy, którzy mnie nienawidzą, miłują śmierć.
