Provérbios 11
1 A balança enganosa [é] abominação ao SENHOR; mas o peso justo [é] seu prazer.
Fałszywa waga budzi odrazę w PANU, ale podobają mu się uczciwe odważniki.
2 Quando vem a arrogância, vem também a desonra; mas com os humildes [está] a sabedoria.
Za pychą przychodzi hańba, a u pokornych jest mądrość.
3 A integridade dos corretos os guia; mas a perversidade dos enganadores os destruirá.
Uczciwość prawych poprowadzi ich, lecz grzeszników zgubi ich przewrotność.
4 Nenhum proveito terá a riqueza no dia da ira; mas a justiça livrará da morte.
Bogactwa nie pomogą w dniu gniewu, ale sprawiedliwość ocala od śmierci.
5 A justiça do íntegro endireitará seu caminho; mas o perverso cairá por sua perversidade.
Sprawiedliwość nienagannego toruje mu drogę, a niegodziwy upadnie przez swoją niegodziwość.
6 A justiça dos corretos os livrará; mas os transgressores serão presos em sua própria perversidade.
Sprawiedliwość prawych ocali ich, a przewrotni będą schwytani w swojej przewrotności.
7 Quando o homem mau morre, sua expectativa morre; e a esperança de seu poder perece.
Gdy umiera niegodziwy, ginie [jego] nadzieja, a oczekiwanie niesprawiedliwych znika.
8 O justo é livrado da angústia; e o perverso vem em seu lugar.
Sprawiedliwy bywa wybawiony z ucisku, a na jego miejsce przychodzi niegodziwy.
9 O hipócrita com a boca prejudica ao seu próximo; mas os justos por meio do conhecimento são livrados.
Obłudnik ustami niszczy swego bliźniego, a sprawiedliwi bywają wybawieni dzięki wiedzy.
10 No bem dos justos, a cidade se alegra muito; e quando os perversos perecem, há alegria.
Gdy sprawiedliwym się powodzi, miasto się cieszy, a gdy giną niegodziwi, panuje radość.
11 Pelo bênção dos sinceros a cidade se exalta; mas pela boca dos perversos ela se destrói.
Dzięki błogosławieństwu prawych wznosi się miasto, a usta niegodziwych je burzą.
12 Aquele que não tem entendimento despreza a seu próximo; mas o homem bom entendedor se mantêm calado.
Nierozumny gardzi swym bliźnim, a człowiek roztropny milczy.
13 Aquele que conta fofocas revela o segredo; mas o fiel de espírito encobre o assunto.
Plotkarz wyjawia tajemnice, ale człowiek wiernego serca ukrywa [powierzoną] sprawę.
14 Quando não há conselhos sábios, o povo cai; mas na abundância de bons conselheiros [consiste] o livramento.
Gdzie nie ma dobrej rady, lud upada, a gdzie wielu radców, tam jest wybawienie.
15 Certamente aquele que se tornar fiador de algum estranho passará por sofrimento; mas aquele odeia firmar compromissos [ficará] seguro.
Bardzo sobie szkodzi, kto ręczy za obcego, a kto nienawidzi poręki, jest bezpieczny.
16 A mulher graciosa guarda a honra, assim como os violentos guardam as riquezas.
Miła kobieta dostępuje chwały, a mocarze zdobywają bogactwa.
17 O homem bondoso faz bem à sua alma; mas o cruel atormenta sua [própria] carne.
Człowiek miłosierny czyni dobrze swej duszy, a okrutnik dręczy własne ciało.
18 O perverso recebe falso pagamento; mas aquele que semeia justiça [terá] uma recompensa fiel.
Niegodziwy czyni zwodnicze dzieło, a kto sieje sprawiedliwość, [ma] zapłatę pewną.
19 Assim como a justiça [leva] para a vida; assim também aquele que segue o mal [é levado] para sua [própria] morte.
Jak sprawiedliwość [prowadzi] do życia, tak do śmierci [zmierza] ten, kto naśladuje zło.
20 O SENHOR abomina os perversos de coração; porém ele se agrada que caminham com sinceridade.
Ludzie przewrotnego serca budzą odrazę w PANU, a podobają mu się ci, których droga jest prawa.
21 Com certeza o mal não será absolvido; mas a semente dos justos escapará livre.
Zły nie uniknie kary, choćby [innych] wezwał na pomoc, a potomstwo sprawiedliwych będzie ocalone.
22 A mulher bela mas sem discrição é como uma joia no focinho de uma porca.
[Czym] złoty kolczyk w ryju świni, [tym] piękna kobieta pozbawiona roztropności.
23 O desejo dos justos é somente para o bem; mas a esperança dos perversos é a fúria.
Pragnieniem sprawiedliwych jest tylko dobro, oczekiwaniem zaś niegodziwych – gniew.
24 Há quem dá generosamente e tem cada vez mais; e há quem retém mais do que é justo e empobrece.
Jeden hojnie rozdaje, a jednak mu przybywa, [drugi] nad miarę skąpi, a ubożeje.
25 A alma generosa prosperará, e aquele que saciar também será saciado.
Człowiek szczodry będzie bogatszy, a kto [innych] syci, sam też będzie nasycony.
26 O povo amaldiçoa ao que retém o trigo; mas bênção haverá sobre a cabeça daquele que [o] vende.
Kto zatrzymuje zboże, tego lud przeklnie, a błogosławieństwo [będzie] nad głową tego, który je sprzedaje.
27 Aquele que com empenho busca o bem, busca favor; porém o que procura o mal, sobre ele isso lhe virá.
Kto pilnie szuka dobrego, zdobędzie przychylność, lecz kto szuka zła, przyjdzie ono na niego.
28 Aquele que confia em suas riquezas cairá; mas os justos florescerão como as folhas.
Kto ufność pokłada w swych bogactwach, ten upadnie, a sprawiedliwi będą zielenić się jak latorośl.
29 Aquele que perturba sua [própria] casa herdará vento; e o tolo será servo do sábio de coração.
Kto niepokoi swój dom, odziedziczy wiatr, a głupi będzie sługą mądrego.
30 O fruto do justo é uma árvore de vida; e o que ganha almas é sábio.
Owoc sprawiedliwego [jest] drzewem życia; a kto zyskuje dusze, jest mądry.
31 Ora, se o justo recebe seu pagamento na terra, quanto mais o perverso e o pecador!
[Jeśli] sprawiedliwy otrzyma zapłatę na ziemi, to tym bardziej niegodziwy i grzesznik.
