< Provérbios 11 >

1 A balança enganosa [é] abominação ao SENHOR; mas o peso justo [é] seu prazer.
Ubangiji yana ƙyamar ma’aunan zamba, amma ma’aunin da suke daidai ne abin farin cikinsa.
2 Quando vem a arrogância, vem também a desonra; mas com os humildes [está] a sabedoria.
Sa’ad da girman kai ya zo, sai shan kunya ta zo, amma hikima kan zo tare da ƙasƙantar da kai.
3 A integridade dos corretos os guia; mas a perversidade dos enganadores os destruirá.
Mutuncin masu aikata gaskiya takan bi da su, amma marasa aminci sukan hallaka ta wurin cin amanar da suke yi.
4 Nenhum proveito terá a riqueza no dia da ira; mas a justiça livrará da morte.
Dukiya ba ta da amfani a ranar fushi, amma adalci kan yi ceto daga mutuwa.
5 A justiça do íntegro endireitará seu caminho; mas o perverso cairá por sua perversidade.
Adalcin marasa laifi kan miƙe hanyarsu, amma akan ƙasƙantar da mugaye ta wurin muguntarsu.
6 A justiça dos corretos os livrará; mas os transgressores serão presos em sua própria perversidade.
Adalcin masu aikata gaskiya kan cece su, amma rashin aminci tarko ne ga mugayen sha’awace-sha’awace.
7 Quando o homem mau morre, sua expectativa morre; e a esperança de seu poder perece.
Sa’ad da mugu ya mutu, sa zuciyarsa kan hallaka; dukan abin da ya sa zuciya daga ikonsa ba ya amfana kome.
8 O justo é livrado da angústia; e o perverso vem em seu lugar.
Akan kuɓutar da mai adalci daga wahala, sai ta dawo wa mugu a maimako.
9 O hipócrita com a boca prejudica ao seu próximo; mas os justos por meio do conhecimento são livrados.
Da bakinsa marar sanin Allah kan hallaka maƙwabcinsa, amma ta wurin sani mai adalci kan kuɓuta.
10 No bem dos justos, a cidade se alegra muito; e quando os perversos perecem, há alegria.
Sa’ad da adali ya yi nasara, birnin kan yi farin ciki; sa’ad da mugu ya hallaka, akwai sowa ta farin ciki.
11 Pelo bênção dos sinceros a cidade se exalta; mas pela boca dos perversos ela se destrói.
Ta wurin albarkar mai aikata gaskiya birni kan ƙasaita, amma ta wurin bakin mugu akan hallaka birnin.
12 Aquele que não tem entendimento despreza a seu próximo; mas o homem bom entendedor se mantêm calado.
Mutum da ba shi da azanci kan ki maƙwabci, amma mutum mai fahimi kan ƙame harshensa.
13 Aquele que conta fofocas revela o segredo; mas o fiel de espírito encobre o assunto.
Gulma yakan lalace yarda, amma mutum mai aminci kan kiyaye asiri.
14 Quando não há conselhos sábios, o povo cai; mas na abundância de bons conselheiros [consiste] o livramento.
Saboda rashin jagora al’umma takan fāɗi, amma masu ba da shawara da yawa kan tabbatar da nasara.
15 Certamente aquele que se tornar fiador de algum estranho passará por sofrimento; mas aquele odeia firmar compromissos [ficará] seguro.
Duk wanda ya ɗauki lamunin wani tabbatacce zai sha wahala, amma duk wanda ya ƙi ya sa hannu a ɗaukar lamuni ba ruwansa.
16 A mulher graciosa guarda a honra, assim como os violentos guardam as riquezas.
Mace mai hankali na samu bangirma, amma azzalumai za su sami dukiya.
17 O homem bondoso faz bem à sua alma; mas o cruel atormenta sua [própria] carne.
Mutumin kirki kan ribance kansa, amma mugu kan kawo wa kansa wahala.
18 O perverso recebe falso pagamento; mas aquele que semeia justiça [terá] uma recompensa fiel.
Mugun mutum kan sami albashin ƙarya amma shi da ya shuka adalci zai girbe lada tabbatacce.
19 Assim como a justiça [leva] para a vida; assim também aquele que segue o mal [é levado] para sua [própria] morte.
Mutum mai adalci da gaske yakan sami rai, amma shi da ya duƙufa ga aikata mugunta kan tarar da mutuwarsa.
20 O SENHOR abomina os perversos de coração; porém ele se agrada que caminham com sinceridade.
Ubangiji yana ƙyamar mutane masu muguwar zuciya amma yana jin daɗin waɗanda hanyoyinsu ba su da laifi.
21 Com certeza o mal não será absolvido; mas a semente dos justos escapará livre.
Ka tabbata da wannan. Mugaye ba za su tafi babu hukunci ba, amma waɗanda suke masu adalci za su tafi babu hukunci.
22 A mulher bela mas sem discrição é como uma joia no focinho de uma porca.
Kamar zinariya a hancin alade haka kyan mace wadda ba ta da hankali.
23 O desejo dos justos é somente para o bem; mas a esperança dos perversos é a fúria.
Sha’awar adalai kan ƙare kawai a aikata alheri, amma sa zuciyar mugaye kan ƙarasa kawai a fushi.
24 Há quem dá generosamente e tem cada vez mais; e há quem retém mais do que é justo e empobrece.
Wani mutum kan bayar hannu sake, duk da haka yakan sami fiye; wani yakan riƙe abin da ba nasa ba, amma sai ya ƙarasa cikin talauci.
25 A alma generosa prosperará, e aquele que saciar também será saciado.
Mutum mai kyauta zai azurta; shi da yakan taimake waɗansu, za a taimake shi.
26 O povo amaldiçoa ao que retém o trigo; mas bênção haverá sobre a cabeça daquele que [o] vende.
Mutane kan la’anci mai ɓoye hatsi yana jira ya yi tsada, amma albarka kan zauna a kan wanda yake niyya ya sayar.
27 Aquele que com empenho busca o bem, busca favor; porém o que procura o mal, sobre ele isso lhe virá.
Duk mai nema alheri kan sami alheri, amma mugu kan zo wa wanda yake nemansa.
28 Aquele que confia em suas riquezas cairá; mas os justos florescerão como as folhas.
Duk wanda ya dogara ga arzikinsa zai fāɗi, amma adali zai yi nasara kamar koren ganye.
29 Aquele que perturba sua [própria] casa herdará vento; e o tolo será servo do sábio de coração.
Duk wanda ya kawo wahala wa iyalinsa zai gāji iska kawai, kuma wawa zai zama bawan masu hikima.
30 O fruto do justo é uma árvore de vida; e o que ganha almas é sábio.
’Ya’yan itacen adali itacen rai ne, kuma duk mai samun rayuka mai hikima ne.
31 Ora, se o justo recebe seu pagamento na terra, quanto mais o perverso e o pecador!
In masu adalci sun sami abin da ya dace da su a duniya, yaya zai zama ga marasa sanin Allah da kuma masu zunubi!

< Provérbios 11 >