< Provérbios 11 >

1 A balança enganosa [é] abominação ao SENHOR; mas o peso justo [é] seu prazer.
Angraeng loe katoeng ai tahhaih to pahnuet; toe katoeng tahhaih nuiah loe anghoehaih tawnh.
2 Quando vem a arrogância, vem também a desonra; mas com os humildes [está] a sabedoria.
Amoekhaih oh naah, azathaih to oh; toe minawk tlim ah khosah kami khaeah loe palunghahaih to oh.
3 A integridade dos corretos os guia; mas a perversidade dos enganadores os destruirá.
Poektoeng kami loe toenghaih mah zaeh; toe poeksae kami loe poeksethaih mah amrosak tih.
4 Nenhum proveito terá a riqueza no dia da ira; mas a justiça livrará da morte.
Sithaw palungphui naah angraenghaih mah na bomh mak ai; toe toenghaih mah loe duekhaih thung hoiah pahlong.
5 A justiça do íntegro endireitará seu caminho; mas o perverso cairá por sua perversidade.
Coek koi om ai katoeng kami loe toenghaih mah loklam to hnuksak; toe kasae kami loe a sethaih mah amtimsak tik.
6 A justiça dos corretos os livrará; mas os transgressores serão presos em sua própria perversidade.
Katoeng kaminawk loe angmacae toenghaih mah nihcae to pahlong tih; toe sethaih sah kaminawk loe angmacae sethaih pongah aman o tih.
7 Quando o homem mau morre, sua expectativa morre; e a esperança de seu poder perece.
Kahoih ai kami duek naah, anih oephaih doeh anghma tih; poektoeng ai kaminawk ih oephaih loe anghmat.
8 O justo é livrado da angústia; e o perverso vem em seu lugar.
Katoeng kami to raihaih thung hoiah pahlong, anih zuengah kasae kami nuiah raihaih to phak.
9 O hipócrita com a boca prejudica ao seu próximo; mas os justos por meio do conhecimento são livrados.
Angsah thaih kami loe pronghaih lok hoiah a imtaeng kami to amrosak; toe katoeng kami loe palunghahaih hoiah loi tih.
10 No bem dos justos, a cidade se alegra muito; e quando os perversos perecem, há alegria.
Katoeng kami khosak hoih naah, vangpui to anghoe; kasae kami duek naah loe, anghoe hoi hanghaih lok to oh.
11 Pelo bênção dos sinceros a cidade se exalta; mas pela boca dos perversos ela se destrói.
Katoeng kami tahamhoih naah, vangpui to pakoeh ah oh; toe kasae kami ih pakha mah loe vangpui to amrosak.
12 Aquele que não tem entendimento despreza a seu próximo; mas o homem bom entendedor se mantêm calado.
Palunghahaih tawn ai kami loe, a imtaeng kami to khet patoek; toe palunghahaih tawn kami loe a palai to ciipsak.
13 Aquele que conta fofocas revela o segredo; mas o fiel de espírito encobre o assunto.
Lokpung kami loe tamqu hmuen to taphong; toe oepthok kami loe tamqu hmuen to angphat.
14 Quando não há conselhos sábios, o povo cai; mas na abundância de bons conselheiros [consiste] o livramento.
Zaehhoihaih om ai naah, prae kaminawk amro o; toe poekhaih paek thaih kami pop tawnh naah ngancuemhaih to oh.
15 Certamente aquele que se tornar fiador de algum estranho passará por sofrimento; mas aquele odeia firmar compromissos [ficará] seguro.
Angvin ih laiba pathok pae hanah lokkam kami loe poek angpho tih; toe to tiah lokkam ai kami loe mawnhaih tawn mak ai.
16 A mulher graciosa guarda a honra, assim como os violentos guardam as riquezas.
Tahmenhaih tawn nongpata loe khingzahaih to hak; toe thahoih nongpanawk loe angraeng o.
17 O homem bondoso faz bem à sua alma; mas o cruel atormenta sua [própria] carne.
Tahmenhaih tawn kami loe tangqum to hak; toe hmawsaeng kami loe a taksa raihaih paek kami ah ni oh.
18 O perverso recebe falso pagamento; mas aquele que semeia justiça [terá] uma recompensa fiel.
Kasae kami loe alinghaih atho to hnuk; toe toenghaih tuh kami loe amkhrai thai ai tangqum to hak.
19 Assim como a justiça [leva] para a vida; assim também aquele que segue o mal [é levado] para sua [própria] morte.
Toenghaih loe hinghaih ah oh baktih toengah, sethaih hnukah patom kami loe a duekhaih ni patom.
20 O SENHOR abomina os perversos de coração; porém ele se agrada que caminham com sinceridade.
Poek angkawn kami loe Angraeng mah panuet; toe toenghaih loklam pazui kami nuiah loe anghoehaih to tawnh.
21 Com certeza o mal não será absolvido; mas a semente dos justos escapará livre.
Kasae kaminawk loe nawnto amhong o cadoeh, danpaek ai ah om mak ai; toe katoeng kaminawk ih caa loe loihsak tih.
22 A mulher bela mas sem discrição é como uma joia no focinho de uma porca.
Khopoek thai ai kranghoih nongpata loe, ok tahmawh nui ih sui bantuek baktiah ni oh.
23 O desejo dos justos é somente para o bem; mas a esperança dos perversos é a fúria.
Katoeng kami loe kahoih hmuen khue ni koeh; toe kasae kami ih oephaih loe palungphuihaih hae ni.
24 Há quem dá generosamente e tem cada vez mais; e há quem retém mais do que é justo e empobrece.
Cangti haeh kami loe pop aep ah hak; angaihaih pong kamthlai ah patung kami loe amtang aep.
25 A alma generosa prosperará, e aquele que saciar também será saciado.
Kuuhoih kami loe angraeng; minawk han tuibawh kami loe, angmah doeh tuibawh ah om toeng tih.
26 O povo amaldiçoa ao que retém o trigo; mas bênção haverá sobre a cabeça daquele que [o] vende.
Cang zawh paawt kami loe, minawk mah kasae thui tih; toe cang zaw kami ih lu loe tahamhoihaih om tih.
27 Aquele que com empenho busca o bem, busca favor; porém o que procura o mal, sobre ele isso lhe virá.
Kahoih hmuen pakrong kami loe hoihaih to hnuk; toe kahoih ai hmuen pakrong kami loe sethaih to hnu tih.
28 Aquele que confia em suas riquezas cairá; mas os justos florescerão como as folhas.
Angmah angraenghaih oep kami loe amtim tih; toe katoeng kami loe thingqam baktiah sai tih.
29 Aquele que perturba sua [própria] casa herdará vento; e o tolo será servo do sábio de coração.
Angmah imthung raihaih paek kami loe takhi to qawk ah toep tih; amthu loe palungha kami ih tamna ah om tih.
30 O fruto do justo é uma árvore de vida; e o que ganha almas é sábio.
Hinghaih thingkung loe toenghaih thingthai ah oh; palungha kami loe minawk hinghaih to pazawk.
31 Ora, se o justo recebe seu pagamento na terra, quanto mais o perverso e o pecador!
Khenah, katoeng kaminawk mataeng doeh long nuiah hnuk han koi atho to hnu o nahaeloe, Sithaw panoek ai kami hoi zaehaih sak koeh kaminawk cae loe kawkruk maw danpaekhaih atho to hnu o tih!

< Provérbios 11 >