Marcos 2
1 Dias depois, [Jesus] entrou outra vez em Cafarnaum, e ouviu-se que estava em casa.
តទនន្តរំ យីឝៃ កតិបយទិនានិ វិលម្ព្យ បុនះ កផន៌ាហូម្នគរំ ប្រវិឞ្ដេ ស គ្ឫហ អាស្ត ឥតិ កិំវទន្ត្យា តត្ក្ឞណំ តត្សមីបំ ពហវោ លោកា អាគត្យ សមុបតស្ថុះ,
2 Juntaram-se tantos, que nem mesmo perto da porta cabiam; e ele lhes falava a palavra.
តស្មាទ៑ គ្ឫហមធ្យេ សវ៌្វេឞាំ ក្ឫតេ ស្ថានំ នាភវទ៑ ទ្វារស្យ ចតុទ៌ិក្ឞ្វបិ នាភវត៑, តត្កាលេ ស តាន៑ ប្រតិ កថាំ ប្រចារយាញ្ចក្រេ។
3 E vieram uns que traziam-lhe um paralítico carregado por quatro.
តតះ បរំ លោកាឝ្ចតុព៌្ហិ រ្មានវៃរេកំ បក្ឞាឃាតិនំ វាហយិត្វា តត្សមីបម៑ អានិន្យុះ។
4 Como não podiam trazer até ele por causa da multidão, descobriram o telhado onde ele estava, fizeram um buraco, e baixaram [por ele] o leito em que jazia o paralítico.
កិន្តុ ជនានាំ ពហុត្វាត៑ តំ យីឝោះ សម្មុខមានេតុំ ន ឝក្នុវន្តោ យស្មិន៑ ស្ថានេ ស អាស្តេ តទុបរិគ្ឫហប្ឫឞ្ឋំ ខនិត្វា ឆិទ្រំ ក្ឫត្វា តេន មាគ៌េណ សឝយ្យំ បក្ឞាឃាតិនម៑ អវរោហយាមាសុះ។
5 Quando Jesus viu a fé deles, disse ao paralítico: Filho, os teus pecados estão perdoados.
តតោ យីឝុស្តេឞាំ វិឝ្វាសំ ទ្ឫឞ្ដ្វា តំ បក្ឞាឃាតិនំ ពភាឞេ ហេ វត្ស តវ បាបានាំ មាជ៌នំ ភវតុ។
6 E estavam ali sentados alguns escribas, que pensavam em seus corações:
តទា កិយន្តោៜធ្យាបកាស្តត្រោបវិឝន្តោ មនោភិ រ្វិតក៌យាញ្ចក្រុះ, ឯឞ មនុឞ្យ ឯតាទ្ឫឝីមីឝ្វរនិន្ទាំ កថាំ កុតះ កថយតិ?
7 Por que este [homem] fala assim? Ele está blasfemando! Quem pode perdoar pecados, a não ser somente Deus?
ឦឝ្វរំ វិនា បាបានិ មាឞ៌្ដុំ កស្យ សាមត៌្ហ្យម៑ អាស្តេ?
8 Imediatamente Jesus percebeu em seu espírito que assim pensavam em si mesmos. Então perguntou-lhes: Por que pensais assim em vossos corações?
ឥត្ថំ តេ វិតក៌យន្តិ យីឝុស្តត្ក្ឞណំ មនសា តទ៑ ពុទ្វ្វា តានវទទ៑ យូយមន្តះករណៃះ កុត ឯតានិ វិតក៌យថ?
9 O que é mais fácil? Dizer ao paralítico: “Os teus pecados estão perdoados”, ou dizer, “Levanta-te, toma o teu leito, e anda”?
តទនន្តរំ យីឝុស្តត្ស្ថានាត៑ បុនះ សមុទ្រតដំ យយៅ; លោកនិវហេ តត្សមីបមាគតេ ស តាន៑ សមុបទិទេឝ។
10 Mas para que saibais que o Filho do homem tem poder na terra para perdoar pecados, (disse ao paralítico):
កិន្តុ ប្ឫថិវ្យាំ បាបានិ មាឞ៌្ដុំ មនុឞ្យបុត្រស្យ សាមត៌្ហ្យមស្តិ, ឯតទ៑ យុឞ្មាន៑ ជ្ញាបយិតុំ (ស តស្មៃ បក្ឞាឃាតិនេ កថយាមាស)
11 A ti eu digo: levanta-te, toma o teu leito, e vai para a tua casa.
ឧត្តិឞ្ឋ តវ ឝយ្យាំ គ្ឫហីត្វា ស្វគ្ឫហំ យាហិ, អហំ ត្វាមិទម៑ អាជ្ញាបយាមិ។
12 E logo ele se levantou, tomou o leito, e saiu na presença de todos, de tal maneira, que todos ficaram admirados, e glorificaram a Deus, dizendo: Nunca vimos algo assim.
តតះ ស តត្ក្ឞណម៑ ឧត្ថាយ ឝយ្យាំ គ្ឫហីត្វា សវ៌្វេឞាំ សាក្ឞាត៑ ជគាម; សវ៌្វេ វិស្មិតា ឯតាទ្ឫឝំ កម៌្ម វយម៑ កទាបិ នាបឝ្យាម, ឥមាំ កថាំ កថយិត្វេឝ្វរំ ធន្យមព្រុវន៑។
13 [Jesus] voltou a sair para o mar; toda a multidão veio até ele, e ele os ensinava.
តទនន្តរំ យីឝុស្តត្ស្ថានាត៑ បុនះ សមុទ្រតដំ យយៅ; លោកនិវហេ តត្សមីបមាគតេ ស តាន៑ សមុបទិទេឝ។
14 E enquanto passava, ele viu Levi, [filho] de Alfeu, sentado no posto de coleta de impostos, e disse-lhe: Segue-me. Então [Levi] se levantou e o seguiu.
អថ គច្ឆន៑ ករសញ្ចយគ្ឫហ ឧបវិឞ្ដម៑ អាល្ផីយបុត្រំ លេវិំ ទ្ឫឞ្ដ្វា តមាហូយ កថិតវាន៑ មត្បឝ្ចាត៑ ត្វាមាមច្ឆ តតះ ស ឧត្ថាយ តត្បឝ្ចាទ៑ យយៅ។
15 E aconteceu que enquanto estava sentado à mesa na casa dele, muitos publicanos e pecadores também estavam assentados à mesa com Jesus e os seus discípulos; porque eram muitos, e o haviam seguido.
អនន្តរំ យីឝៅ តស្យ គ្ឫហេ ភោក្តុម៑ ឧបវិឞ្ដេ ពហវះ ករមញ្ចាយិនះ បាបិនឝ្ច តេន តច្ឆិឞ្យៃឝ្ច សហោបវិវិឝុះ, យតោ ពហវស្តត្បឝ្ចាទាជគ្មុះ។
16 Quando os escribas dos fariseus o viram comer com os publicanos e pecadores, disseram a seus discípulos: Por que é que ele come com os publicanos e os pecadores?
តទា ស ករមញ្ចាយិភិះ បាបិភិឝ្ច សហ ខាទតិ, តទ៑ ទ្ឫឞ្ដ្វាធ្យាបកាះ ផិរូឝិនឝ្ច តស្យ ឝិឞ្យានូចុះ ករមញ្ចាយិភិះ បាបិភិឝ្ច សហាយំ កុតោ ភុំក្តេ បិវតិ ច?
17 Jesus ouviu e lhes respondeu: Os que têm saúde não precisam de médico, mas sim os que estão doentes. Eu não vim para chamar os justos, mas sim, os pecadores.
តទ្វាក្យំ ឝ្រុត្វា យីឝុះ ប្រត្យុវាច, អរោគិលោកានាំ ចិកិត្សកេន ប្រយោជនំ នាស្តិ, កិន្តុ រោគិណាមេវ; អហំ ធាម៌្មិកានាហ្វាតុំ នាគតះ កិន្តុ មនោ វ្យាវត៌្តយិតុំ បាបិន ឯវ។
18 Os discípulos de João e os dos fariseus estavam jejuando; então vieram lhe perguntar: Por que os discípulos de João e os dos fariseus jejuam, e os teus discípulos não jejuam?
តតះ បរំ យោហនះ ផិរូឝិនាញ្ចោបវាសាចារិឝិឞ្យា យីឝោះ សមីបម៑ អាគត្យ កថយាមាសុះ, យោហនះ ផិរូឝិនាញ្ច ឝិឞ្យា ឧបវសន្តិ កិន្តុ ភវតះ ឝិឞ្យា នោបវសន្តិ កិំ ការណមស្យ?
19 Jesus lhes respondeu: Podem os convidados do casamento jejuar enquanto o noivo estiver com eles? Enquanto tiverem o noivo consigo, eles não podem jejuar.
តទា យីឝុស្តាន៑ ពភាឞេ យាវត៑ កាលំ សខិភិះ សហ កន្យាយា វរស្តិឞ្ឋតិ តាវត្កាលំ តេ កិមុបវស្តុំ ឝក្នុវន្តិ? យាវត្កាលំ វរស្តៃះ សហ តិឞ្ឋតិ តាវត្កាលំ ត ឧបវស្តុំ ន ឝក្នុវន្តិ។
20 Mas dias virão, quando o noivo lhes for tirado; e então naquele dia jejuarão.
យស្មិន៑ កាលេ តេភ្យះ សកាឝាទ៑ វរោ នេឞ្យតេ ស កាល អាគច្ឆតិ, តស្មិន៑ កាលេ តេ ជនា ឧបវត្ស្យន្តិ។
21 Ninguém costura remendo de pano novo em roupa velha; senão o remendo novo rompe o velho, e se faz pior rasgo.
កោបិ ជនះ បុរាតនវស្ត្រេ នូតនវស្ត្រំ ន សីវ្យតិ, យតោ នូតនវស្ត្រេណ សហ សេវនេ ក្ឫតេ ជីណ៌ំ វស្ត្រំ ឆិទ្យតេ តស្មាត៑ បុន រ្មហត៑ ឆិទ្រំ ជាយតេ។
22 E ninguém põe vinho novo em odres velhos; senão o vinho rompe os odres, e o vinho se perde com os odres; mas o vinho novo deve ser posto em odres novos.
កោបិ ជនះ បុរាតនកុតូឞុ នូតនំ ទ្រាក្ឞារសំ ន ស្ថាបយតិ, យតោ នូតនទ្រាក្ឞារសស្យ តេជសា តាះ កុត្វោ វិទីយ៌្យន្តេ តតោ ទ្រាក្ឞារសឝ្ច បតតិ កុត្វឝ្ច នឝ្យន្តិ, អតឯវ នូតនទ្រាក្ឞារសោ នូតនកុតូឞុ ស្ថាបនីយះ។
23 E aconteceu que, enquanto [Jesus] passava pelas plantações no sábado, os seus discípulos, andando, começaram a arrancar espigas.
តទនន្តរំ យីឝុ រ្យទា វិឝ្រាមវារេ ឝស្យក្ឞេត្រេណ គច្ឆតិ តទា តស្យ ឝិឞ្យា គច្ឆន្តះ ឝស្យមញ្ជរីឝ្ឆេត្តុំ ប្រវ្ឫត្តាះ។
24 Os fariseus lhe disseram: Olha! Por que estão fazendo o que não é lícito no sábado?
អតះ ផិរូឝិនោ យីឝវេ កថយាមាសុះ បឝ្យតុ វិឝ្រាមវាសរេ យត៑ កម៌្ម ន កត៌្តវ្យំ តទ៑ ឥមេ កុតះ កុវ៌្វន្តិ?
25 E ele lhes disse: Nunca lestes o que fez Davi, quando teve necessidade e fome, ele e os que com ele estavam?
តទា ស តេភ្យោៜកថយត៑ ទាយូទ៑ តត្សំង្គិនឝ្ច ភក្ឞ្យាភាវាត៑ ក្ឞុធិតាះ សន្តោ យត៑ កម៌្ម ក្ឫតវន្តស្តត៑ កិំ យុឞ្មាភិ រ្ន បឋិតម៑?
26 Como ele entrou na Casa de Deus, quando Abiatar era sumo sacerdote, e comeu os pães da proposição (dos quais não é lícito comer, a não ser aos sacerdotes), e também deu aos que com ele estavam?
អពិយាថន៌ាមកេ មហាយាជកតាំ កុវ៌្វតិ ស កថមីឝ្វរស្យាវាសំ ប្រវិឝ្យ យេ ទឝ៌នីយបូបា យាជកាន៑ វិនាន្យស្យ កស្យាបិ ន ភក្ឞ្យាស្តានេវ ពុភុជេ សង្គិលោកេភ្យោៜបិ ទទៅ។
27 Disse-lhes mais: O sábado foi feito por causa do ser humano, não o ser humano por causa do sábado.
សោៜបរមបិ ជគាទ, វិឝ្រាមវារោ មនុឞ្យាត៌្ហមេវ និរូបិតោៜស្តិ កិន្តុ មនុឞ្យោ វិឝ្រាមវារាត៌្ហំ នៃវ។
28 Por isso o Filho do homem é Senhor até do sábado.
មនុឞ្យបុត្រោ វិឝ្រាមវារស្យាបិ ប្រភុរាស្តេ។
