Marcos 11
1 E quando se aproximaram de Jerusalém, de Betfagé, e de Betânia, junto ao monte das Oliveiras, [Jesus] enviou dois de seus discípulos,
අනන්තරං තේෂු යිරූශාලමඃ සමීපස්ථයෝ ර්බෛත්ඵගීබෛථනීයපුරයෝරන්තිකස්ථං ජෛතුනනාමාද්‍රිමාගතේෂු යීශුඃ ප්‍රේෂණකාලේ ද්වෞ ශිෂ්‍යාවිදං වාක්‍යං ජගාද,
2 dizendo-lhes: Ide ao vilarejo que está adiante de vós; e assim que nela entrardes, achareis um jumentinho amarrado, sobre o qual ninguém se sentou; soltai-o, e trazei-o.
යුවාමමුං සම්මුඛස්ථං ග්‍රාමං යාතං, තත්‍ර ප්‍රවිශ්‍ය යෝ නරං නාවහත් තං ගර්ද්දභශාවකං ද්‍රක්‍ෂ්‍යථස්තං මෝචයිත්වානයතං|
3 E se alguém vos disser: Por que fazeis isso?, dizei: O Senhor precisa dele, e logo o devolverá para cá.
කින්තු යුවාං කර්ම්මේදං කුතඃ කුරුථඃ? කථාමිමාං යදි කෝපි පෘච්ඡති තර්හි ප්‍රභෝරත්‍ර ප්‍රයෝජනමස්තීති කථිතේ ස ශීඝ්‍රං තමත්‍ර ප්‍රේෂයිෂ්‍යති|
4 Eles foram, e acharam um jumentinho amarrado à porta, do lado de fora em uma esquina, e o soltaram.
තතස්තෞ ගත්වා ද්විමාර්ගමේලනේ කස්‍යචිද් ද්වාරස්‍ය පාර්ශ්වේ තං ගර්ද්දභශාවකං ප්‍රාප්‍ය මෝචයතඃ,
5 E alguns dos que ali estavam lhes perguntaram: Que fazeis, soltando o jumentinho?
ඒතර්හි තත්‍රෝපස්ථිතලෝකානාං කශ්චිද් අපෘච්ඡත්, ගර්ද්දභශිශුං කුතෝ මෝචයථඃ?
6 Eles lhes disseram como Jesus [lhes] havia dito, e os deixaram ir.
තදා යීශෝරාඥානුසාරේණ තේභ්‍යඃ ප්‍රත්‍යුදිතේ තත්ක්‍ෂණං තමාදාතුං තේ(අ)නුජඥුඃ|
7 Então trouxeram o jumentinho a Jesus. Lançaram sobre ele suas roupas, e [Jesus] sentou-se sobre ele.
අථ තෞ යීශෝඃ සන්නිධිං ගර්ද්දභශිශුම් ආනීය තදුපරි ස්වවස්ත්‍රාණි පාතයාමාසතුඃ; තතඃ ස තදුපරි සමුපවිෂ්ටඃ|
8 Muitos estendiam suas roupas pelo caminho, e outros [espalhavam] ramos que haviam cortado dos campos.
තදානේකේ පථි ස්වවාසාංසි පාතයාමාසුඃ, පරෛශ්ච තරුශාඛාශ්ඡිතවා මාර්ගේ විකීර්ණාඃ|
9 E os que iam adiante, e os que seguiam, clamavam: Hosana, bendito o que vem no Nome do Senhor!
අපරඤ්ච පශ්චාද්ගාමිනෝ(අ)ග්‍රගාමිනශ්ච සර්ව්වේ ජනා උචෛඃස්වරේණ වක්තුමාරේභිරේ, ජය ජය යඃ පරමේශ්වරස්‍ය නාම්නාගච්ඡති ස ධන්‍ය ඉති|
10 Bendito o Reino que vem, [o Reino] do nosso pai Davi! Hosana nas alturas!
තථාස්මාකමං පූර්ව්වපුරුෂස්‍ය දායූදෝ යද්‍රාජ්‍යං පරමේශ්වරනාම්නායාති තදපි ධන්‍යං, සර්ව්වස්මාදුච්ඡ්‍රායේ ස්වර්ගේ ඊශ්වරස්‍ය ජයෝ භවේත්|
11 [Jesus] entrou em Jerusalém, e no Templo. E depois que ter visto tudo em redor, e sendo já tarde, ele saiu para Betânia com os doze.
ඉත්ථං යීශු ර‍්‍යිරූශාලමි මන්දිරං ප්‍රවිශ්‍ය චතුර්දික්ස්ථානි සර්ව්වාණි වස්තූනි දෘෂ්ටවාන්; අථ සායංකාල උපස්ථිතේ ද්වාදශශිෂ්‍යසහිතෝ බෛථනියං ජගාම|
12 E no dia seguinte, quando saíram de Betânia, ele teve fome.
අපරේහනි බෛථනියාද් ආගමනසමයේ ක්‍ෂුධාර්ත්තෝ බභූව|
13 E vendo de longe uma figueira que tinha folhas, [veio ver] se acharia alguma coisa nela; mas ao chegar perto dela, nada achou, a não ser folhas, pois não era o tempo de figos.
තතෝ දූරේ සපත්‍රමුඩුම්බරපාදපං විලෝක්‍ය තත්‍ර කිඤ්චිත් ඵලං ප්‍රාප්තුං තස්‍ය සන්නිකෘෂ්ටං යයෞ, තදානීං ඵලපාතනස්‍ය සමයෝ නාගච්ඡති| තතස්තත්‍රෝපස්ථිතඃ පත්‍රාණි විනා කිමප්‍යපරං න ප්‍රාප්‍ය ස කථිතවාන්,
14 Então [Jesus] lhe disse: Nunca mais ninguém coma fruto de ti! E seus discípulos ouviram isso. (aiōn g165)
අද්‍යාරභ්‍ය කෝපි මානවස්ත්වත්තඃ ඵලං න භුඤ්ජීත; ඉමාං කථාං තස්‍ය ශිෂ්‍යාඃ ශුශ්‍රුවුඃ| (aiōn g165)
15 Depois vieram a Jerusalém. E entrando [Jesus] no Templo, começou a expulsar os que vendiam e compravam no Templo; e revirou as mesas dos cambiadores, e as cadeiras dos que vendiam pombas.
තදනන්තරං තේෂු යිරූශාලමමායාතේෂු යීශු ර්මන්දිරං ගත්වා තත්‍රස්ථානාං බණිජාං මුද්‍රාසනානි පාරාවතවික්‍රේතෘණාම් ආසනානි ච න්‍යුබ්ජයාඤ්චකාර සර්ව්වාන් ක්‍රේතෘන් වික්‍රේතෘංශ්ච බහිශ්චකාර|
16 E não consentia que ninguém levasse vaso algum pelo Templo.
අපරං මන්දිරමධ්‍යේන කිමපි පාත්‍රං වෝඪුං සර්ව්වජනං නිවාරයාමාස|
17 E ensinava, dizendo-lhes: Não está escrito: Minha casa será chamada casa de oração de todas as nações? Mas vós fizestes dela esconderijo de ladrões!
ලෝකානුපදිශන් ජගාද, මම ගෘහං සර්ව්වජාතීයානාං ප්‍රාර්ථනාගෘහම් ඉති නාම්නා ප්‍රථිතං භවිෂ්‍යති ඒතත් කිං ශාස්ත්‍රේ ලිඛිතං නාස්ති? කින්තු යූයං තදේව චෝරාණාං ගහ්වරං කුරුථ|
18 Os chefes dos sacerdotes e os escribas ouviram isso, e buscavam uma maneira de o matar; pois o temiam, porque toda a multidão estava admirada do ensino dele.
ඉමාං වාණීං ශ්‍රුත්වාධ්‍යාපකාඃ ප්‍රධානයාජකාශ්ච තං යථා නාශයිතුං ශක්නුවන්ති තථෝපායං මෘගයාමාසුඃ, කින්තු තස්‍යෝපදේශාත් සර්ව්වේ ලෝකා විස්මයං ගතා අතස්තේ තස්මාද් බිභ්‍යුඃ|
19 E como já era tarde, eles saíram fora da cidade.
අථ සායංසමය උපස්ථිතේ යීශුර්නගරාද් බහිර්වව්‍රාජ|
20 E passando pela manhã, viram que a figueira estava seca desde as raízes.
අනන්තරං ප්‍රාතඃකාලේ තේ තේන මාර්ගේණ ගච්ඡන්තස්තමුඩුම්බරමහීරුහං සමූලං ශුෂ්කං දදෘශුඃ|
21 Pedro se lembrou disso, e disse-lhe: Mestre, eis que a figueira que amaldiçoaste, se secou.
තතඃ පිතරඃ පූර්ව්වවාක්‍යං ස්මරන් යීශුං බභාෂං, හේ ගුරෝ පශ්‍යතු ය උඩුම්බරවිටපී භවතා ශප්තඃ ස ශුෂ්කෝ බභූව|
22 E respondendo Jesus, disse-lhes: Tende fé em Deus.
තතෝ යීශුඃ ප්‍රත්‍යවාදීත්, යූයමීශ්වරේ විශ්වසිත|
23 Em verdade vos digo que qualquer um que disser a este monte: Levanta-te, e lança-te no mar; e não duvidar em seu coração, mas crer que se fará o que diz, tudo o que disser lhe será feito.
යුෂ්මානහං යථාර්ථං වදාමි කෝපි යද්‍යේතද්ගිරිං වදති, ත්වමුත්ථාය ගත්වා ජලධෞ පත, ප්‍රෝක්තමිදං වාක්‍යමවශ්‍යං ඝටිෂ්‍යතේ, මනසා කිමපි න සන්දිහ්‍ය චේදිදං විශ්වසේත් තර්හි තස්‍ය වාක්‍යානුසාරේණ තද් ඝටිෂ්‍යතේ|
24 Portanto eu vos digo que tudo o que pedirdes orando, crede que recebereis, e vós [o] tereis.
අතෝ හේතෝරහං යුෂ්මාන් වච්මි, ප්‍රාර්ථනාකාලේ යද්‍යදාකාංක්‍ෂිෂ්‍යධ්වේ තත්තදවශ්‍යං ප්‍රාප්ස්‍යථ, ඉත්ථං විශ්වසිත, තතඃ ප්‍රාප්ස්‍යථ|
25 E quando estiverdes orando, perdoai, se tendes algo contra alguém, para que o vosso Pai, que [está] nos céus, vos perdoe vossas ofensas.
අපරඤ්ච යුෂ්මාසු ප්‍රාර්ථයිතුං සමුත්ථිතේෂු යදි කෝපි යුෂ්මාකම් අපරාධී තිෂ්ඨති, තර්හි තං ක්‍ෂමධ්වං, තථා කෘතේ යුෂ්මාකං ස්වර්ගස්ථඃ පිතාපි යුෂ්මාකමාගාංමි ක්‍ෂමිෂ්‍යතේ|
කින්තු යදි න ක්‍ෂමධ්වේ තර්හි වඃ ස්වර්ගස්ථඃ පිතාපි යුෂ්මාකමාගාංසි න ක්‍ෂමිෂ්‍යතේ|
27 Depois voltaram a Jerusalém; e, enquanto ele andava pelo Templo, vieram a ele os chefes dos sacerdotes, os escribas, e os anciãos.
අනන්තරං තේ පුන ර‍්‍යිරූශාලමං ප්‍රවිවිශුඃ, යීශු ර‍්‍යදා මධ්‍යේමන්දිරම් ඉතස්තතෝ ගච්ඡති, තදානීං ප්‍රධානයාජකා උපාධ්‍යායාඃ ප්‍රාඤ්චශ්ච තදන්තිකමේත්‍ය කථාමිමාං පප්‍රච්ඡුඃ,
28 E disseram-lhe: Com que autoridade fazes estas coisas? Ou quem te deu esta autoridade, para fazerdes estas coisas?
ත්වං කේනාදේශේන කර්ම්මාණ්‍යේතානි කරෝෂි? තථෛතානි කර්ම්මාණි කර්ත්තාං කේනාදිෂ්ටෝසි?
29 Jesus lhes respondeu: Também eu vos farei uma pergunta, e respondei-me; então vos direi com que autoridade faço estas coisas.
තතෝ යීශුඃ ප්‍රතිගදිතවාන් අහමපි යුෂ්මාන් ඒකකථාං පෘච්ඡාමි, යදි යූයං තස්‍යා උත්තරං කුරුථ, තර්හි කයාඥයාහං කර්ම්මාණ්‍යේතානි කරෝමි තද් යුෂ්මභ්‍යං කථයිෂ්‍යාමි|
30 O batismo de João era do céu ou dos homens? Respondei-me.
යෝහනෝ මජ්ජනම් ඊශ්වරාත් ජාතං කිං මානවාත්? තන්මහ්‍යං කථයත|
31 E eles argumentavam entre si, dizendo: Se dissermos do céu, ele dirá: Por que, pois, não crestes nele?
තේ පරස්පරං විවේක්තුං ප්‍රාරේභිරේ, තද් ඊශ්වරාද් බභූවේති චේද් වදාමස්තර්හි කුතස්තං න ප්‍රත්‍යෛත? කථමේතාං කථයිෂ්‍යති|
32 Porém, se dissermos dos homens, tememos ao povo, porque todos consideravam que João era verdadeiramente profeta.
මානවාද් අභවදිති චේද් වදාමස්තර්හි ලෝකේභ්‍යෝ භයමස්ති යතෝ හේතෝඃ සර්ව්වේ යෝහනං සත්‍යං භවිෂ්‍යද්වාදිනං මන්‍යන්තේ|
33 Então responderam a Jesus: Não sabemos. E Jesus lhes replicou: Também eu não vos direi com que autoridade faço estas coisas.
අතඒව තේ යීශුං ප්‍රත්‍යවාදිෂු ර්වයං තද් වක්තුං න ශක්නුමඃ| යීශුරුවාච, තර්හි යේනාදේශේන කර්ම්මාණ්‍යේතානි කරෝමි, අහමපි යුෂ්මභ්‍යං තන්න කථයිෂ්‍යාමි|
