< Marcos 11 >

1 E quando se aproximaram de Jerusalém, de Betfagé, e de Betânia, junto ao monte das Oliveiras, [Jesus] enviou dois de seus discípulos,
Leleꞌ ara deka ro kota Yerusalem, ara losa kamboꞌ rua, nara na Betfage no Betania, sia Leteꞌ Saitun suu na. Mia naa Yesus se rahani mbeiꞌ. De Ana haitua mana tungga na rua lao raꞌahuluꞌ.
2 dizendo-lhes: Ide ao vilarejo que está adiante de vós; e assim que nela entrardes, achareis um jumentinho amarrado, sobre o qual ninguém se sentou; soltai-o, e trazei-o.
Ana denu nae, “Hei ruꞌa nggi miꞌihuluꞌ misiꞌ kamboꞌ naa. Mete ma hei losa, hei mita keledei anaꞌ esa, mana paꞌaꞌ sia naa. Atahori nda feꞌe sae rita e sa. Hei mi sefi hendi tali na fo lea mendi e nema.
3 E se alguém vos disser: Por que fazeis isso?, dizei: O Senhor precisa dele, e logo o devolverá para cá.
Te mete ma atahori ratane hei rae, ‘Taꞌo bee de hei sefi mendi keledei naa?’ hei musi mitaa mae, ‘Lamatuaꞌ nae pake. Mete ma pake basa na, Ana fee baliꞌ eꞌ.’”
4 Eles foram, e acharam um jumentinho amarrado à porta, do lado de fora em uma esquina, e o soltaram.
Basa ma, atahori karuaꞌ ra reu, boe ma rita keledei anaꞌ nene paꞌaꞌ sia ume sa mataꞌ sia dalaꞌ a bobꞌoa na. Ara sefi rendi e.
5 E alguns dos que ali estavam lhes perguntaram: Que fazeis, soltando o jumentinho?
Te atahori mana sia nara, ratane rae, “He! Taꞌo bee de hei sefi mendi atahori keledei naa?”
6 Eles lhes disseram como Jesus [lhes] havia dito, e os deixaram ir.
Rataa rae, “Hai Lamatua ma nae pake. Mete ma Ana pake basa, hai mendi baliꞌ e.” Boe ma atahori naa ra lao hela se nore rendi keledei a.
7 Então trouxeram o jumentinho a Jesus. Lançaram sobre ele suas roupas, e [Jesus] sentou-se sobre ele.
Ara nore rendi nisiꞌ Yesus. Basa de, ara lakaꞌ lafe nara neu keledei a, de Yesus sae.
8 Muitos estendiam suas roupas pelo caminho, e outros [espalhavam] ramos que haviam cortado dos campos.
Leleꞌ ara rae losa kota rala, atahori naeꞌ haꞌi rala lafe nara, de bela neu dalaꞌ. Hambu ruma reu tati hau palam rooꞌ mia dalaꞌ bife na, de bela neu dalaꞌ taladꞌan. Ara tao taꞌo naa, fo dadꞌi tatandaꞌ rae sira simbo Lamatuaꞌ Yesus no hadꞌat. Onaꞌ a sira simbo atahori monae nara boe.
9 E os que iam adiante, e os que seguiam, clamavam: Hosana, bendito o que vem no Nome do Senhor!
Boe ma atahori ruma lao raꞌahuluꞌ Yesus, no ruma raꞌabꞌuit. De ara eki randu rae, “Hosana! Hai koa-kio Lamatualain! Lamatualain naꞌondaꞌ pala-banggi fee atahori mana nema pake Lamatualain nara na, huu Lamatualain mana denu E!
10 Bendito o Reino que vem, [o Reino] do nosso pai Davi! Hosana nas alturas!
Hosana! Hai koa-kio Lamatualain! Huu Lamatualain nae nafefela baliꞌ Mane Daud parenda na! Hosana! Hai koa-kio Lamatualain! Huu Lamatualain endoꞌ parenda memaꞌ ena, sia lalai naru ata!”
11 [Jesus] entrou em Jerusalém, e no Templo. E depois que ter visto tudo em redor, e sendo já tarde, ele saiu para Betânia com os doze.
Losa kota rala, Yesus se reu risiꞌ Ume Hule-oꞌe Huuꞌ nembeleo na. Yesus mete matalolole ndule basa mamanaꞌ naa. Te naꞌe a hatuꞌ ena, de ara lao baliꞌ risiꞌ kambo Betania.
12 E no dia seguinte, quando saíram de Betânia, ele teve fome.
Mbila fefetu na, ara lao hela Betania de baliꞌ risiꞌ kota Yerusalem. Mia dalaꞌ taladꞌan, Yesus namedꞌa ndoe.
13 E vendo de longe uma figueira que tinha folhas, [veio ver] se acharia alguma coisa nela; mas ao chegar perto dela, nada achou, a não ser folhas, pois não era o tempo de figos.
Ana nita hau huuꞌ esa mia dalaꞌ bife na. Atahori biasa raa boa na. De Yesus neu deka-deka hau huu naa, nae mete sobꞌa hambu boaꞌ, do hokoꞌ. Losa hau huuꞌ naa, Ana nda nita saa-saa saꞌ bee. Te memaꞌ nda fai nabꞌoa na sa. Ana feꞌe nae naroo naa.
14 Então [Jesus] lhe disse: Nunca mais ninguém coma fruto de ti! E seus discípulos ouviram isso. (aiōn g165)
Boe ma Yesus olaꞌ fee hau huuꞌ naa nae, “Ho nda fee boa ma neu Au sa, de mia faiꞌ ia, ho nda bisa fee boa ma neu atahori laen sa!” Mana tungga nara rena Ana olaꞌ nahereꞌ taꞌo naa. (aiōn g165)
15 Depois vieram a Jerusalém. E entrando [Jesus] no Templo, começou a expulsar os que vendiam e compravam no Templo; e revirou as mesas dos cambiadores, e as cadeiras dos que vendiam pombas.
Basa ma ara lao rakandoo, losa Yerusalem, boe ma Yesus neu seluꞌ nisiꞌ Ume Hule-oꞌe Huu na. Sia Ume Hule-oꞌe a nembeleo na, atahori tao dadꞌi pasar, fo raseoꞌ mbui lunda fo atahori tao neu tutunu-hohotuꞌ. Nita taꞌo naa boe, Yesus neu oi hendi se. Ana timba lenggu-babara hendi mei-mei fo ara pake tukar doiꞌ, ma timba hendi banggu-banggu fo ara pake raseoꞌ neu mbuiꞌ ra.
16 E não consentia que ninguém levasse vaso algum pelo Templo.
Ana o naꞌangge basa atahori fo nda bole haꞌi rendi sira saa-saa nara fo lao nggero tungga nembeleo naa sa.
17 E ensinava, dizendo-lhes: Não está escrito: Minha casa será chamada casa de oração de todas as nações? Mas vós fizestes dela esconderijo de ladrões!
Boe ma Ana nanori se nae, “Hei mihine memaꞌ saa fo Lamatualain mana dui-bꞌengga nara suraꞌ hela rae, ‘Au ufefela Au Ume ngga ia fo atahori mia basa nusaꞌ ra rema hule-oꞌe sia ia.’ Te hei tao mala Ume ia dadꞌi neu naꞌo ra mamana neꞌebꞌue na!”
18 Os chefes dos sacerdotes e os escribas ouviram isso, e buscavam uma maneira de o matar; pois o temiam, porque toda a multidão estava admirada do ensino dele.
Leleꞌ malangga agama ra ro meser agama ra rena Yesus tao taꞌo naa ena, ara ramanasa E, de sangga dalaꞌ fo rae risa E. Te ara o hia boe, huu atahori naeꞌ hii a rena nanori na.
19 E como já era tarde, eles saíram fora da cidade.
Leleꞌ relo a nae mopo, boe ma Yesus se lao hela kota Yerusalem, de baliꞌ reu sungguꞌ sia kambo Betania.
20 E passando pela manhã, viram que a figueira estava seca desde as raízes.
Mbila fefetu ana na ma, Yesus se baliꞌ risiꞌ Yerusalem. Mia dalaꞌ taladꞌan ara tungga baliꞌ hau afis a. Mana tungga nara kakaler, huu hau naa mate meto losa oka-oka na. Boe ma Petrus nasanedꞌa Yesus oꞌola naa afis a. Nafadꞌe nae, “Papa! Mete dei! Hau fo afis a Papa ndoondoon a, mate ena!”
21 Pedro se lembrou disso, e disse-lhe: Mestre, eis que a figueira que amaldiçoaste, se secou.
22 E respondendo Jesus, disse-lhes: Tende fé em Deus.
Yesus nataa nae, “Memaꞌ tebꞌe! Sadꞌi hei mimihere Lamatualain taꞌo naa boe.
23 Em verdade vos digo que qualquer um que disser a este monte: Levanta-te, e lança-te no mar; e não duvidar em seu coração, mas crer que se fará o que diz, tudo o que disser lhe será feito.
Mete ma hei mimihere tebꞌe-tebꞌeꞌ, hei bisa denu leteꞌ esa lali tasiꞌ rala neu. Boe ma Lamatualain fee leteꞌ naa lali, sadꞌi hei afiꞌ mimihere mo rala mana banggiꞌ! Hei musi mimihere tebꞌe-tebꞌeꞌ neu Lamatualain.
24 Portanto eu vos digo que tudo o que pedirdes orando, crede que recebereis, e vós [o] tereis.
Afiꞌ liliꞌ! Sadꞌi hei mimihere tebꞌe-tebꞌeꞌ Lamatualain bisa fee saa fo hei moꞌe, naa, Ana fee hei!
25 E quando estiverdes orando, perdoai, se tendes algo contra alguém, para que o vosso Pai, que [está] nos céus, vos perdoe vossas ofensas.
Te mete ma hei hule-oꞌe, te hei esa rala na nda maloleꞌ no atahori laen sa, eni musi malolole no atahori naa dei. Taꞌo naa, dei fo hei Papa ma sia sorga nau tao nameu hei sala mara.
[Mete ma hei esa mimbedꞌa ralaꞌ, no nda nau fee ambon neu atahori sa, hei Papa ma sia sorga boe o nda fee ambon neu hei sala mara sa.”]
27 Depois voltaram a Jerusalém; e, enquanto ele andava pelo Templo, vieram a ele os chefes dos sacerdotes, os escribas, e os anciãos.
Basa boe ma, ara laoꞌ rakandoo. Losa Yerusalem, ara masoꞌ baliꞌ risiꞌ Ume Hule-oꞌe Huuꞌ a. Leleꞌ ara masoꞌ losa nembeleon naa, malangga agama ra ro meser agama ra rema,
28 E disseram-lhe: Com que autoridade fazes estas coisas? Ou quem te deu esta autoridade, para fazerdes estas coisas?
de ratane Yesus rae, “Seka denu Nggo uma mumue mia ia afis a? Seka fee Nggo hak!”
29 Jesus lhes respondeu: Também eu vos farei uma pergunta, e respondei-me; então vos direi com que autoridade faço estas coisas.
Te Yesus nahine sira sangga dalaꞌ fo rae raꞌatutudꞌa E. Basa ma Ana nataa nae, “Au o ae utane hei bee. Hei mitaa Au, dei fo Au utaa hei.
30 O batismo de João era do céu ou dos homens? Respondei-me.
Au utane taꞌo ia: Basa hei mihine Yohanis, Mana Saraniꞌ naa, do? Seka denu e fo sarani atahori? Lamatualain, do atahori?”
31 E eles argumentavam entre si, dizendo: Se dissermos do céu, ele dirá: Por que, pois, não crestes nele?
Boe ma ara dudꞌuꞌa neu-nema, no ralaꞌ esa rae, “Awe! Dai hita ena! Mete ma hita tataa tae, ‘Lamatualain mana denu’, naa, Ana nataa nae, ‘Mete ma taꞌo naa, saa de hei nda mimihere Yohanis sa!’
32 Porém, se dissermos dos homens, tememos ao povo, porque todos consideravam que João era verdadeiramente profeta.
Te hita o nda bisa tae ‘atahori mana denu’ sa. Te basa atahori ra ramue. Huu ara ramahere rae Yohanis naa, Lamatualain mana dui-bꞌengga na.”
33 Então responderam a Jesus: Não sabemos. E Jesus lhes replicou: Também eu não vos direi com que autoridade faço estas coisas.
Basa de rataa rae, “Hai nda mihine sa!” Boe ma Yesus nataa baliꞌ nae, “Mete ma taꞌo naa, Au o nda nau ufadꞌe seka mana denu Au sa bee.”

< Marcos 11 >