< Marcos 11 >

1 E quando se aproximaram de Jerusalém, de Betfagé, e de Betânia, junto ao monte das Oliveiras, [Jesus] enviou dois de seus discípulos,
Hiti chun Yeshua le aseijuiten Jerusalem ahinjon tauvin, Olive Lhanga Bethphage le Bethany kho alhung tauve. Yeshuan aseijui mi ni anache masadin asol masan,
2 dizendo-lhes: Ide ao vilarejo que está adiante de vós; e assim que nela entrardes, achareis um jumentinho amarrado, sobre o qual ninguém se sentou; soltai-o, e trazei-o.
“Che lhon inlang, namasang jon lhon'a khopi sunga khun lut lhonin. Nalut lut lhon leh sangannou kihen, achunga koima touna khahlou lai khat namu pai lhon ding ahi. Hichu sutlha lhon inlang hinkaiphei lhonin.”
3 E se alguém vos disser: Por que fazeis isso?, dizei: O Senhor precisa dele, e logo o devolverá para cá.
Mi khat touvin, “Ibola nasut lhonham? tia ahin doh leh, ‘Pakaiyin manna nom aneiye, chomkhat jouteng hinthahvah kit lhon nange,’ tilhon'in,” atipeh-e.
4 Eles foram, e acharam um jumentinho amarrado à porta, do lado de fora em uma esquina, e o soltaram.
Seijui teni achelhon in, khopi sung lamlen'a inkot poa kotphunga sangannou kihen agamu lhontan ahi.
5 E alguns dos que ali estavam lhes perguntaram: Que fazeis, soltando o jumentinho?
Chuin asut lhon leh akoma anadingho loikhat in, “Ibola sangannou chu nasut lhon ham?” atiuvin,
6 Eles lhes disseram como Jesus [lhes] havia dito, e os deixaram ir.
Chuin amanin Yeshuan asei bang chun amaho komah aseilhonin ahile ahin phalpeh tauve.
7 Então trouxeram o jumentinho a Jesus. Lançaram sobre ele suas roupas, e [Jesus] sentou-se sobre ele.
Sangannou chu Yeshua henga ahinkai lhonin, achunga apon'u asep'un, Ama achunga atoutan ahi.
8 Muitos estendiam suas roupas pelo caminho, e outros [espalhavam] ramos que haviam cortado dos campos.
Mipi atama tamin lampiah apon'u aphauvin, mi abangkhat in loulaiya theoboh asat'un lampiah aphauvin ahi.
9 E os que iam adiante, e os que seguiam, clamavam: Hosana, bendito o que vem no Nome do Senhor!
Yeshua chu alailunga achesah'un, amasang lam le anunglama, “Pathen thangvah-in umhen! Pakai min'a hungpa chu anunnome!
10 Bendito o Reino que vem, [o Reino] do nosso pai Davi! Hosana nas alturas!
Lenggam hung lhung ding Pu David gam chu phattheiboh chang hihen! Chungnungpen'a Pathen chu thangvah-in umhen!” tin asam asam'un ahi.
11 [Jesus] entrou em Jerusalém, e no Templo. E depois que ter visto tudo em redor, e sendo já tarde, ele saiu para Betânia com os doze.
Chuin Jerusalem khopia houin'a chun Yeshua agalut'in, ijakai avet kimvel sohkei jouvin, nilhah lam jong ahitan, apot in somleni ho cheng toh Bethany'a akilekit tauvin ahi.
12 E no dia seguinte, quando saíram de Betânia, ele teve fome.
Chuin ajingkah-in Bethany'a kon'a ahung potdoh leh agil akeltan ahi.
13 E vendo de longe uma figueira que tinha folhas, [veio ver] se acharia alguma coisa nela; mas ao chegar perto dela, nada achou, a não ser folhas, pois não era o tempo de figos.
Hichun theichangphung amun, aga aum khattoule tia agavetle theiga phat lhingjep nailou ahitoh lhonin ado tailou aga ima amutapoi.
14 Então [Jesus] lhe disse: Nunca mais ninguém coma fruto de ti! E seus discípulos ouviram isso. (aiōn g165)
Yeshuan thingphung jah-a chun, “Tukallhah koiman natheiga nekit tahih hen!” atitan ahi. Chutia aseichu aseijuiten anajauvin ahi. (aiōn g165)
15 Depois vieram a Jerusalém. E entrando [Jesus] no Templo, começou a expulsar os que vendiam e compravam no Templo; e revirou as mesas dos cambiadores, e as cadeiras dos que vendiam pombas.
Chuin Jerusalem ahung lhun'un, Yeshua houin sunga alut in, asunga thiljoh holeh thilchoho anodoh pantan, chule sumlhengho dokhang le vakhu johho touna chu alekhup peh tan ahi.
16 E não consentia que ninguém levasse vaso algum pelo Templo.
Houin sunga chun koima thilkeo apohle ding ajanom tapoi.
17 E ensinava, dizendo-lhes: Não está escrito: Minha casa será chamada casa de oração de todas as nações? Mas vós fizestes dela esconderijo de ladrões!
Ajah-uva aseiyin, “Thubua: ‘Ka-in chu namtin dinga taona in kitiding ahi,’ tia kisun hilouham? Ahin nanghon gucha michomho kokhuh in naso tauve,” atin ahousetai.
18 Os chefes dos sacerdotes e os escribas ouviram isso, e buscavam uma maneira de o matar; pois o temiam, porque toda a multidão estava admirada do ensino dele.
Hichu thempu pipui hole hou danthu themhon ajauvin ahile, athimah tauvin, Yeshua tha ding tohgon aneipan tauve. Hinlah mipin athuhil chu kidang asah-uva angainom jeh-u chun Ama chu akichauvin ahi.
19 E como já era tarde, eles saíram fora da cidade.
Hiche nilhah chun Yeshua le aseijuiten khopi adalha tauve.
20 E passando pela manhã, viram que a figueira estava seca desde as raízes.
Ajing jingkah-a theichang phung chu ahin jotpau leh anagoplhasa-a aum chu amutauve.
21 Pedro se lembrou disso, e disse-lhe: Mestre, eis que a figueira que amaldiçoaste, se secou.
Chuin Peter in ageldoh-in, “Vetan Houhil, theichangphung nagaosap chu agoptai!” ati.
22 E respondendo Jesus, disse-lhes: Tende fé em Deus.
Chuin Yeshuan adonbut in, “Pathen tahsanun,
23 Em verdade vos digo que qualquer um que disser a este monte: Levanta-te, e lança-te no mar; e não duvidar em seu coração, mas crer que se fará o que diz, tudo o que disser lhe será feito.
Tahbeha kaseipeh nahiuve, koihileh hiche mol jah-a, ‘Kichondoh'in lang twikhanglen'ah kilehlut tan,’ ati leh chutijeng ding ahi. Hinlah hichu tahsanna dihtah nei lelung-opkaina beihel ahi angaiye.
24 Portanto eu vos digo que tudo o que pedirdes orando, crede que recebereis, e vós [o] tereis.
Hiche jeh a chu kasei ahi, nataova thil nathum chan chu namusan ngaito leuchun namu dingu ahi.
25 E quando estiverdes orando, perdoai, se tendes algo contra alguém, para que o vosso Pai, que [está] nos céus, vos perdoe vossas ofensas.
Chule atao dinga nadinpet leh van'a na-Pauvin jong nasuh khelnau angaidam theina din koi hijongle nadou uchu ngaidamun.
Nanghon mi suhkhel nangaidamlou vangule van'a na-Pauvin nangho suhkhel jong angaidam louding ahi,” ati.
27 Depois voltaram a Jerusalém; e, enquanto ele andava pelo Templo, vieram a ele os chefes dos sacerdotes, os escribas, e os anciãos.
Jerusalem ahung lhung kit tauvin, Yeshua Houin sungah agavahlen ahileh thempu pipui holeh danthusunho ahenga ahungun,
28 E disseram-lhe: Com que autoridade fazes estas coisas? Ou quem te deu esta autoridade, para fazerdes estas coisas?
“Ipi thuneina'a hitihohi nabolham? Hitobang bolna dinga kon thaneina napeh ham?” atiuvin ahi.
29 Jesus lhes respondeu: Também eu vos farei uma pergunta, e respondei-me; então vos direi com que autoridade faço estas coisas.
“Keiman thukhat nadong uvingting neidonbut'un lang chuteng keiman jong ipi thuneina'a hichehi kabol ham naseipeh nauvinge,” tin Yeshuan adonbut in ahi.
30 O batismo de João era do céu ou dos homens? Respondei-me.
Hichun, “John chun twilutsah abol thuneina chu vanna kon ha, mihem a kon ham? Nei donbut'un!” tin adongtai.
31 E eles argumentavam entre si, dizendo: Se dissermos do céu, ele dirá: Por que, pois, não crestes nele?
Amaho le amaho akidongto uvin, “Vanna kon ahi tileu hen achutileh ibola John natoh natahsanlou uham tintin,
32 Porém, se dissermos dos homens, tememos ao povo, porque todos consideravam que João era verdadeiramente profeta.
Mihem a kon ahi iti ngam diu baham?” akitiuvin ahi. Amaho akichauvin ahi—mijousen John chu themgao tahbeh'a angaito cheh-u ahijeh chun.
33 Então responderam a Jesus: Não sabemos. E Jesus lhes replicou: Também eu não vos direi com que autoridade faço estas coisas.
Achainan adonbut un, “Kahepouve,” atitauve. Chuin Yeshuan adonbut in, “Achutile ipi thuneina'a hicheng hi kabol ham ti keiman jong naseipeh povinge,” atitai.

< Marcos 11 >