Lucas 15
1 E chegavam-se a ele todos os publicanos e pecadores para o ouvirem.
И приближаваху се к Њему сви цариници и грешници да Га чују.
2 E os fariseus e escribas murmuravam, dizendo: Este recebe aos pecadores, e come com eles.
И викаху на Њега фарисеји и књижевници говорећи: Овај прима грешнике и једе с њима.
3 E ele lhes propôs esta parábola, dizendo:
А Он им каза причу ову говорећи:
4 Quem de vós, tendo cem ovelhas, e perdendo uma delas, não deixa no deserto as noventa e nove, e vai em [busca] da perdida, até que a encontre?
Који човек од вас имајући сто оваца и изгубивши једну од њих не остави деведесет и девет у пустињи и не иде за изгубљеном док је не нађе?
5 E encontrando-a, [não] a ponha sobre seus ombros, com alegria?
И нашавши дигне је на раме своје радујући се,
6 E vindo para casa, [não] convoque aos amigos, e vizinhos, dizendo-lhes: Alegrai-vos comigo, porque já achei minha ovelha perdida?
И дошавши кући сазове пријатеље и суседе говорећи им: Радујте се са мном: ја нађох своју овцу изгубљену.
7 Digo-vos, que assim haverá mais alegria no céu por um pecador que se arrepende, do que por noventa e nove justos que não precisam de arrependimento.
Кажем вам да ће тако бити већа радост на небу за једног грешника који се каје, неголи за деведесет и девет праведника којима не треба покајање.
8 Ou que mulher, tendo dez moedas de prata, se perder a uma moeda, não acende a lâmpada, e varre a casa, e busca cuidadosamente até [a] achar?
Или која жена имајући десет динара, ако изгуби један динар, не запали свеће, и не помете куће, и не тражи добро док не нађе?
9 E achando [-a], [não] chame as amigas e as vizinhas, dizendo: Alegrai-vos comigo, porque já achei a moeda perdida!
И нашавши сазове другарице и суседе говорећи: Радујте се са мном: ја нађох динар изгубљени.
10 Assim vos digo, que há alegria diante dos anjos de Deus por um pecador que se arrepende.
Тако, кажем вам, бива радост пред анђелима Божијима за једног грешника који се каје.
11 E disse: Um certo homem tinha dois filhos.
И рече: Један човек имаше два сина,
12 E disse o mais jovem deles ao pai: Pai, dá-me a parte dos bens que [me] pertencem. E ele lhe repartiu os bens.
И рече млађи од њих оцу: Оче! Дај ми део имања што припада мени. И отац им подели имање.
13 E depois de não muitos dias, o filho mais jovem, juntando tudo, partiu-se para uma terra distante, e ali desperdiçou seus bens, vivendo de forma irresponsável.
И потом до неколико дана покупи млађи син све своје, и отиде у далеку земљу; и онамо просу имање своје живећи беспутно.
14 E ele, tendo já gastado tudo, houve uma grande fome naquela terra, e ele começou a sofrer necessidade.
А кад потроши све, постаде велика глад у оној земљи, и он се нађе у невољи.
15 E foi, se chegou a um dos cidadãos daquela terra; e [este] o mandou a seus campos para alimentar porcos.
И отишавши приби се код једног човека у оној земљи; и он га посла у поље своје да чува свиње.
16 E ele ficava com vontade de encher seu estômago com os grãos que os porcos comiam, mas ninguém [as] dava para ele.
И жељаше напунити трбух свој рошчићима које свиње јеђаху, и нико му их не даваше.
17 E ele, pensando consigo mesmo, disse: Quantos empregados de meu pai tem pão em abundância, e eu [aqui] morro de fome!
А кад дође к себи, рече: Колико најамника у оца мог имају хлеба и сувише, а ја умирем од глади!
18 Eu levantarei, e irei a meu pai, e lhe direi: Pai, pequei contra o céu, e diante de ti.
Устаћу и идем оцу свом, па ћу му рећи: Оче! Сагреших Небу и теби,
19 E já não sou digno de ser chamado teu filho; faze-me como a um de teus empregados.
И већ нисам достојан назвати се син твој: прими ме као једног од својих најамника.
20 E levantando-se, foi a seu pai. E quando ainda estava longe, o seu pai o viu, e teve compaixão dele; e correndo, caiu ao seu pescoço, e o beijou.
И уставши отиде оцу свом. А кад је још подалеко био, угледа га отац његов, и сажали му се, и потрчавши загрли га и целива га.
21 E o filho lhe disse: Pai, pequei contra o céu, e diante de ti; e já não sou digno de ser chamado teu filho.
А син му рече: Оче, сагреших Небу и теби, и већ нисам достојан назвати се син твој.
22 Mas o pai disse a seus servos: Trazei a melhor roupa, e o vesti; e ponde um anel em sua mão, e sandálias nos [seus] pés.
А отац рече слугама својим: Изнесите најлепшу хаљину и обуците га, и подајте му прстен на руку и обућу на ноге.
23 E trazei o bezerro engordado, e o matai; e comamos, e nos alegremos.
И доведите теле угојено те закољите, да једемо и да се веселимо.
24 Porque este meu filho estava morto, e reviveu; tinha se perdido, e foi achado. E começaram a se alegrar.
Јер овај мој син беше мртав, и оживе; и изгубљен беше, и нађе се. И стадоше се веселити.
25 E seu filho mais velho estava no campo; e quando veio, chegou perto da casa, ouviu a música, e as danças.
А син његов старији беше у пољу, и долазећи кад се приближи кући чу певање и подвикивање.
26 E chamando para si um dos servos, perguntou-lhe: O que era aquilo?
И дозвавши једног од слугу запита: Шта је то?
27 E ele lhe disse: Teu irmão chegou; e teu pai matou o bezerro engordado, porque ele voltou são.
А он му рече: Брат твој дође; и отац твој закла теле угојено, што га је здравог видео.
28 Porém ele se irritou, e não queria entrar. Então o seu pai, saindo, rogava-lhe [que entrasse].
А он се расрди и не хтеде да уђе. Тада изиђе отац његов и мољаше га.
29 Mas [o filho] respondendo, disse ao pai: Eis que eu te sirvo há tantos anos, e nunca desobedeci tua ordem, e nunca me deste um cabrito, para que eu me alegrasse com meus amigos.
А он одговарајући рече оцу: Ето те служим толико година, и никад не преступих твоје заповести, па мени никад ниси дао јаре да бих се провеселио са својим друштвом;
30 Porém, vindo este teu filho, que gastou teus bens com prostitutas, tu lhe mataste o bezerro engordado.
А кад дође тај твој син који ти је имање просуо с курвама, заклао си му теле угојено.
31 E ele lhe disse: Filho, tu sempre estás comigo, e todas as minhas coisas são tuas.
А он му рече: Сине! Ти си свагда са мном, и све је моје твоје.
32 Mas era necessário se alegrar e animar; porque este teu irmão estava morto, e reviveu; e tinha se perdido, e foi encontrado.
Требало се развеселити и обрадовати, јер овај брат твој мртав беше, и оживе; и изгубљен беше, и нађе се.
