Lamentações de Jeremias 5
1 Lembra-te, SENHOR, do que tem nos acontecido; presta atenção e olha nossa humilhação.
Iyong alalahanin, Yahweh, kung ano ang nangyari sa amin. Masdan at tingnan ang aming kahihiyan.
2 Nossa herança passou a ser de estrangeiros, nossas casas de forasteiros.
Ibinigay sa mga dayuhan ang aming mana; ang aming mga tahanan sa mga dayuhan.
3 Órfãos somos sem pai, nossas mães são como viúvas.
Naging mga ulila kami, sapagkat wala na kaming mga ama, at katulad ng mga balo ang aming mga ina.
4 Bebemos nossa água por dinheiro; nossa lenha temos que pagar.
Nagkakahalaga ng pilak ang tubig na aming iinumin, at ipinagbibili sa amin ang aming sariling kahoy.
5 Perseguição sofremos sobre nossos pescoços; estamos cansados, mas não temos descanso.
Hinahabol kami ng aming mga kaaway; sila ay napakalapit na humihinga na sa aming mga leeg. Pagod na kami; wala ng kapahingahan para sa amin.
6 Nós nos rendemos aos egípcios e aos assírios para nos saciarmos de pão.
Iniaabot namin ang aming mga kamay sa mga taga-Egipto at mga taga-Asiria upang mabusog sa pagkain.
7 Nossos pais pecaram, e não existem mais; porém nós levamos seus castigos.
Nagkasala ang aming mga ama; wala na sila, at pinasan namin ang kanilang mga kasalanan.
8 Servos passaram a nos dominar; ninguém há que [nos] livre de suas mãos.
Pinamunuan kami ng mga alipin, at wala ni isang makapagligtas sa amin sa kanilang mga kamay.
9 Com risco de vida trazemos nosso pão, por causa da espada do deserto.
Inilagay namin sa panganib ang aming mga buhay upang kunin ang aming mga tinapay sa pagharap sa mga espada sa ilang.
10 Nossa pele se tornou negra como um forno, por causa do ardor da fome.
Tulad ng isang hurno ang aming mga balat, nasunog mula sa init ng pagkagutom.
11 Abusaram das mulheres em Sião, das virgens nas cidades de Judá.
Pinagsamantalahan nila ang mga kababaihan sa Zion, ang mga birhen sa mga lungsod ng Juda.
12 Os príncipes foram enforcados por sua mãos; não respeitaram as faces dos velhos.
Ibinitin nila ang mga prinsipe sa pamamagitan ng sarili nilang mga kamay, at hindi nila iginagalang ang mga nakatatanda.
13 Levaram os rapazes para moer, e os moços caíram debaixo da lenha [que carregavam].
Dinala nila ang mga masisiglang na kalalakihan sa gilingan, at ang mga susuray-suray na binata sa ilalim ng mga puno ng kahoy.
14 Os anciãos deixaram de [se sentarem] junto as portas, os rapazes de suas canções.
Tinanggal nila ang mga nakatatanda sa tarangkahan sa lungsod at ang masisiglang kalalakihan mula sa kanilang tugtugin.
15 Acabou a alegria de nosso coração; nossa dança se tornou em luto.
Tumigil ang kagalakan ng aming mga puso; napalitan ng pagluluksa ang aming pagsasayaw.
16 Caiu a coroa de nossa cabeça; ai agora de nós, porque pecamos.
Nahulog ang korona mula sa aming mga ulo! sa aba namin! Sapagkat nangagkasala kami.
17 Por isso nosso coração ficou fraco, por isso nossos olhos escureceram;
Nagkasakit ang aming mga puso, at lumabo ang aming mga mata,
18 Por causa do monte de Sião, que está desolado; raposas andam nele.
dahil gumagala ang mga asong gubat sa Bundok ng Zion na iniwanan.
19 Tu, SENHOR, permanecerás para sempre; [e] teu trono de geração após geração.
Ngunit ikaw si Yahweh, maghari ka magpakailanman, at ang iyong luklukan ay mula sa sali't salinlahi.
20 Por que te esquecerias de nós para sempre e nos abandonarias por tanto tempo?
Bakit mo kami kakalimutan ng magpakailanman? Pababayaan mo ba kami ng napakatagal?
21 Converte-nos, SENHOR, a ti, e seremos convertidos; renova o nossos dias como antes;
Panumbalikin mo kami sa iyo, Yahweh at magsisisi kami. Papanumbalikin mo ang aming mga araw gaya nang unang panahon,
22 A não ser que tenhas nos rejeitado totalmente, e estejas enfurecido contra nós ao extremo.
maliban na lamang kung kami ay tunay na tinanggihan at labis ang iyong galit sa amin.
