Lamentações de Jeremias 5

1 Lembra-te, SENHOR, do que tem nos acontecido; presta atenção e olha nossa humilhação.

Iyong alalahanin, Oh Panginoon, kung anong dumating sa amin: iyong masdan, at tingnan ang aming pagkadusta.

2 Nossa herança passou a ser de estrangeiros, nossas casas de forasteiros.

Ang aming mana ay napasa mga taga ibang lupa, ang aming mga bahay ay sa mga taga ibang bayan.

3 Órfãos somos sem pai, nossas mães são como viúvas.

Kami ay mga ulila at walang ama; ang aming mga ina ay parang mga bao.

4 Bebemos nossa água por dinheiro; nossa lenha temos que pagar.

Aming ininom ang aming tubig sa halaga ng salapi; ang aming kahoy ay ipinagbibili sa amin.

5 Perseguição sofremos sobre nossos pescoços; estamos cansados, mas não temos descanso.

Ang mga manghahabol sa amin ay nangasa aming mga leeg: kami ay mga pagod, at walang kapahingahan.

6 Nós nos rendemos aos egípcios e aos assírios para nos saciarmos de pão.

Kami ay nakipagkamay sa mga taga Egipto, at sa mga taga Asiria, upang mangabusog ng tinapay.

7 Nossos pais pecaram, e não existem mais; porém nós levamos seus castigos.

Ang aming mga magulang ay nagkasala at wala na; At aming pinasan ang kanilang mga kasamaan.

8 Servos passaram a nos dominar; ninguém há que [nos] livre de suas mãos.

Mga alipin ay nangagpupuno sa amin: walang magligtas sa amin sa kanilang kamay.

9 Com risco de vida trazemos nosso pão, por causa da espada do deserto.

Aming tinatamo ang aming tinapay sa pamamagitan ng kapahamakan ng aming buhay, dahil sa tabak sa ilang.

10 Nossa pele se tornou negra como um forno, por causa do ardor da fome.

Ang aming balat ay maitim na parang hurno, dahil sa maningas na init ng kagutom.

11 Abusaram das mulheres em Sião, das virgens nas cidades de Judá.

Kanilang dinahas ang mga babae, sa Sion, ang mga dalaga sa mga bayan ng Juda.

12 Os príncipes foram enforcados por sua mãos; não respeitaram as faces dos velhos.

Ang mga prinsipe ay nangabibitin ng kanilang kamay: ang mga mukha ng mga matanda ay hindi iginagalang.

13 Levaram os rapazes para moer, e os moços caíram debaixo da lenha [que carregavam].

Ang mga binata ay nangagpapasan ng gilingan, at ang mga bata ay nangadudulas sa lilim ng kahoy.

14 Os anciãos deixaram de [se sentarem] junto as portas, os rapazes de suas canções.

Ang mga matanda ay wala na sa pintuang-bayan. Ang mga binata'y wala na sa kanilang mga tugtugin.

15 Acabou a alegria de nosso coração; nossa dança se tornou em luto.

Ang kagalakan ng aming puso ay naglikat; ang aming sayaw ay napalitan ng tangisan.

16 Caiu a coroa de nossa cabeça; ai agora de nós, porque pecamos.

Ang putong ay nahulog mula sa aming ulo: sa aba namin! sapagka't kami ay nangagkasala.

17 Por isso nosso coração ficou fraco, por isso nossos olhos escureceram;

Dahil dito ang aming puso ay nanglulupaypay; dahil sa mga bagay na ito ay nagdidilim ang aming mga mata;

18 Por causa do monte de Sião, que está desolado; raposas andam nele.

Dahil sa bundok ng Sion na nasira; nilalakaran ng mga zora.

19 Tu, SENHOR, permanecerás para sempre; [e] teu trono de geração após geração.

Ikaw, Oh Panginoon, nananatili magpakailan man: ang iyong luklukan ay sa sali't saling lahi.

20 Por que te esquecerias de nós para sempre e nos abandonarias por tanto tempo?

Bakit mo kami nililimot magpakailan man, at pinababayaan mo kaming totoong malaon?

21 Converte-nos, SENHOR, a ti, e seremos convertidos; renova o nossos dias como antes;

Manumbalik ka sa amin, Oh Panginoon, at kami ay manunumbalik: baguhin mo ang aming mga araw na gaya nang una.

22 A não ser que tenhas nos rejeitado totalmente, e estejas enfurecido contra nós ao extremo.

Nguni't itinakuwil mo kaming lubos, ikaw ay totoong napoot sa amin.