Lamentações de Jeremias 5
1 Lembra-te, SENHOR, do que tem nos acontecido; presta atenção e olha nossa humilhação.
Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.
2 Nossa herança passou a ser de estrangeiros, nossas casas de forasteiros.
Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.
3 Órfãos somos sem pai, nossas mães são como viúvas.
Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.
4 Bebemos nossa água por dinheiro; nossa lenha temos que pagar.
Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.
5 Perseguição sofremos sobre nossos pescoços; estamos cansados, mas não temos descanso.
Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.
6 Nós nos rendemos aos egípcios e aos assírios para nos saciarmos de pão.
Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.
7 Nossos pais pecaram, e não existem mais; porém nós levamos seus castigos.
Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.
8 Servos passaram a nos dominar; ninguém há que [nos] livre de suas mãos.
Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.
9 Com risco de vida trazemos nosso pão, por causa da espada do deserto.
Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.
10 Nossa pele se tornou negra como um forno, por causa do ardor da fome.
Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.
11 Abusaram das mulheres em Sião, das virgens nas cidades de Judá.
Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.
12 Os príncipes foram enforcados por sua mãos; não respeitaram as faces dos velhos.
Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.
13 Levaram os rapazes para moer, e os moços caíram debaixo da lenha [que carregavam].
Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.
14 Os anciãos deixaram de [se sentarem] junto as portas, os rapazes de suas canções.
Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.
15 Acabou a alegria de nosso coração; nossa dança se tornou em luto.
Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.
16 Caiu a coroa de nossa cabeça; ai agora de nós, porque pecamos.
Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!
17 Por isso nosso coração ficou fraco, por isso nossos olhos escureceram;
Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;
18 Por causa do monte de Sião, que está desolado; raposas andam nele.
Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.
19 Tu, SENHOR, permanecerás para sempre; [e] teu trono de geração após geração.
Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.
20 Por que te esquecerias de nós para sempre e nos abandonarias por tanto tempo?
Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?
21 Converte-nos, SENHOR, a ti, e seremos convertidos; renova o nossos dias como antes;
Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.
22 A não ser que tenhas nos rejeitado totalmente, e estejas enfurecido contra nós ao extremo.
Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?
