Lamentações de Jeremias 5

1 Lembra-te, SENHOR, do que tem nos acontecido; presta atenção e olha nossa humilhação.

Hinumdumi, Oh Jehova, kong unsay nahitabo kanamo: Sud-onga, ug tan-awa ang among kaulaw.

2 Nossa herança passou a ser de estrangeiros, nossas casas de forasteiros.

Ang among kabilin nahulog ngadto sa mga dumuloong, Ang among mga balay ngadto sa mga lumalangyaw.

3 Órfãos somos sem pai, nossas mães são como viúvas.

Kami mga ilo ug walay mga amahan; Ang among mga inahan nangahimong mga balo.

4 Bebemos nossa água por dinheiro; nossa lenha temos que pagar.

Kami nag-inum sa among tubig nga binayloan sa salapi; Ang among kahoy ginabaligya na kanamo.

5 Perseguição sofremos sobre nossos pescoços; estamos cansados, mas não temos descanso.

Ang mga maglulutos kanamo nagaungot sa among mga liog: Kami gikapuyan ug walay pahulay.

6 Nós nos rendemos aos egípcios e aos assírios para nos saciarmos de pão.

Among gihatag ang kamot ngadto sa mga Egiptohanon, Ug sa mga Asiriahanon, aron tagbawon sa tinapay.

7 Nossos pais pecaram, e não existem mais; porém nós levamos seus castigos.

Ang among mga amahan nanagpakasala, ug wala na; Ug among giantus ang ilang kasal-anan.

8 Servos passaram a nos dominar; ninguém há que [nos] livre de suas mãos.

Ang mga sulogoon maoy nagahari kanamo: Walay makaluwas kanamo gikan sa ilang kamot.

9 Com risco de vida trazemos nosso pão, por causa da espada do deserto.

Makuha namo ang among tinapay uban ang peligro sa among kinabuhi, Tungod sa espada didto sa kamingawan.

10 Nossa pele se tornou negra como um forno, por causa do ardor da fome.

Ang among panit maitum sama sa usa ka hudno, Tungod sa makasunog nga kainit sa kagutmanan.

11 Abusaram das mulheres em Sião, das virgens nas cidades de Judá.

Ginalugos nila ang mga babaye didto sa Sion, Ang mga ulay sa ciudad sa Juda.

12 Os príncipes foram enforcados por sua mãos; não respeitaram as faces dos velhos.

Ang mga principe ginabitay pinaagi sa ilang mga kamot: Ang mga nawong sa mga anciano wala tahura.

13 Levaram os rapazes para moer, e os moços caíram debaixo da lenha [que carregavam].

Ang mga batan-ong lalake maoy nanagpas-an sa galingan; Ug ang kabataan gipahiumod sa ilalum sa kahoy.

14 Os anciãos deixaram de [se sentarem] junto as portas, os rapazes de suas canções.

Ang mga anciano namiya sa pultahan, Ang mga batan-ong lalake namiya sa ilang honi.

15 Acabou a alegria de nosso coração; nossa dança se tornou em luto.

Ang kalipay sa among kasingkasing mihunong na; Ang among sayaw nahimong pagminatay.

16 Caiu a coroa de nossa cabeça; ai agora de nós, porque pecamos.

Ang purongpurong nahulog gikan sa among ulo: Alaut kami kay kami nakasala man!

17 Por isso nosso coração ficou fraco, por isso nossos olhos escureceram;

Tungod niini ang among kasingkasing nagakaluya; Tungod niining mga butanga ang among mga mata lubog na.

18 Por causa do monte de Sião, que está desolado; raposas andam nele.

Tungod sa bukid sa Sion, nga mamingaw: Ang mga milo nagalakaw sa ibabaw niana.

19 Tu, SENHOR, permanecerás para sempre; [e] teu trono de geração após geração.

Ikaw, Oh Jehova, magapabilin sa walay katapusan; Ang imong trono nagapadayon gikan sa kaliwatan ngadto sa kaliwatan.

20 Por que te esquecerias de nós para sempre e nos abandonarias por tanto tempo?

Ngano man nga nalimot ka kanamo sa walay katapusan, Ug mibiya kanamo sa hataas kaayong panahon?

21 Converte-nos, SENHOR, a ti, e seremos convertidos; renova o nossos dias como antes;

Pabalika kami nganha kanimo, Oh Jehova, ug kami mamalik; Bag-oha ang among mga adlaw ingon sa kanhing panahon.

22 A não ser que tenhas nos rejeitado totalmente, e estejas enfurecido contra nós ao extremo.

Apan giay-ran mo sa tuman kami; Ikaw naligutgut sa hilabihan batok kanamo.