Jó 9
1 Mas Jó respondeu, dizendo:
A Hiob odpowiedział:
2 Na verdade sei que é assim; mas como pode o ser humano ser justo diante de Deus?
Doprawdy, wiem, że tak [jest]. Lecz jak człowiek miałby być usprawiedliwiony przed Bogiem?
3 Ainda se quisesse disputar com ele, não conseguiria lhe responder uma coisa sequer em mil.
Gdyby chciał się z nim spierać, nie odpowie mu ani raz na tysiąc.
4 Ele é sábio de coração, e poderoso em forças. Quem se endureceu contra ele, e teve paz?
Ma on mądre serce i potężną siłę. Kto mu się sprzeciwił i powodziło mu się?
5 Ele transporta as montanhas sem que o saibam; e as transtorna em seu furor.
On przenosi góry, a [ludzie] nie zauważają, przewraca je w swoim gniewie.
6 Ele remove a terra de seu lugar, e faz suas colunas tremerem.
On wstrząsa ziemią z jej miejsca i trzęsą się jej filary.
7 Ele dá ordem ao sol, e ele não brilha; e sela as estrelas.
On rozkaże słońcu i ono nie wschodzi, zamyka też gwiazdy pieczęcią.
8 Ele é o que sozinho estende os céus, e anda sobre as alturas do mar.
On sam rozciąga niebiosa i kroczy po falach morza.
9 Ele é o que fez a Usra, o Órion, as Plêiades, e as constelações do sul.
On stworzył Niedźwiedzicę, Oriona, Plejady i gwiazdozbiory południa.
10 Ele é o que faz coisas grandes e incompreensíveis, e inúmeras maravilhas.
On czyni rzeczy wielkie i niezbadane, cuda, których zliczyć nie można.
11 Eis que ele passa diante de mim, sem que eu não o veja; ele passará diante de mim, sem que eu saiba.
Oto przechodzi obok mnie, a nie widzę go; mija mnie, a ja go nie dostrzegam.
12 Eis que, quando ele toma, quem pode lhe impedir? Quem poderá lhe dizer: O que estás fazendo?
Oto gdy zabiera, któż go powstrzyma? Któż mu powie: Co czynisz?
13 Deus não reverterá sua ira, e debaixo dele se encurvam os assistentes de Raabe.
Gdyby Bóg nie odwrócił swego gniewu, zuchwali pomocnicy upadliby pod nim.
14 Como poderia eu lhe responder, e escolher minhas palavras contra ele?
Jakże ja mu odpowiem? [Jakie] słowa wybiorę, aby się z nim spierać?
15 A ele, ainda que eu fosse justo, não lhe responderia; a meu juiz pediria misericórdia.
Choćbym był sprawiedliwy, nie odpowiedziałbym mu, lecz błagałbym swojego sędziego.
16 Ainda que eu lhe chamasse, e ele respondesse, mesmo assim não creria que ele tivesse dado ouvidos à minha voz.
Choćbym go wzywał, a on by się odezwał, jeszcze nie uwierzyłbym, że mnie wysłuchał;
17 Pois ele tem me quebrantado com tempestade, e multiplicado minhas feridas sem causa.
Kruszy mnie bowiem burzą i pomnaża moje rany bez powodu.
18 Ele não me permite respirar; em vez disso, me farta de amarguras.
Nie pozwala mi odetchnąć, raczej napełnia mnie goryczą.
19 Quanto às forças, eis que ele é forte; e quanto ao juízo, [ele diria]: Quem me convocará?
Jeśli [chodzi] o siłę, oto jest potężny, a jeśli chodzi o sąd, któż mnie przed nim przyprowadzi?
20 Ainda que eu seja justo, minha boca me condenaria; se eu fosse inocente, então ela me declararia perverso.
Jeśli się usprawiedliwię, moje usta mnie potępią. Jeśli powiem, że jestem doskonały, to one wykażą, że jestem przewrotny.
21 Mesmo se eu for inocente, não estimo minha alma; desprezo minha vida.
Choćbym był doskonały, przecież nie znałbym swojej duszy; gardziłbym swoim życiem.
22 É tudo a mesma coisa; por isso digo: ele consome ao inocente e ao perverso.
Jedno jest [pewne], dlatego powiedziałem: On niszczy [zarówno] doskonałego, [jak] i niegodziwego;
23 Quando o açoite mata de repente, ele ri do desespero dos inocentes.
Jeśli bicz nagle zabija, śmieje się on z doświadczenia niewinnych.
24 A terra está entregue nas mãos dos perversos. Ele cobre o rosto de seus juízes. Se não é ele, então quem é?
Ziemia została wydana w ręce niegodziwego. On zakrywa oblicze sędziów. A jeśli nie on, któż [to czyni]?
25 Meus dias foram mais rápidos que um homem que corre; fugiram, e não viram o bem.
Ale moje dni są szybsze niż goniec, uciekły i nie widziały nic dobrego.
26 Passaram como barcos de papiro, como a águia que se lança à comida.
Przeminęły jak szybkie łodzie, jak orzeł, który rzuca się na żer.
27 Se disser: Esquecerei minha queixa, mudarei o aspecto do meu rosto, e sorrirei,
Jeśli powiem: Zapomnę o swojej skardze, zaniecham swego gniewu i pocieszę się;
28 [Ainda] teria pavor de todas as minhas dores; [pois] sei que não me terás por inocente.
Wtedy przerażają mnie wszystkie moje cierpienia, bo wiem, że nie uznasz mnie za niewinnego.
29 Se eu já estou condenado, então para que eu sofreria em vão?
Jeśli jestem niegodziwy, to czemu trudzę się na próżno?
30 Ainda que me lave com água de neve, e limpe minhas mãos com sabão,
Choćbym się umył wodą ze śniegu i oczyścił mydłem swoje ręce;
31 Então me submergirias no fosso, e minhas próprias vestes me abominariam.
Ty i tak zanurzysz mnie w dole i moje szaty będą się mną brzydzić.
32 Pois ele não é homem como eu, para que eu lhe responda, e venhamos juntamente a juízo.
On bowiem nie jest człowiekiem jak ja, abym śmiał mu odpowiedzieć i abyśmy razem stanęli przed sądem.
33 Não há entre nós árbitro que ponha sua mão sobre nós ambos,
Nie ma między nami rozjemcy, który mógłby położyć rękę na nas obu.
34 Tire de sobre mim sua vara, e seu terror não me espante.
Niech tylko zdejmie ze mnie swoją rózgę, a jego groza niech mnie już nie przeraża;
35 [Então] eu falaria, e não teria medo dele. Pois não está sendo assim comigo.
Wtedy będę mówił i nie będę się go bać; ale tak nie jest ze mną.
