Jó 6

1 Mas Jó respondeu, dizendo:

Hiob zaś odpowiedział tymi słowami:

2 Oh se pesassem justamente minha aflição, e meu tormento juntamente fosse posto em uma balança!

O gdyby dokładnie zważono moją udrękę i włożono na szalę całe moje nieszczęście!

3 Pois na verdade seria mais pesada que a areia dos mares; por isso minhas palavras têm sido impulsivas.

Byłoby to cięższe niż piasek morski. Dlatego moje słowa plączą się.

4 Porque as flechas do Todo-Poderoso estão em mim, cujo veneno meu espírito bebe; e temores de Deus me atacam.

[Tkwią] we mnie bowiem strzały Wszechmocnego, których jad osuszył mego ducha, [a] strachy Boże walczą przeciwko mnie.

5 Por acaso o asno selvagem zurra junto à erva, ou o boi berra junto a seu pasto?

Czy dziki osioł ryczy, gdy ma trawę? Czy wół ryczy nad swoją paszą?

6 Por acaso se come o insípido sem sal? Ou há gosto na clara do ovo?

Czy można zjeść niesmaczną rzecz bez soli? Czy ma jakiś smak białko jajka?

7 Minha alma se recusa tocar [essas coisas], que são para mim como comida detestável.

[Czego się przedtem] moja dusza nie chciała dotknąć, jest to [teraz] moim bolesnym pokarmem.

8 Ah se meu pedido fosse realizado, e se Deus [me] desse o que espero!

Oby się spełniła moja prośba i Bóg dał mi to, czego pragnę!

9 Que Deus me destruísse; ele soltasse sua mão, e acabasse comigo!

Oby się Bogu spodobało to, aby mnie zniszczyć, aby opuścić rękę i mnie odciąć!

10 Isto ainda seria meu consolo, um alívio em meio ao tormento que não [me] poupa; pois eu não tenho escondido as palavras do Santo.

Wtedy miałbym jeszcze pociechę – chociaż pałam boleścią, niech [Bóg] mi nie folguje – nie zataiłem bowiem słów Świętego.

11 Qual é minha força para que eu espere? E qual meu fim, para que eu prolongue minha vida?

Jaka [jest] moja siła, abym miał wytrwać? Jaki jest mój koniec, abym przedłużał swoje życie?

12 É, por acaso, a minha força a força de pedras? Minha carne é de bronze?

Czy moja siła jest siłą kamieni? Czy moje ciało jest ze spiżu?

13 Tenho eu como ajudar a mim mesmo, se todo auxílio me foi tirado?

Czy moja obrona nie jest we mnie? Czy mój rozsądek odszedł ode mnie?

14 Ao aflito, seus amigos deviam ser misericordiosos, mesmo se ele tivesse abandonado o temor ao Todo-Poderoso.

Strapionemu należy się litość od przyjaciela, ale on opuścił bojaźń Wszechmogącego.

15 Meus irmãos foram traiçoeiros comigo, como ribeiro, como correntes de águas que transbordam,

Moi bracia zawiedli jak potok, odpływają jak gwałtowne potoki;

16 Que estão escurecidas pelo gelo, e nelas se esconde a neve;

Które są mętne od lodu, w których śnieg się ukrywa;

17 Que no tempo do calor se secam e, ao se aquecerem, desaparecem de seu lugar;

W czasie roztopów znikają; [w czasie] upałów nikną ze swego miejsca.

18 Os cursos de seus caminhos se desviam; vão se minguando, e perecem.

Wiją się ścieżki ich dróg; rozpływają się w nicość i giną.

19 As caravanas de Temã as veem; os viajantes de Sabá esperam por elas.

Podróżni z Temy wypatrywali ich; wędrowcy z Seby pokładali w nich nadzieję.

20 Foram envergonhados por aquilo em que confiavam; e ao chegarem ali, ficaram desapontados.

Ale zawiedli się w oczekiwaniu, przyszli tam i zawstydzili się.

21 Agora, vós vos tornastes semelhantes a elas; pois vistes o terror, e temestes.

Staliście się niczym; widzicie moją niedolę i lękacie się.

22 Por acaso eu disse: Trazei-me [algo]? Ou: Dai presente a mim de vossa riqueza?

Czy powiedziałem: Przynieście mi [coś]? lub: Dajcie mi z waszego majątku?

23 Ou: Livrai-me da mão do opressor? Ou: Resgatai-me das mãos dos violentos?

Lub: Wybawcie mnie z rąk wroga? lub: Wykupcie mnie z rąk okrutników?

24 Ensinai-me, e eu [me] calarei; e fazei-me entender em que errei.

Pouczcie mnie, a zamilknę; pokażcie mi, w czym zbłądziłem.

25 Como são fortes as palavras de boa razão! Mas o que vossa repreensão reprova?

O jak mocne są słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi wasze obwinianie?

26 Pretendeis repreender palavras, sendo que os argumentos do desesperado são como o vento?

Czy zamierzacie ganić [moje] słowa i mowę zrozpaczonego, jakby były wiatrem?

27 De fato vós lançaríeis [sortes] sobre o órfão, e venderíeis vosso amigo.

Nawet sierotę przytłaczacie i kopiecie [doły] pod swoim przyjacielem.

28 Agora, pois, disponde-vos a olhar para mim; e [vede] se eu minto diante de vós.

Teraz więc zechciejcie spojrzeć na mnie, a [zobaczycie], czy kłamię wam w oczy.

29 Mudai de opinião, pois, e não haja perversidade; mudai de opinião, pois minha justiça continua.

Zawróćcie, proszę, a niech nie będzie [w was] nieprawości; zawróćcie, a [poznacie] moją sprawiedliwość w tym.

30 Há perversidade em minha língua? Não poderia meu paladar discernir as coisas más?

Czy w moim języku jest nieprawość? Czy moje podniebienie nie rozeznaje przewrotności?