Jó 41

1 Poderás tu pescar ao leviatã com anzol, ou abaixar sua língua com uma corda?

Ĉu vi povas eltiri levjatanon per fiŝhoko, Aŭ ligi per ŝnuro ĝian langon?

2 Podes pôr um anzol em seu nariz, ou com um espinho furar sua queixada?

Ĉu vi povas trameti kanon tra ĝia nazo Kaj trapiki ĝian vangon per pikilo?

3 Fará ele súplicas a ti, [ou] falará contigo suavemente?

Ĉu ĝi multe petegos vin, Aŭ parolos al vi flataĵojn?

4 Fará ele pacto contigo, para que tu o tomes por escravo perpétuo?

Ĉu ĝi faros interligon kun vi? Ĉu vi povas preni ĝin kiel porĉiaman sklavon?

5 Brincarás tu com ele como com um passarinho, ou o atarás para tuas meninas?

Ĉu vi amuziĝos kun ĝi kiel kun birdo? Aŭ ĉu vi ligos ĝin por viaj knabinoj?

6 Os companheiros farão banquete dele? Repartirão dele entre os mercadores?

Ĉu kamaradoj ĝin dishakos, Kaj dividos inter komercistoj?

7 Poderás tu encher sua pele de espetos, ou sua cabeça com arpões de pescadores?

Ĉu vi povas plenigi per pikiloj ĝian haŭton Kaj per fiŝistaj hokoj ĝian kapon?

8 Põe tua mão sobre ele; te lembrarás da batalha, e nunca mais voltarás a fazer.

Metu sur ĝin vian manon; Tiam vi bone memoros la batalon, kaj ĝin ne plu entreprenos.

9 Eis que a esperança de alguém [de vencê-lo] falhará; pois, apenas ao vê-lo será derrubado.

Vidu, la espero ĉiun trompos; Jam ekvidinte ĝin, li falos.

10 Ninguém há [tão] ousado que o desperte; quem pois, [ousa] se opor a mim?

Neniu estas tiel kuraĝa, por inciti ĝin; Kiu do povas stari antaŭ Mi?

11 Quem me deu primeiro, para que eu [o] recompense? Tudo o que há debaixo dos céus é meu.

Kiu antaŭe ion donis al Mi, ke Mi redonu al li? Sub la tuta ĉielo ĉio estas Mia.

12 Eu não me calarei a respeito de seus membros, nem de [suas] forças, e da graça de sua estatura.

Mi ne silentos pri ĝiaj membroj, Pri ĝia forto kaj bela staturo.

13 Quem descobrirá sua vestimenta superficial? Quem poderá penetrar sua couraça dupla?

Kiu povas levi ĝian veston? Kiu aliros al ĝia paro da makzeloj?

14 Quem poderia abrir as portas de seu rosto? Ao redor de seus dentes há espanto.

Kiu povas malfermi la pordon de ĝia vizaĝo? Teruro ĉirkaŭas ĝiajn dentojn.

15 Seus fortes escudos são excelentes; cada um fechado, como um selo apertado.

Ĝiaj fieraj skvamoj estas kiel ŝildoj, Interligitaj per fortika sigelo;

16 Um está tão próximo do outro, que vento não pode entrar entre eles.

Unu kuntuŝiĝas kun la alia tiel, Ke aero ne povas trairi tra ili;

17 Estão grudados uns aos outros; estão tão travados entre si, que não se podem separar.

Unu alfortikiĝis al la alia, Interkuniĝis kaj ne disiĝas.

18 Cada um de seus roncos faz resplandecer a luz, e seus olhos são como os cílios do amanhecer.

Ĝia terno briligas lumon, Kaj ĝiaj okuloj estas kiel la palpebroj de la ĉielruĝo.

19 De sua boca saem tochas, faíscas de fogo saltam dela.

El ĝia buŝo eliras torĉoj, Elkuras flamaj fajreroj.

20 De suas narinas sai fumaça, como de uma panela fervente ou de um caldeirão.

El ĝiaj nazotruoj eliras fumo, Kiel el bolanta poto aŭ kaldrono.

21 Seu fôlego acende carvões, e de sua boca sai chama.

Ĝia spiro ekbruligas karbojn, Kaj flamo eliras el ĝia buŝo.

22 A força habita em seu pescoço; diante dele salta-se de medo.

Sur ĝia kolo loĝas forto, Kaj antaŭ ĝi kuras teruro.

23 As dobras de sua carne estão apegadas [entre si]; cada uma está firme nele, e não podem ser movidas.

La partoj de ĝia karno estas firme kunligitaj inter si, Tenas sin fortike sur ĝi, kaj ne ŝanceliĝas.

24 Seu coração é rígido como uma pedra, rígido como a pedra de baixo de um moinho.

Ĝia koro estas malmola kiel ŝtono, Kaj fortika kiel suba muelŝtono.

25 Quando ele se levanta, os fortes tremem; por [seus] abalos se recuam.

Kiam ĝi sin levas, ektremas fortuloj, Konsterniĝas de teruro.

26 Se alguém lhe tocar com a espada, não poderá prevalecer; nem arremessar dardo, ou lança.

Glavo, kiu alproksimiĝas al ĝi, ne povas sin teni, Nek lanco, sago, aŭ kiraso.

27 Ele considera o ferro como palha, e o aço como madeira podre.

Feron ĝi rigardas kiel pajlon, Kupron kiel putran lignon.

28 A flecha não o faz fugir; as pedras de funda são para ele como sobras de cascas.

Ne forpelos ĝin sago; Ŝtonoj el ŝtonĵetilo fariĝas pajleroj antaŭ ĝi.

29 Considera toda arma como sobras de cascas, e zomba do mover da lança.

Bastonegon ĝi rigardas kiel pajlon, Kaj ĝi mokas la sonon de lanco.

30 Por debaixo de si tem conchas pontiagudas; ele esmaga com suas pontas na lama.

Sube ĝi havas akrajn pecetojn; Kiel draŝrulo ĝi kuŝas sur la ŝlimo.

31 Ele faz ferver as profundezas como a uma panela, e faz do mar como um pote de unguento.

Kiel kaldronon ĝi ondigas la profundon; La maron ĝi kirlas kiel ŝmiraĵon.

32 Ele faz brilhar o caminho atrás de si; faz parecer ao abismo com cabelos grisalhos.

La vojo post ĝi lumas; La abismo aperas kiel grizaĵo.

33 Não há sobre a terra algo que se possa comparar a ele. Ele foi feito para não temer.

Ne ekzistas sur la tero io simila al ĝi; Ĝi estas kreita sentima.

34 Ele vê tudo que é alto; ele é rei sobre todos os filhos dos animais soberbos.

Ĝi rigardas malestime ĉion altan; Ĝi estas reĝo super ĉiuj sovaĝaj bestoj.