Jó 36

1 Prosseguiu Eliú ainda, dizendo:

Kaj plue parolis Elihu, kaj diris:

2 Espera-me um pouco, e eu te mostrarei que ainda há palavras a favor de Deus.

Atendu ankoraŭ iom; mi montros al vi, Ĉar mi havas ankoraŭ kion paroli pro Dio.

3 Desde longe trarei meu conhecimento, e a meu Criador atribuirei a justiça.

Mi prenos mian scion de malproksime, Kaj mi montros, ke mia Kreinto estas prava.

4 Porque verdadeiramente minhas palavras não serão falsas; contigo está um que tem completo conhecimento.

Ĉar vere miaj vortoj ne estas mensogaj; Homo sincera estas antaŭ vi.

5 Eis que Deus é grande, porém despreza ninguém; grande ele é em poder de entendimento.

Vidu, Dio estas potenca, kaj tamen Li neniun malŝatas; Li estas potenca per la forto de la koro.

6 Ele não permite o perverso viver, e faz justiça aos aflitos.

Al malpiulo Li ne permesas vivi, Kaj al mizeruloj Li donas justecon.

7 Ele não tira seus olhos do justo; ao contrário, ele os faz sentar com os reis no trono, e [assim] são exaltados.

Li ne forturnas de virtuloj Siajn okulojn, Sed kun reĝoj sur trono Li sidigas ilin por ĉiam, Por ke ili estu altaj.

8 E se estiverem presos em grilhões, e detidos com cordas de aflição,

Kaj se ili estas ligitaj per ĉenoj, Malliberigitaj mizere per ŝnuroj,

9 Então ele lhes faz saber as obras que fizeram, e suas transgressões, das quais se orgulharam.

Tiam Li montras al ili iliajn farojn kaj kulpojn, Kiel grandaj ili estas.

10 E revela a seus ouvidos, para que sejam disciplinados; e lhes diz, para que se convertam da maldade.

Li malfermas ilian orelon por la moralinstruo, Kaj diras, ke ili deturnu sin de malbonagoj.

11 Se ouvirem, e [o] servirem, acabarão seus dias em prosperidade, e seus anos em prazeres.

Se ili obeas kaj servas al Li, Tiam ili finas siajn tagojn en bono Kaj siajn jarojn en stato agrabla;

12 Porém se não ouvirem, perecerão pela espada, e morrerão sem conhecimento.

Sed se ili ne obeas, Tiam ili pereas per glavo Kaj mortas en malprudento.

13 E os hipócritas de coração acumulam a ira [divina]; e quando ele os amarrar, mesmo assim não clamam.

La hipokrituloj portas en si koleron; Ili ne vokas, kiam Li ilin ligis;

14 A alma deles morrerá em sua juventude, e sua vida entre os pervertidos.

Ilia animo mortas en juneco, Kaj ilia vivo pereas inter la malĉastuloj.

15 Ele livra o aflito de sua aflição, e na opressão ele revela a seus ouvidos.

Li savas la suferanton en lia mizero, Kaj per la sufero Li malfermas ilian orelon.

16 Assim também ele pode te desviar da boca da angústia [para] um lugar amplo, onde não haveria aperto; para o conforto de tua mesa, cheia dos melhores alimentos.

Ankaŭ vin Li elkondukus el la suferoj En spacon vastan, kie ne ekzistas premateco; Kaj vi havus pacon ĉe via tablo, plena de grasaĵoj.

17 Mas tu estás cheio do julgamento do perverso; o julgamento e a justiça te tomam.

Sed vi fariĝis plena de kulpoj de malvirtulo; Kulpo kaj juĝo tenas sin kune.

18 Por causa da furor, [guarda-te] para que não sejas seduzido pela riqueza, nem que um grande suborno te faça desviar.

Via kolero ne forlogu vin al mokado, Kaj grandeco de elaĉeto ne deklinu vin.

19 Pode, por acaso, a tua riqueza te sustentar para que não tenhas aflição, mesmo com todos os esforços de [teu] poder?

Ĉu Li atentos vian riĉecon? Ne, nek oron, nek forton aŭ potencon.

20 Não anseies pela noite, em que os povos são tomados de seu lugar.

Ne strebu al tiu nokto, Kiu forigas popolojn de ilia loko.

21 Guarda-te, e não te voltes para a maldade; pois por isto que tens sido testado com miséria.

Gardu vin, ne kliniĝu al malpieco; Ĉar tion vi komencis pro la mizero.

22 Eis que Deus é exaltado em seu poder; que instrutor há como ele?

Vidu, Dio estas alta en Sia forto. Kiu estas tia instruanto, kiel Li?

23 Quem lhe indica o seu caminho? Quem poderá lhe dizer: Cometeste maldade?

Kiu povas preskribi al Li vojon? Kaj kiu povas diri: Vi agis maljuste?

24 Lembra-te de engrandeceres sua obra, a qual os seres humanos contemplam.

Memoru, ke vi honoru Liajn farojn, Pri kiuj kantas la homoj.

25 Todas as pessoas a veem; o ser humano a enxerga de longe.

Ĉiuj homoj ilin vidas; Homo rigardas ilin de malproksime.

26 Eis que Deus é grande, e nós não o compreendemos; não se pode descobrir o número de seus anos.

Vidu, Dio estas granda kaj nekonata; La nombro de Liaj jaroj estas neesplorebla.

27 Ele traz para cima as gotas das águas, que derramam a chuva de seu vapor;

Kiam Li malgrandigas la gutojn de akvo, Ili verŝiĝas pluve el la nebulo;

28 A qual as nuvens destilam, gotejando abundantemente sobre o ser humano.

Verŝiĝas la nuboj Kaj gutas sur multe da homoj.

29 Poderá alguém entender a extensão das nuvens, [e] os estrondos de seu pavilhão?

Kaj kiam Li intencas etendi la nubojn Kiel tapiŝojn de Sia tendo,

30 Eis que estende sobre ele sua luz, e cobre as profundezas do mar.

Tiam Li etendas sur ilin Sian lumon Kaj kovras la radikojn de la maro.

31 Pois por estas coisas ele julga aos povos, e dá alimento em abundância.

Ĉar per ili Li juĝas la popolojn Kaj donas ankaŭ manĝaĵon abunde.

32 Ele cobre as mãos com o relâmpago, e dá ordens para que atinja o alvo.

Per la manoj Li kovras la lumon Kaj ordonas al ĝi aperi denove.

33 O trovão anuncia sua presença; o gado também [prenuncia a tempestade] que se aproxima.

Antaŭdiras pri ĝi ĝia bruo, Kaj eĉ la brutaroj, kiam ĝi alproksimiĝas.