Jó 34
1 Eliú respondeu mais, dizendo:
Elihu mówił dalej:
2 Ouvi, vós sábios, minhas palavras; e vós, inteligentes, dai-me ouvidos.
Słuchajcie, mądrzy, moich słów i wy, uczeni, posłuchajcie mnie.
3 Porque o ouvido prova as palavras, assim como o paladar experimenta a comida.
Ucho bowiem bada słowa, jak podniebienie smakuje pokarm.
4 Escolhamos para nós o que é correto, [e] conheçamos entre nós o que é bom.
Wybierzmy sobie sąd, rozeznajmy między sobą, co jest dobre.
5 Pois Jó disse: Eu sou justo, e Deus tem me tirado meu direito.
Hiob bowiem powiedział: Jestem sprawiedliwy, a Bóg odrzucił moją sprawę.
6 Por acaso devo eu mentir quanto ao meu direito? Minha ferida é dolorosa mesmo que eu não tenha transgressão.
Czy mam kłamać wbrew swojej racji? Nieuleczalna jest moja rana, bez przestępstwa.
7 Que homem há como Jó, que bebe o escárnio como água?
Czy jest człowiek podobny do Hioba, który pije obelgi jak wodę?
8 E que caminha na companhia dos que praticam maldade, e anda com homens perversos?
I który obraca się w towarzystwie czyniących nieprawość i chodzi z niegodziwcami?
9 Porque disse: De nada aproveita ao homem agradar-se em Deus.
Powiedział bowiem: Nic to nie pomoże człowiekowi, że ma upodobanie w Bogu.
10 Portanto vós, homens de bom-senso, escutai-me; longe de Deus esteja a maldade, e do Todo- Poderoso a perversidade!
Dlatego posłuchajcie mnie, ludzie rozumni: Daleki jest Bóg od niegodziwości, Wszechmocny – od nieprawości.
11 Porque ele paga ao ser humano [conforme] sua obra, e faz a cada um conforme o seu caminho.
Bo odpłaci człowiekowi według jego czynu i wynagrodzi każdemu według jego drogi.
12 Certamente Deus não faz injustiça, e o Todo-Poderoso não perverte o direito.
Nie, naprawdę Bóg nie czyni przewrotnie, Wszechmocny nie wypacza sądu.
13 Quem o pôs para administrar a terra? E quem dispôs a todo o mundo?
Któż mu powierzył ziemię? Kto urządził cały okrąg świata?
14 Se ele tomasse a decisão, e recolhesse para si seu espírito e seu fôlego,
Gdyby zwrócił ku człowiekowi swoje serce, gdyby wziął do siebie jego ducha i tchnienie;
15 Toda carne juntamente expiraria, e o ser humano se tornaria em pó.
To zginęłoby wszelkie ciało razem, a człowiek w proch by się obrócił.
16 Se pois há [em ti] entendimento, ouve isto: dá ouvidos ao som de minhas palavras.
Jeśli więc masz rozum, posłuchaj tego [i] nadstaw uszu na moje słowa.
17 Por acaso quem odeia a justiça poderá governar? E condenarás tu ao Poderoso Justo?
Czy ma panować ten, który nienawidzi prawości? Czy potępisz tego, który jest bardzo sprawiedliwy?
18 Pode, por acaso, o rei ser chamado de vil, [e] os príncipes de perversos?
Czy wypada do króla mówić: Nikczemniku? A do książąt: Bezbożni?
19 [Quanto menos] a aquele que não faz acepção de pessoas de príncipes, nem valoriza mais o rico que o pobre! Pois todos são obras de suas mãos.
Tym bardziej do tego, który nie ma względu na książąt i nie stawia bogacza nad ubogim? Oni wszyscy bowiem są dziełem jego rąk.
20 Em um momento morrem; e à meia noite os povos são sacudidos, e passam; e o poderoso será tomado sem ação humana.
Umrą nagle, o północy lud będzie wzruszony i przeminie, a mocarz zostanie usunięty bez [udziału] ręki [ludzkiej].
21 Porque seus olhos estão sobre os caminhos do homem, e ele vê todos os seus passos.
Jego oczy bowiem patrzą na drogi człowieka i [on] widzi wszystkie jego kroki.
22 Não há trevas nem sombra de morte em que os que praticam maldade possam se esconder.
Nie ma ciemności ani cienia śmierci, gdzie mogliby się ukryć ci, którzy czynią nieprawość.
23 Pois ele não precisa observar tanto ao homem para que este possa entrar em juízo com Deus.
Na człowieka bowiem nie wkłada więcej [niż to, co słuszne], aby stawił się na sąd przed Bogiem.
24 Ele quebranta aos fortes sem [precisar de] investigação, e põe outros em seu lugar.
Rozbije wielu mocarzy i innych osadzi w ich miejsce.
25 Visto que ele conhece suas obras, de noite os trastorna, e ficam destroçados.
A ponieważ zna ich czyny, wywraca ich w nocy, aby byli zmiażdżeni.
26 Ele os espanca à vista pública por serem maus.
Chłoszcze ich jako niegodziwych w miejscu widocznym;
27 Pois eles se desviaram de segui-lo, e não deram atenção a nenhum de seus caminhos.
Za to, że odstąpili od niego i nie zważali na żadne jego drogi;
28 Assim fizeram com que viesse a ele o clamor do pobre, e ele ouvisse o clamor dos aflitos.
Z tego powodu dochodzi do niego wołanie biednych, a on wysłuchuje wołania ubogich.
29 E se ele ficar quieto, quem [o] condenará? Se ele esconder o rosto, quem o olhará? [Ele está] quer sobre um povo, quer sobre um único ser humano,
Gdy zaprowadzi pokój, któż go zburzy? A gdy zakryje swoje oblicze, któż go ujrzy? [A czyni] tak zarówno narodowi, jak i człowiekowi;
30 Para que a pessoa hipócrita não reine, [e] não haja ciladas ao povo.
Aby obłudnik już nie panował i nie był pułapką dla ludzi.
31 Por que [não tão somente] se diz: Suportei [teu castigo] não farei mais o que é errado;
Doprawdy, powinieneś mówić do Boga: Poniosłem [karę], a nie będę [już] grzeszyć.
32 Ensina-me o que não vejo; se fiz alguma maldade, nunca mais a farei?
Naucz mnie tego, [czego] nie widzę; jeśli popełniłem nieprawość, [już] więcej tego nie uczynię.
33 Será a recompensa da parte dele como tu queres, para que a recuses? És tu que escolhes, e não eu; o que tu sabes, fala.
Czy [wszystko] ma być po twojej myśli? On odpłaci, czy odrzucisz, czy wybierzesz, a nie ja. Ale jeśli wiesz lepiej, to powiedz.
34 As pessoas de entendimento dirão comigo, e o homem sábio me ouvirá;
Niech mi powiedzą ludzie rozumni, niech człowiek mądry posłucha mnie:
35 Jó não fala com conhecimento, e a suas palavras falta prudência.
Hiob mówi niemądrze, a jego słowa nie są roztropne.
36 Queria eu que Jó fosse provado até o fim, por causa de suas respostas comparáveis a de homens malignos.
Niech Hiob zostanie doświadczony do końca za swoje odpowiedzi odnośnie do niegodziwych ludzi.
37 Pois ao seu pecado ele acrescentou rebeldia; ele bate as mãos [de forma desrespeitosa] entre nós, e multiplica suas palavras contra Deus.
Dodaje bowiem buntu do swego grzechu, klaszcze przy nas rękoma i mnoży swoje słowa przeciwko Bogu.
