Jó 33
1 Portanto, Jó, ouve, por favor, meus dizeres, e dá ouvidos a todas as minhas palavras.
Èuj dakle, Jove, besjedu moju, i slušaj sve rijeèi moje.
2 Eis que já abri minha boca; minha língua já fala debaixo do meu céu da boca.
Evo, sad otvoram usta svoja; govori jezik moj u ustima mojim.
3 Meus dizeres pronunciarão a integridade do meu coração, e o puro conhecimento dos meus lábios.
Po pravom srcu mom biæe rijeèi moje, i misao èistu izreæi æe usne moje.
4 O Espírito de Deus me fez, e o sopro do Todo-Poderoso me deu vida.
Duh Božji stvorio me je, i dah svemoguæega dao mi je život.
5 Se puderes, responde-me; dispõe-te perante mim, e persiste.
Ako možeš, odgovori mi, pripravi se i stani mi nasuprot.
6 Eis que para Deus eu sou como tu; do barro também eu fui formado.
Evo, ja æu biti mjesto Boga, kao što si rekao; od kala sam naèinjen i ja.
7 Eis que meu terror não te espantará, nem minha mão será pesada sobre ti.
Eto, strah moj neæe te strašiti, i ruka moja neæe te tištati.
8 Certamente tu disseste a meus ouvidos, e eu ouvi a voz de tuas palavras,
Rekao si dakle preda mnom, i èuo sam glas tvojih rijeèi:
9 [Que diziam]: Eu sou limpo e sem transgressão; sou inocente, e não tenho culpa.
Èist sam, bez grijeha, prav sam i nema bezakonja na meni.
10 Eis que [Deus] buscou pretextos contra mim, [e] me tem por seu inimigo.
Evo, traži zadjevicu sa mnom, drži me za svoga neprijatelja.
11 Ele pôs meus pés no tronco, e observa todas as minhas veredas.
Meæe u klade noge moje, vreba po svijem stazama mojim.
12 Eis que nisto não foste justo, eu te respondo; pois Deus é maior que o ser humano.
Eto, u tom nijesi pravedan, odgovaram ti; jer je Bog veæi od èovjeka.
13 Por que razão brigas contra ele por não dar resposta às palavras do ser humano?
Zašto se preš s njim, što za sva djela svoja ne odgovara?
14 Contudo Deus fala uma ou duas vezes, ainda que [o ser humano] não entenda.
Jedanput govori Bog i dva puta; ali èovjek ne pazi.
15 Em sonho [ou em] visão noturna, quando o sono profundo cai sobre as pessoas, [e] adormecem na cama.
U snu, u utvari noænoj, kad tvrd san padne na ljude, kad spavaju u postelji,
16 Então o revela ao ouvido das pessoas, e os sela com advertências;
Tada otvora uho ljudima i nauku im zapeèaæava,
17 Para desviar ao ser humano de sua obra, e do homem a soberba.
Da bi odvratio èovjeka od djela njegova, i zaklonio od njega oholost;
18 Para desviar a sua alma da perdição, e sua vida de passar pela espada.
Da bi saèuvao dušu njegovu od jame, i život njegov da ne naiðe na maè.
19 Também em sua cama é castigado com dores, com luta constante em seus ossos,
I kara ga bolovima na postelji njegovoj, i sve kosti njegove teškom bolešæu.
20 De modo que sua vida detesta [até] o pão, e sua alma a comida deliciosa.
Tako da se životu njegovu gadi hljeb i duši njegovoj jelo najmilije;
21 Sua carne desaparece da vista, e seus ossos, que antes não se viam, aparecem.
Nestaje tijela njegova naoèigled, i izmalaju se kosti njegove, koje se prije nijesu vidjele,
22 Sua alma se aproxima da cova, e sua vida dos que causam a morte.
I duša se njegova približuje grobu, i život njegov smrti.
23 Se com ele, pois, houver algum anjo, algum intérprete; um dentre mil, para anunciar ao ser humano o que lhe é correto,
Ako ima glasnika, tumaèa, jednoga od tisuæe, koji bi kazao èovjeku dužnost njegovu,
24 Então [Deus] terá misericórdia dele, e [lhe] dirá: Livra-o, para que não desça à perdição; [já] achei o resgate.
Tada æe se smilovati na nj, i reæi æe: izbavi ga da ne otide u grob; našao sam otkup.
25 Sua carne se rejuvenescerá mais do que era na infância, [e] voltará aos dias de sua juventude.
I pomladiæe se tijelo njegovo kao u djeteta, i povratiæe se na dane mladosti svoje,
26 Ele orará a Deus, que se agradará dele; e verá sua face com júbilo, porque ele restituirá ao ser humano sua justiça.
Moliæe se Bogu, i pomilovaæe ga, i gledaæe lice njegovo radujuæi se, i vratiæe èovjeku po pravdi njegovoj.
27 Ele olhará para as pessoas, e dirá: Pequei, e perverti o [que era] correto, o que de nada me aproveitou.
Gledajuæi ljudi reæi æe: bijah zgriješio, i što je pravo izvrnuo, ali mi ne pomože.
28 [Porém] Deus livrou minha alma para que eu não passasse à cova, e [agora] minha vida vê a luz!
On izbavi dušu moju da ne otide u jamu, i život moj da gleda svjetlost.
29 Eis que Deus faz tudo isto duas [ou] três vezes com o ser humano,
Gle, sve ovo èini Bog dva puta i tri puta èovjeku,
30 Para desviar sua alma da perdição, e o iluminar com a luz dos viventes.
Da bi povratio dušu njegovu od jame, da bi ga obasjavala svjetlost živijeh.
31 Presta atenção, Jó, e ouve-me; cala-te, e eu falarei.
Pazi, Jove, slušaj me, muèi, da ja govorim.
32 Se tiveres o que dizer, responde-me; fala, porque eu quero te justificar.
Ako imaš što reæi, odgovori mi; govori, jer sam te rad opravdati;
33 E se não, escuta-me; cala-te, e eu ensinarei sabedoria.
Ako li ne, slušaj ti mene; muèi, i nauèiæu te mudrosti.
