Jó 15
1 Então Elifaz, o temanita, respondeu, dizendo:
Potem je odgovoril Elifáz Temánec in rekel:
2 Por acaso o sábio dará como resposta vão conhecimento, e encherá seu ventre de vento oriental?
»Mar naj moder človek izreka prazno znanje in svoj trebuh napolnjuje z vzhodnikom?
3 Repreenderá com palavras que nada servem, e com argumentos que de nada aproveitam?
Mar naj razpravlja z nekoristnim govorjenjem? Ali z govori, s katerimi ne more storiti ničesar dobrega?
4 Porém tu destróis o temor, e menosprezas a oração diante de Deus.
Da, ti zametuješ strah in zadržuješ molitev pred Bogom.
5 Pois tua perversidade conduz tua boca, e tu escolheste a língua dos astutos.
Kajti tvoja usta izrekajo tvojo krivičnost in ti izbiraš jezik prebrisanega.
6 Tua boca te condena, e não eu; e teus lábios dão testemunho contra ti.
Tvoja lastna usta te obsojajo in ne jaz. Da, tvoje lastne ustnice pričujejo zoper tebe.
7 Por acaso foste tu o primeiro ser humano a nascer? Ou foste gerado antes dos morros?
Mar si ti prvi človek, ki je bil rojen? Ali si bil narejen pred hribi?
8 Ouviste tu o segredo de Deus? Reténs tu [apenas] contigo a sabedoria?
Mar si slišal Božjo skrivnost? In ali sebi zadržuješ modrost?
9 O que tu sabes que nós não saibamos? [O que] tu entendes que não tenhamos [entendido]?
Kaj ti veš, kar mi ne vemo? Kaj razumeš, česar ni v nas?
10 Entre nós também há os que tenham cabelos grisalhos, também há os que são muito mais idosos que teu pai.
Z nami so sivolasi in zelo stari možje, precej starejši od tvojega očeta.
11 Por acaso as consolações de Deus te são poucas? As mansas palavras voltadas a ti?
Ali so Božje tolažbe zate majhne? Je s teboj kakršnakoli skrita stvar?
12 Por que o teu coração te arrebata, e por que centelham teus olhos,
Zakaj te tvoje srce odnaša? In ob čem tvoje oči mežikajo,
13 Para que vires teu espírito contra Deus, e deixes sair [tais] tais palavras de tua boca?
da svojega duha obračaš zoper Boga in takšnim besedam dopuščaš iziti iz svojih ust?
14 O que é o homem, para que seja puro? E o nascido de mulher, para que seja justo?
Kaj je človek, da bi bil čist? In ta, ki je rojen iz ženske, da bi bil pravičen?
15 Eis que [Deus] não confia em seus santos, nem os céus são puros diante de seus olhos;
Glej, zaupanja ne polaga v svoje svete. Da, nebo ni čisto v njegovem pogledu.
16 Quanto menos o homem, abominável e corrupto, que bebe a maldade como água?
Kako mnogo bolj gnusen in umazan je človek, ki pije krivičnost kakor vodo?
17 Escuta-me; eu te mostrarei; eu te contarei o que vi.
Pokazal ti bom, poslušaj me. To, kar sem videl, bom oznanil.
18 (O que os sábios contaram, o que não foi encoberto por seus pais,
To, kar so modri možje povedali od svojih očetov in tega niso skrili,
19 A somente os quais a terra foi dada, e estranho nenhum passou por meio deles):
katerim samim je bila dana zemlja in noben tujec ni šel med njimi.
20 Todos os dias do perverso são sofrimento para si, o número de anos reservados ao opressor.
Zloben človek se muči z bolečino vse svoje dni in število let je skrito zatiralcu.
21 Ruídos de horrores estão em seus ouvidos; até na paz lhe sobrevém o assolador.
Grozen zvok je v njegovih ušesih. V uspevanju bo nadenj prišel uničevalec.
22 Ele não crê que voltará da escuridão; ao contrário, a espada o espera.
Ne verjame, da se bo vrnil iz teme in meč čaka nanj.
23 Anda vagueando por comida, onde quer que ela esteja. Ele sabe que o dia das trevas está prestes a acontecer.
Naokoli tava za kruhom, rekoč: ›Kje je?‹ Ve, da je ob njegovi roki pripravljen dan teme.
24 Angústia e aflição o assombram, [e] prevalecem contra ele como um rei preparado para a batalha;
Stiska in tesnoba ga bosta preplašili. Prevladali bosta zoper njega kakor kralj, pripravljen na bitko.
25 Porque ele estendeu sua mão contra Deus, e se embraveceu contra o Todo-Poderoso,
Kajti svojo roko izteguje zoper Boga in se krepi zoper Vsemogočnega.
26 Corre contra ele com [dureza] de pescoço, e como seus escudos grossos e levantados.
On steče nadenj, celó na njegov vrat, na debele izbokline njegovih ščitov,
27 Porque cobriu seu rosto com sua gordura, e engordou as laterais de seu corpo.
ker svoj obraz pokriva s svojo mastnostjo in na svojih ledjih nabira sloje tolšče.
28 E habitou em cidades desoladas cidades, em casas desabitadas; que estavam prestes a desmoronar.
Prebiva v zapuščenih mestih in hišah, ki jih noben človek ne naseljuje, ki so pripravljene, da postanejo ruševine.
29 Ele não enriquecerá, nem seu patrimônio subsistirá, nem suas riquezas se estenderão pela terra.
Ne bo bogat, niti se ne bo njegovo imetje nadaljevalo, niti svoje popolnosti na zemlji ne bo podaljšal.
30 Não escapará das trevas; a chama secará seus ramos, e ao sopro de sua boca desparecerá.
Iz teme ne bo odšel. Plamen bo posušil njegove mladike in z dihom svojih ust bo odšel proč.
31 Não confie ele na ilusão para ser enganado; pois a sua recompensa será nada.
Kdor je zaveden naj ne zaupa v ničnost, kajti ničnost bo njegovo povračilo.
32 Não sendo ainda seu tempo, ela se cumprirá; e seu ramo não florescerá.
Dovršeno bo pred njegovim časom in njegova veja ne bo zelena.
33 Sacudirá suas uvas antes de amadurecerem como a vide, e derramará sua flor como a oliveira.
Svoje nezrelo grozdje bo otresel kakor trta in svoj cvet bo odvrgel kakor oljka.
34 Pois a ajuntamento dos hipócritas será estéril, e fogo consumirá as tendas do suborno.
Kajti skupnost hinavcev bo zapuščena in ogenj bo použil šotore podkupovanja.
35 Eles concebem a maldade, e dão à luz a perversidade; e o ventre deles prepara enganos.
Spočenjajo vragolijo in rodijo ničnost in njihov trebuh pripravlja prevaro.«
