Jó 15

1 Então Elifaz, o temanita, respondeu, dizendo:

Ekparolis Elifaz, la Temanano, kaj diris:

2 Por acaso o sábio dará como resposta vão conhecimento, e encherá seu ventre de vento oriental?

Ĉu saĝulo povas respondi per ventaj opinioj, Kaj plenigi sian ventron per sensencaĵoj?

3 Repreenderá com palavras que nada servem, e com argumentos que de nada aproveitam?

Vi disputas per vortoj senutilaj, Kaj per paroloj, kiuj nenion helpas.

4 Porém tu destróis o temor, e menosprezas a oração diante de Deus.

Vi forigas la timon, Kaj senvalorigas preĝon antaŭ Dio.

5 Pois tua perversidade conduz tua boca, e tu escolheste a língua dos astutos.

Ĉar via malbonago instigas vian buŝon, Kaj vi elektis stilon de maliculoj.

6 Tua boca te condena, e não eu; e teus lábios dão testemunho contra ti.

Vin kondamnas via buŝo, ne mi; Kaj viaj lipoj atestas kontraŭ vi.

7 Por acaso foste tu o primeiro ser humano a nascer? Ou foste gerado antes dos morros?

Ĉu vi naskiĝis la unua homo? Ĉu vi estas kreita pli frue ol la altaĵoj?

8 Ouviste tu o segredo de Deus? Reténs tu [apenas] contigo a sabedoria?

Ĉu vi aŭdis la sekretan decidon de Dio, Kaj alkaptis al vi la saĝon?

9 O que tu sabes que nós não saibamos? [O que] tu entendes que não tenhamos [entendido]?

Kion vi scias tian, kion ni ne scias? Kion vi komprenas tian, kio al ni mankas?

10 Entre nós também há os que tenham cabelos grisalhos, também há os que são muito mais idosos que teu pai.

Inter ni estas grizuloj kaj maljunuloj, Kiuj vivis pli longe ol via patro.

11 Por acaso as consolações de Deus te são poucas? As mansas palavras voltadas a ti?

Ĉu tiel malmulte valoras por vi la konsoloj de Dio Kaj vorto kvieta?

12 Por que o teu coração te arrebata, e por que centelham teus olhos,

Kial vin tiel levas via koro, Kaj kial tiel palpebrumas viaj okuloj,

13 Para que vires teu espírito contra Deus, e deixes sair [tais] tais palavras de tua boca?

Ke vi direktas kontraŭ Dion vian koleron, Kaj elirigis el via buŝo tiajn vortojn?

14 O que é o homem, para que seja puro? E o nascido de mulher, para que seja justo?

Kio estas homo, ke li povus esti pura Kaj ke naskito de virino povus esti prava?

15 Eis que [Deus] não confia em seus santos, nem os céus são puros diante de seus olhos;

Vidu, inter Liaj sanktuloj ne ĉiuj estas fidindaj, Kaj la ĉielo ne estas pura en Liaj okuloj:

16 Quanto menos o homem, abominável e corrupto, que bebe a maldade como água?

Des pli homo, abomeninda kaj malbona, Kiu trinkas malbonagojn kiel akvon.

17 Escuta-me; eu te mostrarei; eu te contarei o que vi.

Mi montros al vi, aŭskultu min; Kaj kion mi vidis, tion mi rakontos,

18 (O que os sábios contaram, o que não foi encoberto por seus pais,

Kion saĝuloj diris kaj ne kaŝis antaŭ siaj patroj,

19 A somente os quais a terra foi dada, e estranho nenhum passou por meio deles):

Al kiuj, al ili solaj, estis donita la tero, Kaj fremdulo ne trairis meze de ili:

20 Todos os dias do perverso são sofrimento para si, o número de anos reservados ao opressor.

Dum sia tuta vivo malpiulo estas maltrankvila, Kaj la nombro de la jaroj de tirano estas kaŝita antaŭ li;

21 Ruídos de horrores estão em seus ouvidos; até na paz lhe sobrevém o assolador.

Teruroj sonas en liaj oreloj; Meze de paco venas sur lin rabisto.

22 Ele não crê que voltará da escuridão; ao contrário, a espada o espera.

Li ne esperas, ke li saviĝos el mallumo; Kaj li serĉas ĉirkaŭe glavon.

23 Anda vagueando por comida, onde quer que ela esteja. Ele sabe que o dia das trevas está prestes a acontecer.

Li vagadas, serĉante panon; Li scias, ke preta estas en lia mano la tago de mallumo.

24 Angústia e aflição o assombram, [e] prevalecem contra ele como um rei preparado para a batalha;

Teruras lin mizero kaj premateco, Venkobatas lin kiel reĝo, pretiĝinta por batalo;

25 Porque ele estendeu sua mão contra Deus, e se embraveceu contra o Todo-Poderoso,

Pro tio, ke li etendis sian manon kontraŭ Dion Kaj kontraŭstaris al la Plejpotenculo,

26 Corre contra ele com [dureza] de pescoço, e como seus escudos grossos e levantados.

Kuris kontraŭ Lin kun fiera kolo, Kun dikaj dorsoj de siaj ŝildoj.

27 Porque cobriu seu rosto com sua gordura, e engordou as laterais de seu corpo.

Li kovris sian vizaĝon per graso Kaj metis sebon sur siajn lumbojn.

28 E habitou em cidades desoladas cidades, em casas desabitadas; que estavam prestes a desmoronar.

Li loĝas en urboj ruinigitaj, En domoj ne loĝataj, Destinitaj esti ŝtonamasoj.

29 Ele não enriquecerá, nem seu patrimônio subsistirá, nem suas riquezas se estenderão pela terra.

Li ne restos riĉa, lia bonstato ne teniĝos, Kaj lia havaĵo ne disvastiĝos sur la tero.

30 Não escapará das trevas; a chama secará seus ramos, e ao sopro de sua boca desparecerá.

Li ne forkliniĝos de mallumo; Flamo velksekigos liajn branĉojn, Kaj Li forigos lin per la blovo de Sia buŝo.

31 Não confie ele na ilusão para ser enganado; pois a sua recompensa será nada.

La erarinto ne fidu vantaĵon, Ĉar vanta estos lia rekompenco.

32 Não sendo ainda seu tempo, ela se cumprirá; e seu ramo não florescerá.

Antaŭtempe li finiĝos, Kaj lia branĉo ne estos verda.

33 Sacudirá suas uvas antes de amadurecerem como a vide, e derramará sua flor como a oliveira.

Lia nematura bero estos deŝirita, kiel ĉe vinbertrunko; Kaj lia floro defalos, kiel ĉe olivarbo.

34 Pois a ajuntamento dos hipócritas será estéril, e fogo consumirá as tendas do suborno.

Ĉar la anaro de la hipokrituloj senhomiĝos; Kaj fajro ekstermos la tendojn de tiuj, kiuj prenas subaĉeton.

35 Eles concebem a maldade, e dão à luz a perversidade; e o ventre deles prepara enganos.

Ili gravediĝis per malpiaĵo kaj naskis pekon, Kaj ilia ventro pretigas malicaĵon.