Jó 13

1 Eis que meus olhos têm visto tudo [isto]; meus ouvidos o ouviram, e entenderam.

Ĉion ĉi tion mia okulo vidis, Mia orelo aŭdis kaj komprenis.

2 Assim como vós o sabeis, eu também o sei; não sou inferior a vós.

Kion vi scias, mi ankaŭ scias; Kaj mi ne estas malpli valora ol vi.

3 Mas eu falarei com o Todo-Poderoso, e quero me defender para com Deus.

Sed mi volus paroli kun la Plejpotenculo, Mi dezirus disputi kun Dio.

4 Pois na verdade vós sois inventores de mentiras; todos vós sois médicos inúteis.

Tamen vi komentarias malvere, Vi ĉiuj estas senutilaj kuracistoj.

5 Bom seria se vos calásseis por completo, pois seria sabedoria de vossa parte.

Ho, se vi silentus, Tio estus saĝeco de via flanko.

6 Ouvi agora meu argumento, e prestai atenção aos argumentos de meus lábios.

Aŭskultu do mian moralinstruon, Kaj atentu la defendan parolon de mia buŝo.

7 Por acaso falareis perversidade por Deus, e por ele falareis engano?

Ĉu pro Dio vi volas paroli malveron, Kaj pro Li paroli falsaĵon?

8 Fareis acepção de sua pessoa? Brigareis em defesa de Deus?

Ĉu vi volas esti personfavoraj al Li, Aŭ pro Dio vi volas disputi?

9 Seria bom [para vós] se ele vos investigasse? Enganareis a ele como se engana a algum homem?

Ĉu estos bone, kiam Li esploros vin? Ĉu vi volas trompi Lin, kiel oni trompas homon?

10 Certamente ele vos repreenderá, se em oculto fizerdes acepção de pessoas.

Li certe vin punos, Se vi sekrete estos personfavoraj.

11 Por acaso a majestade dele não vos espantará? E o temor dele não cairá sobre sobre vós?

Ĉu Lia majesto ne konfuzas vin? Ĉu ne falas sur vin timo antaŭ Li?

12 Vossos conceitos são provérbios de cinzas; vossas defesas são como defesas de lama.

Viaj memorigoj estas sentencoj polvaj, Via bastionoj estas amasoj da argilo.

13 Calai-vos diante de mim, e eu falarei; e venha sobre mim o que vier.

Silentu antaŭ mi, kaj parolos mi, Kio ajn trafos min.

14 Por que tiraria eu minha carne com meus dentes, e poria minha alma em minha mão?

Por kio mi portu mian karnon en miaj dentoj Kaj metu mian animon en mian manon?

15 Eis que, ainda que ele me mate, nele esperarei; porém defenderei meus caminhos diante dele.

Li ja mortigos min, kaj mi ne havas esperon; Sed pri mia konduto mi volas disputi antaŭ Li.

16 Ele mesmo será minha salvação; pois o hipócrita não virá perante ele.

Tio jam estos savo por mi, Ĉar ne hipokritulo venos antaŭ Lin.

17 Ouvi com atenção minhas palavras, e com vossos ouvidos minha declaração.

Aŭskultu mian parolon Kaj mian klarigon antaŭ viaj oreloj.

18 Eis que já tenho preparado minha causa; sei que serei considerado justo.

Jen mi pretigis juĝan aferon; Mi scias, ke mi montriĝos prava.

19 Quem é o que brigará comigo? Pois então eu me calaria e morreria.

Kiu povas procesi kontraŭ mi? Tiam mi eksilentus kaj mortus.

20 Somente duas coisas não faças comigo; então eu não me esconderei de teu rosto:

Nur du aferojn ne faru al mi, Tiam mi ne kaŝos min antaŭ Via vizaĝo:

21 Afasta tua mão de sobre mim, e teu terror não me espante.

Malproksimigu de mi Vian manon, Kaj Via teruro ne timigu min.

22 Chama, e eu responderei; ou eu falarei, e tu me responde.

Tiam voku, kaj mi respondos; Aŭ mi parolos, kaj Vi respondu al mi.

23 Quantas culpas e pecados eu tenho? Faze-me saber minha transgressão e meu pecado.

Kiom da malbonagoj kaj pekoj estas sur mi? Sciigu al mi miajn krimojn kaj pekojn.

24 Por que escondes teu rosto, e me consideras teu inimigo?

Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon Kaj rigardas min kiel Vian malamikon?

25 Por acaso quebrarás a folha arrebatada [pelo vento]? E perseguirás a palha seca?

Ĉu Vi volas montri Vian forton kontraŭ deŝirita folio? Kaj ĉu sekiĝintan pajleron Vi volas persekuti?

26 Por que escreves contra mim amarguras, e me fazes herdar as transgressões de minha juventude?

Ĉar Vi skribas kontraŭ mi maldolĉaĵon Kaj venigas sur min la pekojn de mia juneco.

27 Também pões meus pés no tronco, e observas todos os meus caminhos. Tu pões limites às solas dos meus pés.

Vi metis miajn piedojn en ŝtipon, Vi observas ĉiujn miajn vojojn, Kaj Vi observas la plandojn de miaj piedoj;

28 Eu me consumo como a podridão, como uma roupa que a traça rói.

Dum mi ja disfalas kiel putraĵo, Kiel vesto dismanĝita de tineoj.