Jó 12
1 Porém Jó respondeu, dizendo:
Potem Hiob odpowiedział:
2 Verdadeiramente vós sois o povo; e convosco morrerá a sabedoria.
Doprawdy jesteście ludem i wraz z wami zginie mądrość.
3 Também eu tenho entendimento como vós; e não sou inferior a vós; e quem há que não saiba coisas como essas?
Ale ja również mam rozum, jak [i] wy, i nie jestem od was gorszy. Kto nie zna tych rzeczy?
4 Eu sou o motivo de riso de meus amigos, eu que invocava a Deus, e ele me respondia; o justo e íntegro serve de riso.
Jestem pośmiewiskiem dla swojego przyjaciela; ja, który wołam do Boga, a on odpowiada; sprawiedliwy [i] doskonały [jest] pośmiewiskiem.
5 Na opinião de quem está descansado, a desgraça é desprezada, [como se] estivesse preparada aos que cujos pés escorregam.
Ten, który jest bliski upadku, to pochodnia wzgardzona w umyśle [tego], który żyje w pokoju.
6 As tendas dos ladrões têm descanso, e os que irritam a Deus estão seguros; os que trazem [seu] deus em suas mãos.
Namioty łupieżców są spokojne i bezpieczni są ci, którzy drażnią Boga, a którym Bóg [obficie] daje w ręce.
7 Verdadeiramente pergunta agora aos animais, que eles te ensinarão; e às aves dos céus, que elas te explicarão;
Ale zapytaj zwierząt, a one cię pouczą, i ptaków nieba, a powiedzą tobie.
8 Ou fala com a terra, que ela te ensinará; até os peixes do mar te contarão.
Albo rozmawiaj z ziemią, a ona cię nauczy, i opowiedzą ci ryby morskie.
9 Quem entre todas estas coisas não entende que a mão do SENHOR faz isto?
Któż spośród nich wszystkich nie wie, że ręka PANA to wykonała?
10 Em sua mão está a alma de tudo quanto vive, e o espírito de toda carne humana.
W jego ręku jest dusza wszelkiej istoty żywej i duch wszelkiego człowieka.
11 Por acaso o ouvido não distingue as palavras, e o paladar prova as comidas?
Czy ucho nie bada mowy, a podniebienie nie smakuje pokarmu?
12 Nos velhos está o conhecimento, e na longa idade o entendimento.
U starców jest mądrość, a w długości dni roztropność.
13 Com [Deus] está a sabedoria e a força; o conselho e o entendimento lhe pertencem.
[Ale] u niego jest mądrość i siła, u niego rada i roztropność.
14 Eis que o que ele derruba não pode ser reconstruído; e ninguém pode libertar o homem a quem ele aprisiona.
Oto on burzy, [a] nikt nie może odbudować, zamyka człowieka, a nikt nie może otworzyć.
15 Eis que, [quando] ele detém as águas, elas se secam; [quando] ele as deixa sair, elas transtornam a terra.
Oto gdy zatrzyma wody, wysychają, gdy je wypuści, wywracają ziemię.
16 Com ele está a força e a sabedoria; Seu é o que erra, e o que faz errar.
U niego jest moc i mądrość. Do niego należy zwiedziony i zwodziciel.
17 Ele leva os conselheiros despojados, e faz os juízes enlouquecerem.
Pozbawia radców [mądrości] i sędziów czyni głupcami.
18 Ele solta a atadura dos reis, e ata um cinto a seus lombos.
Rozwiązuje więzy królów i przepasuje ich biodra pasem.
19 Ele leva os sacerdotes despojados, e transtorna os poderosos.
Odprowadza złupionych książąt i wywraca mocarzy.
20 Ele tira a fala daqueles a quem os outros confiam, e tira o juízo dos anciãos.
Odbiera mowę prawdomównym i zabiera starcom rozsądek.
21 Ele derrama menosprezo sobre os príncipes, e afrouxa o cinto dos fortes.
Wylewa pogardę na książąt i osłabia siły mocarzy.
22 Ele revela as profundezas das trevas, e traz a sombra de morte à luz.
[On] odsłania głębokie rzeczy z ciemności i wyprowadza na światło cień śmierci.
23 Ele multiplica as nações, e ele as destrói; ele dispersa as nações, e as reúne.
Rozmnaża narody i wytraca je, rozszerza narody i pomniejsza je.
24 Ele tira o entendimento dos líderes do povo da terra, e os faz vaguear pelos desertos, sem caminho.
On zabiera serca przełożonym ludu ziemi i sprawia, że błądzą po pustyni bezdrożnej;
25 Nas trevas andam apalpando, sem terem luz; e os faz cambalear como a bêbados.
I chodzą po omacku w ciemności bez światła, i sprawia, że zataczają się jak pijani.
