< Hebreus 6 >

1 Portanto deixemos os tópicos elementares da doutrina de Cristo, e prossigamos adiante até a maturidade, sem lançarmos de novo o fundamento da conversão de obras mortas, e da fé em Deus,
ଏ଼ଦାଆଁତାକି ୱା଼ଦୁ ମା଼ର କ୍ରୀସ୍ତତି ମୂଲୁଏ ଜା଼ପିତି କାତା ପିସାନା, ତୀରିତଲେ ପାଡାଆ଼ହାନା, ହା଼ହାମାନି କାମାଟି ମ଼ନ ୱେଟ୍‌ହାନା, ମାହାପୂରୁ ତା଼ଣା ନାମିନ,
2 da doutrina dos batismos, da imposição das mãos, da ressurreição dos mortos, e do juízo eterno. (aiōnios g166)
ବାପ୍ତିସ୍ମତି କାତା ଜା଼ପ୍‌ନାୟି, ତା଼ର୍ୟୁଁତା କେୟୁ ଇଟିନାଣି, ହା଼ତାରି ୱେଣ୍ତେ ନିଙ୍ଗିନାୟି, କା଼ଲେଏତି ଡଣ୍ତତି ପୁନାଦି ୱେଣ୍ତେ କିନାୟିମାନେ । (aiōnios g166)
3 E isso faremos, se Deus permitir.
ନୀଏଁ ମା଼ର ନ଼କିତା ହାନାୟିମାନେ, ହାଅ, ମାହାପୂରୁତି ହେଲ ଆ଼ତିସାରେ ମା଼ର ଈଦାଆଁ କିନ ।
4 Pois é impossível que os que uma vez foram iluminados, e experimentaram o dom celestial, e foram feitos participantes do Espírito Santo,
ଆମିନି ଗାଟାରି ନାମୁତି ଊଣା କିହାମାନେରି, ଏ଼ୱାରି ଅଣ୍‌ପାନା ୱେଣ୍ତା ୱା଼ହାଲି ଆ଼ଡିନେରିକି? ଏ଼ୱାରି ମାହାପୂରୁ ଉଜେଡ଼ିତା ବାସା କିହିମାଚେରି, ଲାକପୂରୁତି ଦା଼ନାତି ୱାଣ୍ତାନା, ସୁଦୁଜୀୱୁତା ଆଣ୍ତାମାଚେରି,
5 e experimentaram a boa palavra de Deus, e os poderes do mundo futuro; (aiōn g165)
ମାହାପୂରୁତି ନେହିଁ ବ଼ଲୁ ଇଞ୍ଜାଁ ୱା଼ହିମାନି ଜୁଗୁତି ବା଼ଡ଼୍‌ୟୁତି ଡ଼ାକ୍‌ନାଣି ଏ଼ୱାରି ୱାଣ୍ତା ମାନେରି, (aiōn g165)
6 e então caíram, outra vez renová-los para o arrependimento, porque estão novamente crucificando o Filho de Deus para si mesmos, e o expondo à vergonha pública.
ଏ଼ୱାରି ସାତାତି ପିସାନା ଲାଗେଏ ଆ଼ନେରି, ଆତିହିଁ ମ଼ନତି ବାଦ୍‌ଲି କିୱିକିହାଲି ଅ଼ଡ଼େ ୱେଣ୍ତେ ଏ଼ୱାରାଇଁ ପୁଃନି କିୱିକିହାଲି ଆ଼ଡାଆୟି, ଏ଼ଦାଆଁତାକି ଏ଼ୱାରି ତାମି ନା଼ସା ଆ଼ହାଲିତାକି ମାହାପୂରୁ ମୀର୍‌ଏଣାଇଁ ପା଼ସି ମୁଣ୍ତାତା ଏ଼କ୍‌ହାନା ଲ଼କୁ ନ଼କିତା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଲାଜା କିହିମାନେରି ।
7 Pois a terra que absorve a chuva que com frequência vem sobre ela, e produz vegetação proveitosa para aqueles por quem e lavrada, recebe a bênção de Deus.
ଇଚିହିଁ ଆମିନି ବୂମି ପିୟୁ ରିନି ଏ଼ୟୁ ଗହ୍‌ନେ ଇଞ୍ଜାଁ ଆମିନି ତା଼ସା କିନାରାକି ଲ଼ଡ଼ା ଆ଼ନି ଆର୍ନା କାମ୍ବି କିନେ, ଏ଼ ବୂମିତି ମାହାପୂରୁ ବ଼ର ହୀନେସି ।
8 Contudo, se ela produz espinhos e cardos, é reprovada, e perto está da maldição. O seu fim é ser queimada.
ସାମା ଏମ୍ବାଆଁ ହା଼ପ୍‌କା ଅ଼ଡ଼େ ଜା଼ଡ଼ା ନେୟିଁନେ, ଆତିହିଁ ଏ଼ଦି ଏ଼ନି ଲା଼ବା ଆ଼ଏ, ଏ଼ଦି ମାହାପୂରୁତି ବା଼କା ବେଟାଆ଼ନେ, ଅ଼ଡ଼େ ଡା଼ୟୁ ହିଚୁତା ଡ଼ୀଞ୍ଜାହାନେ ।
9 Mas, ainda que estejamos falando assim, quanto a vós mesmos, amados, confiamos melhores coisas, relacionadas à salvação.
ସାମା ଏ଼ ଜୀୱୁତି ତାୟିୟାଁ, ମା଼ମ୍ବୁ ଇଲେକିଁ କାତା ୱେସ୍ତି ଜିକେଏ ମୀ ତା଼ଣା ମା଼ ହା଼ରେକା ନାମୁ ମାନେ; ମୀରୁ ଗେଲ୍‌ପିଆ଼ହାଲି ମାହାପୂରୁତି ବ଼ର ବେଟାଆ଼ହାମାଞ୍ଜେରି ।
10 Pois Deus não é injusto para se esquecer da vossa obra, e do amor que mostrastes para com o nome dele, quando servistes aos santos, e continuais a servir.
୧୦ଇଚିହିଁ ମାହାପୂରୁ ମୀ କାମା, ଅ଼ଡ଼େ ମାହାପୂରୁ ଲ଼କୁଣି ସେ଼ବା କିହିମାନାଣି ଅ଼ଡ଼େ ନୀଏଁ ଜିକେଏ କିହିମାନାଣି ଅ଼ଡ଼େ ତାନି ଦ଼ରୁ ତାକି ମୀରୁ ଆମିନି ଜୀୱୁନ଼ହିଁ ମାଞ୍ଜେରି, ଏ଼ଦାଆଁ ମାହାପୂରୁ ବାଣ୍‌ମ୍ବି ଆ଼ନେସି ଇଲେତି ଦାର୍ମୁ ହିଲାଆଗାଟାସି ଏ଼ୱାସି ଆ଼ଏ ।
11 Mas desejamos que cada um de vós mostre o mesmo empenho até o fim, para que a [vossa] esperança seja completa;
୧୧ସାମା ମା଼ଦି ରଣ୍ତିଏ ଅଣ୍‌ପୁ, ମୀରୁ ଡା଼ୟୁ ପାତେକା ମାଙ୍ଗେତାକି ମୀ ଜୀୱୁନ଼ନାୟି କା଼ଲେଏ ଡ଼ୟାପେ ଆତିହିଁ ମୀ ବାରେ ଆ଼ସା ପୂରା ଆ଼ନେ ।
12 a fim de que não vos torneis negligentes, mas sim, imitadores dos que pela fé e pela paciência herdam as promessas.
୧୨ଏ଼ନିକିଁ ମୀରୁ ନିସ୍ତା ଆ଼ଆନା ଆମ୍ବାଆରି ନାମୁ ଅ଼ଡ଼େ ସା଼ସାତଲେ ଆ଼ଞ୍ଜାମାନାଣି ଅଦିକାରା କିହିମାନେରି ଏ଼ୱାରିଲେହେଁ ଆ଼ଦୁ ।
13 Pois Deus, quando prometeu a Abraão, como ninguém maior havia por quem jurar, jurou por si mesmo,
୧୩ଇଚିହିଁ ମାହାପୂରୁ ଏଚିବେ଼ଲା ଅବ୍ରାହାମଇଁ ଆ଼ଞ୍ଜାମାଚେସି, ଏଚିବେ଼ଲା ଏ଼ୱାସି ତାନି ଆ଼ଞ୍ଜାମାନାଣି ମା଼ନୱି ଆ଼ହାଲି ପାର୍‌ମାଣା କିହାମାଚେସି, ଏ଼ୱାଣି କିହାଁ ଆମ୍ବାଆସି କାଜାସି ହିଲାଆକି ଏ଼ୱାସି ତାନି ଦ଼ରୁତଲେ ପାର୍‌ମାଣା କିହାଁ ଏଲେଇଞ୍ଜାମାଚେସି,
14 dizendo: Certamente muito te abençoarei, e muito te multiplicarei.
୧୪ଏ଼ୱାସି ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ନୁ ନିଙ୍ଗେ ସାତେଏ ବ଼ର ହିୟାଇଁ ଅ଼ଡ଼େ ନୀ କୂଡ଼ାତି ହା଼ରେକା ପାଡିକିଇଁ ।”
15 E assim, esperando pacientemente, [Abraão] obteve a promessa.
୧୫ଅ଼ଡ଼େ ଇଲାଆ଼ହିଁ ହା଼ରେକା ଅ଼ର୍‌ହାନା ଅବ୍ରାହାମ ଆ଼ଞ୍ଜାମାନାଣି କା଼ଚାମାଚାକି ଏ଼ଦାଆଁ ମେ଼ଡ଼ା ଆ଼ହାମାଚେସି ।
16 Pois as pessoas juram por alguém maior, e o juramento como confirmação é o fim de todo conflito entre elas.
୧୬ମାଣ୍‌ସିୟାଁ ଏ଼ୱାରି କିହାଁ କାଜା ଦ଼ରୁତଲେ ପାର୍‌ମାଣା କିନେରି, ଅ଼ଡ଼େ କାତା ତୀରି କିହାଲି ଏ଼ୱାରି ବାରେ ଗଡ଼୍‌ହା ପାର୍‌ମାଣା ତଲେ ତୀରି ଆ଼ନେ ।
17 Assim Deus, querendo mostrar mais abundantemente a imutabilidade de sua intenção aos herdeiros da promessa, garantiu com um juramento;
୧୭ମାହାପୂରୁ ଆମ୍ବାଆରାଇଁ ଈ ବାରେ ହୀଇଁ ଇଞ୍ଜାଁ ଆ଼ଞ୍ଜାମାଚେସି, ଏ଼ ଆ଼ଞ୍ଜାମାନାଣି ମା଼ନୱି ଆ଼ହାଲି ତାନି ଆ଼ଞ୍ଜାମାନାଣି ତାକି ପାର୍‌ମାଣା କିହାମାଚେସି ।
18 a fim de que, por meio de duas coisas imutáveis, nas quais é impossível que Deus minta, nós, que buscamos refúgio, tenhamos encorajamento para agarrar a esperança posta diante [de nós].
୧୮ଏ଼ନିକିଁ ଆମିନି ରୀ ବାଦ୍‌ଲି ଆ଼ଆଗାଟି କାତାତି ମାହାପୂରୁ ମିଚି ୱେସାଲି ଆ଼ଡଅସି, ଏ଼ଦାଣି ତଲେ ନ଼କିତି ବା଼ର୍ସୁତି ଆସାଲି ତାକି ବାସା ଟା଼ୟୁତା ମା଼ର ହଟି ମାନାୟି, ଇଞ୍ଜାଁ ମା଼ର ବା଼ଡ଼୍‌ୟୁତି ରା଼ହାଁ ବେଟାଆ଼ନାୟି ।
19 Temos essa esperança como uma segura e firme âncora da alma, que entra ao interior, além do véu,
୧୯ଏ଼ୟୁ ଜା଼ଜା ଦହ୍‌ନି ଲ଼ହ ମୁଣ୍ତାଲେହେଁ, ଏ଼ ବା଼ର୍ସୁ ମା଼ ଜୀୱୁତି ଗେଲ୍‌ପି କିନାୟି ଅ଼ଡ଼େ ଆ଼ଙ୍ଗିନାୟି, ଏ଼ଦି ମାହାପୂରୁ ଇଲୁତି ଏଟ୍‌କା କିନି ହିମ୍ବରି ଲେଚାମାନି ଟା଼ୟୁତା ହ଼ଡାନା ଆ଼ଟ୍‌ୱା ଅ଼ଡ଼େ ତୀରି ଆ଼ହାମାନେ,
20 onde, [como] precursor, Jesus entrou para nosso benefício, pois ele se tornou Sumo Sacerdote para sempre, segundo a ordem de Melquisedeque. (aiōn g165)
୨୦ଅ଼ଡ଼େ, ଜୀସୁ ଏ଼ ଟା଼ୟୁତା ମଲ୍‌କିସେଦକ ଲେହେଁ କା଼ଲାକା଼ଲାତି କାଜା ପୂଜେରା ଆ଼ହାନା ମା଼ ନ଼କିତା ତା଼କିନି ଲେହେଁ ହ଼ଡାମାନେସି । (aiōn g165)

< Hebreus 6 >