Gênesis 26

1 E houve fome na terra, além da primeira fome que foi nos dias de Abraão: e foi-se Isaque a Abimeleque rei dos filisteus, em Gerar.

Ын царэ а венит о фоамете, афарэ де фоаметя динтый, каре фусесе пе время луй Авраам. Исаак с-а дус ла Абимелек, ымпэратул филистенилор, ла Герар.

2 E apareceu-lhe o SENHOR, e disse-lhe: Não desças ao Egito: habita na terra que eu te disser;

Домнул и С-а арэтат ши й-а зис: „Ну те коборы ын Еӂипт! Рэмый ын цара ын каре ыць вой спуне.

3 Habita nesta terra, e serei contigo, e te abençoarei; porque a ti e à tua descendência darei todas estas terras, e confirmarei o juramento que jurei a Abraão teu pai:

Локуеште ка стрэин ын цара ачаста. Еу вой фи ку тине ши те вой бинекувынта, кэч тоате цинутуриле ачестя ци ле вой да цие ши семинцей тале ши вой цине журэмынтул пе каре л-ам фэкут татэлуй тэу Авраам.

4 E multiplicarei tua descendência como as estrelas do céu, e darei à tua descendência todas estas terras; e todas as nações da terra serão abençoadas em tua descendência.

Ыць вой ынмулци сэмынца ка стелеле черулуй; вой да семинцей тале тоате цинутуриле ачестя ши тоате нямуриле пэмынтулуй вор фи бинекувынтате ын сэмынца та, ка рэсплатэ

5 Porquanto ouviu Abraão minha voz, e guardou meu preceito, meus mandamentos, meus estatutos e minhas leis.

пентру кэ Авраам а аскултат де порунка Мя ши а пэзит че й-ам черут, а пэзит порунчиле Меле, орындуириле Меле ши леӂиле Меле.”

6 Habitou, pois, Isaque em Gerar.

Астфел, Исаак а рэмас ла Герар.

7 E os homens daquele lugar lhe perguntaram acerca de sua mulher; e ele respondeu: É minha irmã; porque teve medo de dizer: É minha mulher; que talvez, disse, os homens do lugar me matem por causa de Rebeca; porque era de belo aspecto.

Кынд ый пуняу оамений локулуй ачелуя ынтребэрь ку привире ла неваста луй, ел зичя: „Есте сора мя.” Кэч ый ера фрикэ сэ спунэ кэ есте невастэ-са, ка сэ ну-л омоаре оамений локулуй ачелуя, фииндкэ Ребека ера фрумоасэ ла кип.

8 E sucedeu que, depois que ele esteve ali muitos dias, Abimeleque, rei dos filisteus, olhando por uma janela, viu a Isaque que acariciava Rebeca sua mulher.

Фииндкэ шедеря луй аколо се лунӂисе, с-а ынтымплат кэ Абимелек, ымпэратул филистенилор, уйтынду-се пе ферястрэ, а вэзут пе Исаак жукынду-се ку невастэ-са Ребека.

9 E chamou Abimeleque a Isaque, e disse: Eis que ela é certamente tua mulher: como, pois, disseste: É minha irmã? E Isaque lhe respondeu: Porque disse: Talvez eu morra por causa dela.

Абимелек а тримис сэ кеме пе Исаак ши й-а зис: „Ну май ынкапе ындоялэ кэ е невастэ-та. Кум ай путут зиче: ‘Е сорэ-мя’?” Исаак й-а рэспунс: „Ам зис аша, ка сэ ну мор дин причина ей.”

10 E Abimeleque disse: Por que nos fizeste isto? Por pouco haveria dormido alguém do povo com tua mulher, e haverias trazido sobre nós o pecado.

Ши Абимелек а зис: „Че не-ай фэкут? Че ушор с-ар фи путут ка вреунул дин нород сэ се кулче ку невастэ-та ши не-ай фи фэкут виноваць.”

11 Então Abimeleque mandou a todo o povo, dizendo: O que tocar a este homem ou a sua mulher certamente morrerá.

Атунч, Абимелек а дат урмэтоаря порункэ ынтрегулуй нород: „Чине се ва атинӂе де омул ачеста сау де неваста луй ва фи оморыт.”

12 E semeou Isaque naquela terra, e achou aquele ano cem por um: e o SENHOR o abençoou.

Исаак а фэкут семэнэтурь ын цара ачея ши а стрынс род ынсутит ын анул ачела, кэч Домнул л-а бинекувынтат.

13 E o homem se engrandeceu, e foi engrandecendo-se cada vez mais, até fazer-se muito poderoso:

Астфел, омул ачеста с-а ымбогэцит ши а мерс ымбогэцинду-се дин че ын че май мулт, пынэ че а ажунс фоарте богат.

14 E teve rebanho de ovelhas, e rebanho de vacas, e grande número de servos; e os filisteus tiveram inveja dele.

Авя чирезь де вите ши турме де ой ши ун маре нумэр де робь, де ачея филистений ыл пизмуяу.

15 E todos os poços que os criados de Abraão seu pai haviam aberto em seus dias, os filisteus os haviam fechado e enchido da terra.

Тоате фынтыниле пе каре ле сэпасерэ робий татэлуй сэу пе время татэлуй сэу Авраам, филистений ле-ау аступат ши ле-ау умплут ку цэрынэ.

16 E disse Abimeleque a Isaque: Aparta-te de nós, porque muito mais poderoso que nós te fizeste.

Ши Абимелек а зис луй Исаак: „Плякэ де ла ной, кэч ай ажунс мулт май путерник декыт ной.”

17 E Isaque se foi dali; e assentou suas tendas no vale de Gerar, e habitou ali.

Исаак а плекат де аколо ши а тэбэрыт ын валя Герар, унде с-а ашезат ку локуинца.

18 E voltou a abrir Isaque os poços de água que haviam aberto nos dias de Abraão seu pai, e que os filisteus haviam fechado, depois de Abraão ter morrido; e chamou-os pelos nomes que seu pai os havia chamado.

Исаак а сэпат дин ноу фынтыниле де апэ пе каре ле сэпасерэ робий татэлуй сэу Авраам ши пе каре ле аступасерэ филистений дупэ моартя луй Авраам, ши ле-а пус ярэшь ачеляшь нуме пе каре ле пусесе татэл сэу.

19 E os servos de Isaque cavaram no vale, e acharam ali um poço de águas vivas.

Робий луй Исаак ау май сэпат ын вале ши ау дат аколо песте о фынтынэ ку апэ де извор.

20 E os pastores de Gerar brigaram com os pastores de Isaque, dizendo: A água é nossa: por isso chamou o nome do poço Eseque, porque haviam brigado com ele.

Пэсторий дин Герар с-ау чертат ынсэ ку пэсторий луй Исаак, зикынд: „Апа есте а ноастрэ.” Ши а пус фынтыний нумеле Есек, пентру кэ се чертасерэ ку ел.

21 E abriram outro poço, e também brigaram sobre ele: e chamou seu nome Sitna.

Апой ау сэпат о алтэ фынтынэ, пентру каре яр ау фэкут гылчавэ, де ачея а нумит-о Ситна.

22 E apartou-se dali, e abriu outro poço, e não brigaram sobre ele: e chamou seu nome Reobote, e disse: Porque agora nos fez alargar o SENHOR e frutificaremos na terra.

Пе урмэ с-а мутат де аколо ши а сэпат о алтэ фынтынэ, пентру каре ну с-ау май чертат, ши а нумит-о Рехобот, „кэч”, а зис ел, „Домнул не-а фэкут лок ларг, ка сэ не путем ынтинде ын царэ”.

23 E dali subiu a Berseba.

Де аколо с-а суит ла Беер-Шеба.

24 E apareceu-lhe o SENHOR aquela noite, e disse: Eu sou o Deus de Abraão teu pai: não temas, que eu sou contigo, e eu te abençoarei, e multiplicarei tua descendência por causa do meu servo Abraão.

Домнул и С-а арэтат кяр ын ноаптя ачея ши й-а зис: „Еу сунт Думнезеул татэлуй тэу Авраам; ну те теме, кэч Еу сунт ку тине. Те вой бинекувынта ши ыць вой ынмулци сэмынца дин причина робулуй Меу Авраам.”

25 E edificou ali um altar, e invocou o nome do SENHOR, e estendeu ali sua tenda: e abriram ali os servos de Isaque um poço.

Исаак а зидит аколо ун алтар, а кемат Нумеле Домнулуй ши шь-а ынтинс кортул аколо. Робий луй Исаак ау сэпат аколо о фынтынэ.

26 E Abimeleque veio a ele desde Gerar, e Auzate, amigo seu, e Ficol, capitão de seu exército.

Абимелек а венит дин Герар ла ел ку приетенул сэу Ахузат ши ку Пикол, кэпетения оштирий луй.

27 E disse-lhes Isaque: Por que vindes a mim, pois que haveis me odiado, e me expulsastes dentre vós?

Исаак ле-а зис: „Пентру че вениць ла мине вой, каре мэ урыць ши м-аць изгонит де ла вой?”

28 E eles responderam: Vimos que o SENHOR é contigo; e dissemos: Haja agora juramento entre nós, entre nós e ti, e faremos aliança contigo:

Ей ау рэспунс: „Ведем лэмурит кэ Домнул есте ку тине. Де ачея зичем: ‘Сэ фие ун журэмынт ынтре ной, ынтре ной ши тине, ши сэ фачем ун легэмынт ку тине!

29 Que não nos faças mal, como nós não te tocamos, y como somente te fizemos bem, e te enviamos em paz: tu agora, bendito do SENHOR.

Ануме, журэ кэ ну не вей фаче ничун рэу, дупэ кум нич ной ну не-ам атинс де тине, чи ць-ам фэкут нумай бине ши те-ам лэсат сэ плечь ын паче. Ту акум ешть бинекувынтат де Домнул.’”

30 Então ele lhes fez banquete, e comeram e beberam.

Исаак ле-а дат ун оспэц ши ау мынкат ши ау бэут.

31 E se levantaram de madrugada, e juraram um ao outro; e Isaque os despediu, e eles se partiram dele em paz.

С-ау скулат дис-де-диминяцэ ши с-ау легат унул ку алтул принтр-ун журэмынт. Исаак й-а лэсат апой сэ плече, ши ей л-ау пэрэсит ын паче.

32 E naquele dia sucedeu que vieram os criados de Isaque, e deram-lhe notícias acerca do poço que haviam aberto, e lhe disseram: Achamos água.

Ын ачеяшь зи, ниште робь ай луй Исаак ау венит сэ-й ворбяскэ де фынтына пе каре о сэпау ши й-ау зис: „Ам дат де апэ!”

33 E chamou-o Seba: por cuja causa o nome daquela cidade é Berseba até hoje.

Ши ел а нумит-о Шиба. Де ачея с-а пус четэций нумеле Беер-Шеба пынэ ын зиуа де азь.

34 E quando Esaú foi de quarenta anos, tomou por mulher a Judite filha de Beeri heteu, e a Basemate filha de Elom heteu:

Ла вырста де патрузечь де ань, Есау а луат де невесте пе Иудита, фата хетитулуй Беери, ши пе Басмат, фата хетитулуй Елон.

35 E foram amargura de espírito a Isaque e a Rebeca.

Еле ау фост о причинэ де маре амэрэчуне пентру Исаак ши Ребека.