< 2 Coríntios 7 >

1 Amados, por termos tais promessas, limpemo-nos de toda impureza da carne e do espírito, aperfeiçoando a santificação no temor de Deus.
Bhai, ashaambwiga ajangunji, ibhaga tupegwilwe jene miadi joweji, twiitakaye na yowe inyatiya shiilu na mbumu, tubhe na ukonjelo na tutame kwa kwaishimiya a Nnungu.
2 Dai lugar a nós [em vossos corações]; contra ninguém agimos mal, a ninguém corrompemos, a ninguém abusamos para nosso proveito.
Tunakunnjuganga ntuposhelanje mmitima jenunji! Tukanabhe kunnebhela mundu jojowe, wala tukanabhe kumpokonyola mundu wala kumpuganya mundu jojowe.
3 Não digo [isto] para [vos] condenar; porque já disse antes que vós estais em nossos corações, para juntamente morrermos e vivermos.
Ngaabheleketa gegano nkupinga ninng'ukumulanje mmanganya. Malinga shinjite bheleketa, mmanganya munninginji mmitima jetu, nkali kwa wa eu kwa lama pamo na mmanganya.
4 Muita confiança eu tenho em vós; eu tenho muito orgulho de vós; eu estou cheio de consolação; excedo sobremaneira de alegria em todas as nossas aflições.
Ngunakunkulupalilanga mmanganya, nshilaje shetu nnandaganga ntima na nnang'angalayaga kwa kaje.
5 Porque até quando viemos à Macedônia, nenhum repouso teve nossa carne; mas em tudo fomos afligidos: lutas por fora, temores por dentro.
Nkali tukaisheje ku Makedonia twangapumulila. Ikabhe twashinkulaga mmbali yowe, palanga mipwai na mmitima lipamba.
6 Mas Deus, que consola aos abatidos, nos consolou com a vinda de Tito.
Ikabheje a Nnungu, bhakwaataganga ntima bhawilenje ntima, bhashinkututaga ntima kwa kwiya kwabho a Tito.
7 E não somente com a vinda dele, mas também com a consolação com que foi consolado quanto a vós, contando-nos vossas saudades, vosso choro e vosso zelo por mim, de maneira que me alegrei ainda mais.
Nngabha kwa ika kwabhope a Tito, ikabheje shinshite kwaataganga ntima. Bhatubhalanjile shinkuti lokolilanga kumona, na shinshite injikanga na shinkutumbililanga kunyanguta. Lyenelyo linandenda ng'angalale kaje.
8 Porque, ainda que eu tenha vos entristecido com a carta, não me arrependo, ainda que tenha me causado pesar; porque vejo que aquela carta vos entristeceu, ainda que por pouco tempo.
Bhai, ibhaga mwainjikenje ga bhaluwa jangu, ngakwigamba. Nkali nneyo naigambile kashoko pabha namumanyi kuti mwashinkuinjikanga kashoko ga bhaluwa jila.
9 Agora eu me alegro, não porque vós vos entristecestes, mas porque vos entristecestes para o arrependimento. Porque vós vos entristecestes segundo [a vontade de] Deus; de maneira que em nada sofrestes dano por nós.
Ikabheje nnaino ngunakwinonyela, nngabha pabha nshiinjikanga, ikabhe mwashinkuinjikanga mpaka nikwiipeta. Pabha mwashinkuinjikanga malinga shibhapinjile a Nnungu na kwa lyene ligongolyo twangampotekanga kwa shoshowe.
10 Pois a tristeza segundo [a vontade de] Deus opera arrependimento para a salvação, de que ninguém se arrepende; mas a tristeza do mundo opera a morte.
Pabha kuinjika kubhaapinga a Nnungu kunakuntendebhuya mundu ntima nikumpa ntapulo, kwa nneyo lyakwa ligongo lya kwiigamba. Ikabheje kuinjika malinga kwa bhandunji bha pa shilambolyo, kunabhulaga.
11 Porque vede isto mesmo, quanto empenho que vossa tristeza segundo Deus produziu em vós! E também defesa [própria], indignação, temor, saudades, zelo, e desejo de justiça! Em tudo vos mostrastes estar puros quanto a este assunto.
Nnolanje shikoposhele nkuinjika kwenunji malinga shibhapinjile a Nnungu, nshibhanganga bhandu bha tumbila, na kulanguya kuti mwangalebhanga, na bha kunda. Nnaimukanga, na kupotekwa mitima, na nnalokolilanga kumona, na nnapingana, na nnapinganga kuukumula kwa aki. Kwa gene gowego nnangwiyenje kuti shakwa shinnebhilenje.
12 Portanto, ainda que tenha escrito para vós, eu não [fiz isso] por causa daquele que fez o dano, nem por causa daquele que sofreu o dano; mas sim para que nosso empenho por vós diante de Deus vos fosse revelado.
Bhai, ibhaga najandishe, nngabha kwa ligongo lika jwene alebhilejo eu alebhelwejo. Ikabhe nashinkutumbilila jandika imanyishe kwa a Nnungu shinkuti kwiishoyanga kwa ligongo lyetu uwe.
13 Por isso fomos consolados com vosso consolo; e muito mais nos alegramos com a alegria de Tito, de que seu espírito foi revigorado por todos vós.
Kwa gene gowega tushitagwa ntima. Kupunda kutagwa ntima kwetu, twashinkuangalala kwa ligongo lya angalala kwa a Tito kwa shimwashite kwaangalayanga ntima mmowenji.
14 Porque se em alguma coisa me orgulhei de vós diante dele, não fiquei envergonhado; mas assim como falamos de vós com verdade, assim também nosso orgulho diante de Tito se confirmou verdadeiro.
Nne njikunnumbililanga kubhenebho, kwa lyenelyo mwangandokomayanga. Tushikunnugulilanga kweli mobha gowe na kwene kunnumbililanga kwa ligongo lya a Tito ishibha ya kweli jika.
15 E os sentimentos dele por vós estão ainda maiores, por se lembrar da obediência de todos vós, de como o recebestes com temor e tremor.
Kumpinganga kwabho kunapunda pubhakumbushila kukunda kwenunji mmowe shimwashite kwaaposhelanga kwa ishima ja kaje.
16 Por isso eu me alegro de que em tudo posso confiar em vós.
Ngunakwinonyela pabha inatendeka kunkulupalilanga mmanganya kwa indu yowe.

< 2 Coríntios 7 >