2 Coríntios 2
1 Porém decidi isto mesmo comigo, de não mais vir até vós com tristeza.
A postanowiłem to sobie, aby nie przychodzić do was znowu w smutku.
2 Porque se eu vos entristecer, então quem será o que me alegrará, senão aquele que por mim foi entristecido?
Jeśli bowiem ja was zasmucam, to któż może mnie rozweselić, jeśli nie ten, którego ja zasmucam?
3 E isto mesmo vos escrevi, para que quando vier, não tenha tristeza dos que deveriam me alegrar, confiando de vós todos, que minha alegria é [a alegria] de todos vós.
A to wam napisałem, abym, gdy przyjdę, nie doznał smutku od tych, od których powinienem doznawać radości, będąc pewien co do was wszystkich, że moja radość jest także waszą [radością].
4 Porque em muita aflição e angústia de coração eu vos escrevi com muitas lágrimas, não para que vos entristecêsseis, mas para que entendêsseis o amor que tenho em abundância para convosco.
Gdyż w wielkim ucisku i utrapieniu serca, wśród wielu łez pisałem do was nie po to, abyście się smucili, ale żebyście poznali, jak wielka jest moja miłość do was.
5 Porém se alguém [me] entristeceu, não entristeceu a mim [somente], mas em parte (para que não se exagere) a todos.
Jeśli więc ktoś spowodował smutek, to nie mnie zasmucił, ale po części – by nie obciążyć – was wszystkich.
6 Basta ao tal esta repreensão feita pela maioria.
Takiemu wystarczy kara [wymierzona] przez wielu [z was].
7 De maneira que, ao invés disso, [deveis lhe] perdoar e consolar, para que ele não seja consumido pela excessiva tristeza.
Tak więc przeciwnie, powinniście mu raczej przebaczyć i pocieszyć [go], aby przypadkiem zbytni smutek go nie pochłonął.
8 Por isso vos peço que confirmeis o amor para com ele.
Dlatego proszę was, abyście potwierdzili [swą] miłość do niego.
9 Pois também para isso eu escrevi, para vos conhecer por meio de prova se vós sois obedientes em tudo.
Po to też pisałem, aby was wypróbować i się przekonać, czy we wszystkim jesteście posłuszni.
10 E ao que perdoardes alguma coisa, também eu [lhe perdoo]; pois a quem eu tenho perdoado, se também eu perdoei, por causa de vós [o fiz] na presença de Cristo; para que Satanás não tire proveito de nós.
A komu [wy] coś przebaczacie, [temu] i ja, gdyż i ja, jeśli coś przebaczyłem temu, któremu przebaczyłem, [zrobiłem to] ze względu na was wobec Chrystusa;
11 Porque não ignoramos seus pensamentos.
Aby nas szatan nie podszedł; jego zamysły bowiem nie są nam nieznane.
12 Além disso, quando vim a Troas para [pregar] o Evangelho de Cristo, e abrindo-se porta para mim no Senhor, não tive repouso em meu espírito, por não achar a meu irmão Tito.
Gdy zaś przybyłem do Troady, aby [głosić] ewangelię Chrystusa, a drzwi zostały mi otwarte w Panu;
13 Porém, despedindo-me deles, eu parti para a Macedônia.
Nie zaznałem spokoju ducha, [bo] nie znalazłem Tytusa, mego brata. Rozstawszy się więc z nimi, wyruszyłem do Macedonii.
14 E graças a Deus, que sempre nos faz triunfar em Cristo, e por nós em todo lugar manifesta o cheiro de seu conhecimento.
Lecz dzięki Bogu, który nam zawsze daje zwycięstwo w Chrystusie i roznosi przez nas woń swojego poznania w każdym miejscu.
15 Porque para Deus somos o bom cheiro de Cristo, nos que se salvam, e nos que se perdem.
Jesteśmy bowiem dla Boga przyjemną wonią Chrystusa wśród tych, którzy są zbawieni, i wśród tych, którzy giną.
16 Para estes certamente cheiro de morte, para a morte; mas para aqueles cheiro de vida, para a vida. E quem é idôneo para estas coisas?
Dla jednych wonią śmierci ku śmierci, a dla drugich wonią życia ku życiu. Lecz do tego któż jest zdatny?
17 Porque nós não somos como muitos, que tentam vender a palavra de Deus; mas nós [a] falamos em Cristo, diante de Deus, com sinceridade, como [enviados] de Deus.
Nie jesteśmy bowiem jak wielu, którzy fałszują słowo Boże, lecz ze szczerości, jak od Boga mówimy w Chrystusie przed obliczem Boga.
