< 1 Coríntios 13 >

1 Ainda que eu falasse as línguas dos seres humanos e dos anjos, e não tivesse amor, seria como o metal que soa, ou como o sino que retine.
Choćbym mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie miał, stałbym się [jak] miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący.
2 E ainda que tivesse [o dom] de profecia, e soubesse todos os mistérios, e todo o conhecimento; e ainda que tivesse toda a fé, de tal maneira que movesse os montes de lugar, e não tivesse amor, nada seria.
I choćbym miał [dar] prorokowania, i znał wszystkie tajemnice, i [posiadał] wszelką wiedzę, i choćbym miał pełnię wiary, tak, żebym góry przenosił, a miłości bym nie miał, byłbym niczym.
3 E ainda que eu distribuísse todos os meus bens para alimentar [aos pobres], e ainda que entregasse meu corpo para ser queimado, e não tivesse amor, nada me aproveitaria.
I choćbym rozdał na żywność dla [ubogich] cały swój majątek, i choćbym wydał swoje ciało na spalenie, a miłości bym nie miał, nic nie zyskam.
4 O amor é paciente, é bondoso; o amor não é invejoso; o amor não é orgulhoso, não é arrogante.
Miłość jest cierpliwa, jest życzliwa. Miłość nie zazdrości, nie przechwala się, nie unosi się pychą;
5 O amor não trata mal; não busca os próprios [interesses], não se ira, não é rancoroso.
Nie postępuje nieprzyzwoicie, nie szuka swego, nie jest porywcza, nie myśli [nic] złego;
6 Não se alegra com a injustiça, mas se alegra com a verdade.
Nie raduje się z niesprawiedliwości, ale raduje się z prawdy;
7 Tudo aguenta, tudo crê, tudo espera, tudo suporta.
Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, wszystkiego się spodziewa, wszystko przetrzyma.
8 O amor nunca falha. Porém as profecias serão aniquiladas; as línguas acabarão, e o conhecimento será aniquilado.
Miłość nigdy nie ustaje. Bo choć są proroctwa, przeminą; choć języki, ustaną; choć wiedza, obróci się wniwecz.
9 Porque em parte conhecemos, e em parte profetizamos;
Po części bowiem poznajemy i po części prorokujemy.
10 Mas quando vier o [que é] completo, [Ou: perfeito] então o que é em parte será aniquilado.
Ale gdy przyjdzie to, co doskonałe, wtedy przeminie to, co jest cząstkowe.
11 Quando eu era menino, falava como menino, sentia como menino, pensava como menino; mas quando me tornei homem, aniquilei as coisas de menino.
Dopóki byłem dzieckiem, mówiłem jak dziecko, rozumiałem jak dziecko, myślałem jak dziecko. Lecz gdy stałem się mężczyzną, zaniechałem tego, co dziecięce.
12 Porque agora vemos por espelho em enigma, mas então [veremos] face a face; agora conheço em parte, mas então conhecerei assim como sou conhecido.
Teraz bowiem widzimy w zwierciadle, niewyraźnie, ale wówczas twarzą w twarz. Teraz poznaję cząstkowo, ale wtedy poznam tak, jak jestem poznany.
13 E agora continuam a fé, a esperança, [e] o amor, estes três; porém o maior destes é o amor.
A teraz trwają wiara, nadzieja, miłość, te trzy. Z nich zaś największa jest miłość.

< 1 Coríntios 13 >