< 1 Crônicas 16 >

1 Trouxeram, pois, a arca de Deus, e a puseram no meio da tenda que Davi havia lhe armado; e apresentaram holocaustos e sacrifícios de gratidão diante de Deus.
Attulerunt igitur arcam Dei, et constituerunt eam in medio tabernaculi, quod tetenderat ei David: et obtulerunt holocausta, et pacifica coram Deo.
2 E Davi, quando terminou de apresentar os holocaustos e os sacrifícios de gratidão, abençoou ao povo em nome do SENHOR.
Cumque complesset David offerens holocausta, et pacifica, benedixit populo in nomine Domini.
3 E repartiu a todos em Israel, tanto homens como mulheres, a cada um um bolo de pão, uma boa porção de carne, e um bolo de passas.
Et divisit universis per singulos, a viro usque ad mulierem tortam panis, et partem assæ carnis bubalæ, et frixam oleo similam.
4 E pôs diante do arca do SENHOR a [alguns] dos levitas como servidores, para que celebrassem, agradecessem, e louvassem ao SENHOR Deus de Israel:
Constituitque coram arca Domini de Levitis, qui ministrarent, et recordarentur operum eius, et glorificarent, atque laudarent Dominum Deum Israel:
5 Asafe era o cabeça, e Zacarias era o segundo depois; Jeiel, Semiramote, Jeiel, Matitias, Eliabe, Benaia, Obede-Edom, e Jeiel, estavam com seus instrumentos de saltérios e harpas, mas Asafe fazia som com címbalos;
Asaph principem, et secundum eius Zachariam: Porro Iahiel, et Semiramoth, et Iehiel, et Mathathiam, et Eliab, et Banaiam, et Obededom: Iehiel super organa psalterii, et lyras: Asaph autem ut cymbalis personaret;
6 Porém os sacerdotes Benaia e Jaaziel estavam continuamente com trombetas diante do arca do pacto de Deus.
Banaiam vero, et Iaziel sacerdotes, canere tuba iugiter coram arca fœderis Domini.
7 Então naquele mesmo dia Davi pela primeira vez mandou celebrarem ao SENHOR por meio de Asafe e de seus irmãos:
In illo die fecit David principem ad confitendum Domino Asaph, et fratres eius.
8 Louvai ao SENHOR, invocai o seu nome, notificai entre os povos os seus feitos.
Confitemini Domino, et invocate nomen eius: notas facite in populis adinventiones eius.
9 Cantai a ele, cantai-lhe salmos; falai de todas as suas maravilhas.
Cantate ei, et psallite ei: et narrate omnia mirabilia eius.
10 Gloriai-vos em seu santo nome; alegre-se o coração dos que buscam ao SENHOR.
Laudate nomen sanctum eius: lætetur cor quærentium Dominum.
11 Procurai ao SENHOR e à sua força; buscai a sua face continuamente.
Quærite Dominum, et virtutem eius: quærite faciem eius semper.
12 Lembrai-vos de suas maravilhas que ele fez, de seus prodígios, e dos juízos de sua boca,
Recordamini mirabilium eius quæ fecit: signorum illius, et iudiciorum oris eius.
13 Vós, descendentes de seu servo Israel, vós filhos de Jacó, seus escolhidos.
Semen Israel servi eius: filii Iacob electi eius.
14 Ele é o SENHOR, o nosso Deus; seus juízos estão em toda a terra.
Ipse Dominus Deus noster: in universa terra iudicia eius.
15 Lembrai-vos perpetuamente de seu pacto, [e] da palavra que ele mandou até mil gerações;
Recordamini in sempiternum pacti eius: sermonis, quem præcepit in mille generationes.
16 Do pacto que estabeleceu com Abraão, e do seu juramento a Isaque;
Quem pepigit cum Abraham: et iuramenti illius cum Isaac.
17 O qual confirmou a Jacó por estatuto, a Israel por pacto eterno,
Et constituit illud Iacob in præceptum: et Israel in pactum sempiternum,
18 Dizendo: A ti darei a terra de Canaã, a porção de vossa herança;
dicens: Tibi dabo Terram Chanaan, funiculum hereditatis vestræ.
19 Quando vós éreis poucos em número, poucos, e estrangeiros nela;
Cum essent pauci numero, parvi et coloni eius.
20 Que andavam de nação em nação, de um reino a outro povo.
Et transierunt de gente in gentem, et de regno ad populum alterum.
21 A ninguém ele permitiu que os oprimisse; por causa deles repreendeu a reis,
Non dimisit quemquam calumniari eos, sed increpavit pro eis reges.
22 [Dizendo]: Não toqueis em meus ungidos, nem façais mal a meus profetas.
Nolite tangere Christos meos: et in prophetis meis nolite malignari.
23 Cantai ao SENHOR, toda a terra, anunciai de dia em dia sua salvação.
Cantate Domino omnis terra, annunciate ex die in diem salutare eius.
24 Cantai entre as nações sua glória, e entre todos os povos suas maravilhas.
Narrate in gentibus gloriam eius: in cunctis populis mirabilia eius.
25 Porque o SENHOR é grande, e muito digno de ser louvado; ele é mais temível que todos os deuses.
Quia magnus Dominus, et laudabilis nimis: et horribilis super omnes deos.
26 Pois todos os deuses dos povos nada são; porém o SENHOR fez os céus.
Omnes enim dii populorum, idola: Dominus autem cælos fecit.
27 Majestade e esplendor há diante de ele; força e alegria em sua morada.
Confessio et magnificentia coram eo: fortitudo et gaudium in loco eius.
28 Reconhecei ao SENHOR, ó famílias das nações, reconhecei ao SENHOR a glória e o poder.
Afferte Domino familiæ populorum: afferte Domino gloriam et imperium.
29 Dai ao SENHOR a glória de seu nome; trazei ofertas, e vinde diante dele; adorai ao SENHOR na glória de sua santidade.
Date Domino gloriam, nomini eius, levate sacrificium, et venite in conspectu eius: et adorate Dominum in decore sancto.
30 Assombrai-vos diante dele, vós, toda a terra; o mundo [por ele] foi estabelecido, para que não se movesse.
Commoveatur a facie eius omnis terra: ipse enim fundavit orbem immobilem.
31 Alegrem-se os céus, e goze-se a terra, e digam nas nações: Reina o SENHOR.
Lætentur cæli, et exultet terra: et dicant in nationibus, Dominus regnavit.
32 Ressoe o mar, e a plenitude dela: Alegre-se o campo, e todo o que contém.
Tonet mare, et plenitudo eius: exultent agri, et omnia quæ in eis sunt.
33 Então cantarão as árvores dos bosques diante do SENHOR, Porque vem a julgar a terra.
Tunc laudabunt ligna saltus coram Domino: quia venit iudicare terram.
34 Celebrai a o SENHOR, porque é bom; Porque sua misericórdia é eterna.
Confitemini Domino, quoniam bonus: quoniam in æternum misericordia eius.
35 E dizei: Salva-nos, ó Deus, saúde nossa: Junta-nos, e livra-nos das nações, Para que confessemos tua santo nome, e nos gloriemos em teus louvores.
Et dicite: Salva nos Deus salvator noster; et congrega nos, et erue de gentibus, ut confiteamur nomini sancto tuo, et exultemus in carminibus tuis.
36 Bendito seja o SENHOR Deus de Israel, De eternidade a eternidade.
Benedictus Dominus Deus Israel ab æterno usque in æternum: et dicat omnis populo: Amen, et hymnum Domino.
37 E deixou ali, diante do arca do pacto do SENHOR, a Asafe e a seus irmãos, para que ministrassem de contínuo diante da arca, cada coisa em seu dia:
Reliquit itaque ibi coram arca fœderis Domini Asaph, et fratres eius, ut ministrarent in conspectu arcæ iugiter per singulos dies, et vices suas.
38 E a Obede-Edom e a seus irmãos, sessenta e oito; e a Obede-Edom filho de Jedutum, e a Hosa, por porteiros:
Porro Obededom, et fratres eius sexaginta octo; et Obededom filium Idithun, et Hosa constituit ianitores.
39 Assim a Zadoque o sacerdote, e a seus irmãos os sacerdotes, diante do tabernáculo do SENHOR no alto que estava em Gibeão,
Sadoc autem sacerdotem, et fratres eius sacerdotes, coram tabernaculo Domini in excelso, quod erat in Gabaon,
40 Para que sacrificassem continuamente, a manhã e tarde, holocaustos a o SENHOR no altar do holocausto, conforme a todo o que está escrito na lei do SENHOR, que ele prescreveu a Israel;
ut offerrent holocausta Domino super altare holocautomatis iugiter, mane et vespere, iuxta omnia quæ scripta sunt in lege Domini, quam præcepit Israeli.
41 E com eles a Hemã e a Jedutum, e os outros escolhidos declarados por seus nomes, para glorificar a o SENHOR, porque é eterna sua misericórdia;
Et post eum Heman, et Idithun, et reliquos electos, unumquemque vocabulo suo ad confitendum Domino: Quoniam in æternum misericordia eius.
42 Com eles a Hemã e a Jedutum com trombetas e címbalos para tanger, e com outros instrumentos de música de Deus; e a os filhos de Jedutum, por porteiros.
Heman quoque, et Idithun canentes tuba, et quatientes cymbala, et omnia musicorum organa ad canendum Deo; filios autem Idithun fecit esse portarios.
43 E todo o povo se foi cada um a sua casa; e Davi se voltou para abençoar sua casa.
Reversusque est omnis populus in domum suam: et David, ut benediceret etiam domui suæ.

< 1 Crônicas 16 >