< Provérbios 28 >

1 Fogem os ímpios, sem que ninguém os persiga; mas qualquer justo está confiado como o filho do leão.
Migilou chu koima dellou in ajam jin, midih vang chu keipi bahkai bang in hangtah in apang jin ahi.
2 Pela transgressão da terra são muitos os seus príncipes, mas por homens prudentes e entendidos a sua continuação será prolongada.
Namkhat in suhkhel anei tengleh achunga thunei ding atam jin, hinlah namsung dinsotna ding hin, miching hetkhen themna nei angaije.
3 O homem pobre que oprime aos pobres é como chuva impetuosa, com que há falta de pão.
Miphalou vaichate gim le hesoh thohsahpa chu, gobah julha tobang ahin, khenchom aneiji poi.
4 Os que deixam a lei louvam o ímpio; porém os que guardam a lei pelejam contra eles.
Kivaipohna danthu nit techun migilou ho adou jing ahi.
5 Os homens maus não entendem o juízo, mas os que buscam ao Senhor entendem tudo.
Mi-engsen thu adih a kitan kitihi ahethem thei pon, amavang Pakai holten phatah in ahethem un ahi.
6 Melhor é o pobre que anda na sua sinceridade do que o perverso de caminhos, ainda que seja rico.
Mihao lungdihlou hisang in, mivaicha lungtheng hi aphajoi.
7 O que guarda a lei é filho entendido, mas o companheiro dos comilões envergonha a seu pai.
Chapa chingtah kiti chu danthu kitup tah’a juipa ahin, milungsel to kivop pan anu le apa jumna apohlut peh jin ahi.
8 O que aumenta a sua fazenda com usura e onzena, o ajunta para o que se compadece do pobre.
Thil veikan dinga lha’a punbe sah pa chun, vaichate khotopa sakhao sung adip peh ahibouve.
9 O que desvia os seus ouvidos de ouvir a lei até a sua oração será abominável.
Koi hileh danthu jahda jeh’a akol heimang achu, ataona jeng jong Pathen dinga thet um ahi.
10 O que faz com que os retos errem num mau caminho ele mesmo cairá na sua cova: mas os bons herdarão o bem.
Milungdih lamsea pui achu, amatah jong ama kokhuh sunga lhalut ding, hinlah milungdih vang chun gou phatah alo ding ahi.
11 O homem rico é sábio aos seus próprios olhos, mas o pobre que é entendido o esquadrinha.
Mihao kiti chu ama mitmun aching dan in akigel jin, hinlah hetthemna nei mivaichan achih louna amatdoh tei ding ahi.
12 Quando os justos exultam, grande é a glória; mas quando os ímpios sobem, os homens se andam escondendo.
Midihten goljona anei teng kipa loupina ahin, miphaloute ahung seilet tengleh mipi akidalse jin ahi.
13 O que encobre as suas transgressões nunca prosperará, mas o que as confessa e deixa alcançará misericórdia.
Asuhkhel selmang chan chu khangtou louhel ding, chule hitobang hi chonset ahipoi ti seipa jong, mi manthah sahpa ahibouve.
14 Bem-aventurado o homem que continuamente teme: mas o que endurece o seu coração virá a cair no mal.
Phattin a Pakai gingpa chu anunnom ahin, amavang milungtah pa vang chu manthahna chu tei ding ahi.
15 Como leão bramante, e urso faminto, assim é o ímpio que domina sobre um povo pobre.
Migilou vaicha chunga vaihompa chu, keipi bahkai kitumlet lut le vompi midel hamthe thu tobang ahi.
16 O príncipe falto de inteligência também multiplica as opressões, mas o que aborrece a avareza prolongará os seus dias.
Thil hetthemna neilou vaihompa chu, migenthei te engse tah a sugimpa ahin; amavang thildihlou thetpa vang chu ahinkho sotding ahi.
17 O homem carregado do sangue de qualquer pessoa fugirá até à cova: ninguém o retenha.
Tol thatpa chonset chung gihna chu, athi kahsea kichou mahthah ding, chule koiman adonlou ding ahi.
18 O que anda sinceramente salvar-se-a, mas o perverso em seus caminhos cairá logo.
Lung dettah’a lampi jotpa chu huhdoh a um tei ding, hinlah achena jousea akaleh akalouva chonpa vang chu hetman louva kisumang ding ahi.
19 O que lavrar a sua terra virá a fartar-se de pão, mas o que segue a ociosos se fartará de pobreza.
Koi hileh ama gam leiset lhoupa chun, neh le chah kimsel a anei ding; hinlah phatchomna beija donva lepa vang chu vaicha tei ding ahi.
20 O homem fiel abundará em bençãos, mas o que se apressa a enriquecer não será inocente.
Tahsan umtah pachu phattheina chang jing ding, hinlah gangtah’a haodoh ding ngaito pan gimna ato lo ding ahi.
21 Ter respeito à aparência de pessoas não é bom, porque até por um bocado de pão prevaricará o homem
Langneina kiti hi apha ahipoi, hinlah mihem in thil neochan jong adihlou abol jeng theije.
22 O que se apressa a enriquecer é homem de mau olho, porém não sabe que há de vir sobre ele a pobreza.
Mi kikhit them chu gangtah’a haoding mano ahin, hinlah hetman louva vaichatnan ahin lhun den ding ahepha jipoi.
23 O que repreende ao homem depois achará mais favor do que aquele que lisongeia com a língua.
Lei kileh pil’a thu alhem-a sei sang in, lung thengsel’a miphoh pan lung lhaina ahin mujoh ding ahi.
24 O que rouba a seu pai, ou a sua mãe, e diz: Não há transgressão; companheiro é do homem dissipador.
Koi hileh anu le apa thilgua “Hiche hi chon dihlou akitipoi,” tia seija chu mi manthah sahpa ahibouve.
25 O altivo de ânimo levanta contendas, mas o que confia no Senhor engordará.
Neipap kiloset hin kinahna asodoh sahjin, hinlah Pakaija kingaipa vang chu haodoh tei ding ahi.
26 O que confia no seu coração é insensato, mas o que anda em sabedoria ele escapará.
Ama lungthim jenga kisongpa chu angol ahin, hinlah chihna thua lamlha jingpa vang hoidoh ding ahi.
27 O que dá ao pobre não terá necessidade, mas o que esconde os seus olhos terá muitas maldições.
Koi hileh vaicha khotona’a dimpa chu lhasam louhel ding, amavang mivaichate khoto lou chu sapset chang ding ahi.
28 Quando os ímpios se elevam, os homens se andam escondendo, mas quando perecem, os justos se multiplicam.
Migilouten vai ahomteng, mihem amacham cham in akidalse jin, hinlah hitobang miho chu abeiteng; adih akhang in apung jitai.

< Provérbios 28 >