Provérbios 11

1 Balança enganosa é abominação ao Senhor, mas o peso justo o seu prazer.

Waga fałszywa obrzydliwością jest Panu; ale gwichty sprawiedliwe podobają mu się.

2 Vinda a soberba, virá também a afronta; mas com os humildes está a sabedoria.

Za pychą przychodzi hańba; ale przy pokornych jest mądrość.

3 A sinceridade dos sinceros os encaminhará, mas a perversidade dos aleives os destruirá.

Szczerość ludzi cnotliwych prowadzi ich; ale przewrotność przestępców potraci ich.

4 Não aproveitam as riquezas no dia da indignação, mas a justiça livra da morte.

Niepomogą bogactwa w dzień gniewu; ale sprawiedliwość wybawia od śmierci.

5 A justiça do sincero endireitará o seu caminho, mas o ímpio pela sua impiedade cairá.

Sprawiedliwość uprzejmego sprawuje drogę jego; lecz bezbożny dla bezbożności swojej upada.

6 A justiça dos virtuosos os livrará, mas na sua perversidade serão apanhados os iníquos.

Sprawiedliwość uprzejmych wybawia ich: ale przewrotni w złościach pojmani bywają.

7 Morrendo o homem ímpio perece a sua expectação, e a esperança dos injustos se perde.

Gdy umiera człowiek niepobożny, ginie nadzieja jego, a oczekiwanie mocarzy niszczeje.

8 O justo é livre da angústia, e o ímpio vem em seu lugar.

Sprawiedliwy z ucisku wybawiony bywa; ale niepobożny przychodzi na miejsce jego.

9 O hipócrita com a boca destrói ao seu companheiro, mas os justos são livres pelo conhecimento.

Obłudnik usty kazi przyjaciela swego; ale sprawiedliwi umiejętnością wybawieni bywają.

10 No bem dos justos exulta a cidade; e, perecendo os ímpios, há júbilo.

Z szczęścia sprawiedliwych miasto się weseli; a gdy giną niezbożni, bywa radość.

11 Pela benção dos sinceros se exalta a cidade, mas pela boca dos ímpios se derriba.

Dla błogosławieństwa sprawiedliwych bywa wywyższone miasto; ale dla ust niepobożnych bywa wywrócone.

12 O que carece de entendimento despreza a seu companheiro, mas o homem bem entendido cala-se.

Głupi gardzi bliźnim swym; ale mąż roztropny milczy.

13 O que anda praguejando descobre o segredo, mas o fiel de espírito encobre o negócio.

Obmówca obchodząc objawia tajemnice; ale kto jest wiernego serca, tai zwierzonej rzeczy.

14 Não havendo sábios conselhos, o povo cai, mas na multidão de conselheiros há segurança.

Gdzie niemasz dostatecznej rady, lud upada; ale gdzie wiele radców, tam jest wybawienie.

15 Decerto sofrerá severamente aquele que fica por fiador do estranho, mas o que aborrece aos que dão as mãos estará seguro.

Bardzo sobie szkodzi, kto za obcego ręczy; ale kto się chroni rękojemstwa, bezpieczen jest.

16 A mulher aprazível guarda a honra, como os violentos guardam as riquezas.

Niewiasta uczciwa dostępuje sławy, a mocarze mają bogactwa.

17 O homem benigno faz bem à sua própria alma, mas o cruel perturba a sua própria carne.

Człowiek uczynny dobrze czyni duszy swej; ale okrutnik trapi ciało swoje.

18 O ímpio faz obra falsa, mas para o que semeia justiça haverá galardão fiel.

Niezbożnik czyni dzieło omylne; ale kto sieje sprawiedliwość, ma zapłatę trwałą.

19 Como a justiça encaminha para a vida, assim o que segue o mal vai para a sua morte.

Jako sprawiedliwość jest ku żywotowi, tak kto naśladuje złości, bliski jest śmierci.

20 Abominação são ao Senhor os perversos de coração, mas os sinceros de caminho são o seu deleite.

Obrzydliwością są Panu przewrotni sercem; ale mu się podobają, którzy żyją bez zmazy.

21 Ainda que o mau junte mão à mão, não será inculpável, mas a semente dos justos escapará.

Złośnik, choć sobie innych na pomoc weźmie, pomsty nie ujdzie; ale nasienie sprawiedliwych zachowane będzie.

22 Como jóia de ouro na tromba da porca, assim é a mulher formosa, que se aparta da razão.

Niewiasta piękna a głupia jest jako kolce złote w pysku u świni.

23 O desejo dos justos tão somente é o bem, mas a esperança dos ímpios é a indignação.

Żądza sprawiedliwych jest zawżdy ku dobremu; ale oczekiwanie niepobożnych, popędliwość.

24 Alguns há que espalham, e ainda se lhes acrescenta mais, e outros que reteem mais do que é justo, mas é para a sua perda.

Nie jeden udziela szczodrze, a wżdy mu przybywa; a drugi skąpi więcej niż trzeba, a wżdy ubożeje.

25 A alma abençoante engordará, e o que regar, ele também será regado.

Człowiek szczodrobliwy bywa bogatszy; a kto nasyca, sam też będzie nasycony.

26 Ao que retém o trigo o povo amaldiçoa, mas benção haverá sobre a cabeça do vendedor:

Kto zatrzymuje zboże, tego lud przeklina; ale błogosławieństwo nad głową tego, który je sprzedaje.

27 O que busca cedo o bem busca favor, porém o que procura o mal a esse lhe sobrevirá.

Kto pilnie szuka dobrego, nabywa przyjaźni; ale kto szuka złego, przyjdzie nań.

28 Aquele que confia nas suas riquezas cairá, mas os justos reverdecerão como a rama.

Kto ufa w bogactwach swych, ten upadnie; ale sprawiedliwi jako latorośl zielenieć się będą.

29 O que perturba a sua casa herdará o vento, e o tolo será servo do entendido de coração.

Kto czyni zamięszanie w domu swoim, odziedziczy wiatr, a głupi musi służyć mądremu.

30 O fruto do justo é árvore de vida, e o que ganha almas sábio é.

Owoc sprawiedliwego jest drzewo żywota; a kto naucza ludzi, mądry jest.

31 Eis que o justo é recompensado na terra; quanto mais o será o ímpio e o pecador.

Oto jeźli się sprawiedliwemu na ziemi nagroda staje, tedy daleko więcej niezbożnemu i grzesznikowi.