< Lucas 21 >

1 E, olhando ele, viu os ricos lançarem as suas ofertas na arca do tesouro;
Na nakhlo but palo adava, o Isus dikhela ine sar o barvale manuša čhivena pumare love sar daro ani e hramesiri kutija zako čediba.
2 E viu também uma pobre viúva lançar ali duas pequenas moedas;
Ađahar dikhlja hem jekha čorora udovica sar čhivela samo duj najtikore kovanice.
3 E disse: Em verdade vos digo que lançou mais do que todos esta pobre viúva;
Tegani phenđa: “Čače vaćerava tumenđe, akaja čorori udovica čhivđa više sarijendar.
4 Porque todos aqueles deitaram para as ofertas de Deus, do que lhes sobeja; mas esta, da sua pobreza, deitou todo o sustento que tinha.
Adalese so sare akala dinde oto buderi so isi len, a oj, kojai čorori, dinđa sa so inola zako živiba.”
5 E, dizendo alguns a respeito do templo, que estava ornado de formosas pedras e dádivas, disse:
I sar nesave učenici vaćerena ine adalestar sari o Hram šukar ukrasime šuže bare barencar hem e daronencar savei posvetime e Devlese, o Isus phenđa:
6 Quanto a estas coisas que vêdes, dias virão em que se não deixará pedra sobre pedra, que não seja derribada.
“Ka avel o dive kad oto sa akava so dikhena naka ačhol ni bar upro bar. Đijekh ka ovel peravdo.”
7 E perguntaram-lhe, dizendo: Mestre, quando serão pois estas coisas? E que sinal haverá quando estas coisas estiverem para acontecer?
I on pučle e Isuse: “Učitelju, kad adava ka ovel? Savo znako ka mothoj amenđe da ka ovel adava?”
8 Disse então ele: vede não vos enganem, porque virão muitos em meu nome, dizendo: Eu sou o Cristo, e já o tempo está próximo; não vades portanto após eles.
A o Isus phenđa: “Dikhen te na oven hovavde. Adalese so but džene ka aven ano mlo anav vaćerindoj: ‘Me injum o Hrist’ hem: ‘Alo paše o kraj akale vremesoro.’ Ma džan palo lende!
9 E, quando ouvirdes de guerras e sedições, não vos assusteis. Porque é necessário que estas coisas aconteçam primeiro, mas o fim não será logo.
A kad šunena zako mariba hem zako pobune, ma te daran. Adalese so prvo adava valjani te ovel, ali nane odmah o kraj.”
10 Então lhes disse: levantar-se-a nação contra nação, e reino contra reino;
Tegani phenđa lenđe: “Jekh nacija ka uštel upri aver nacija hem jekh carstvo upro aver carstvo.
11 E haverá em vários lugares grandes terremotos, e fomes e pestilências; haverá também coisas espantosas, e grandes sinais do céu.
Ko but thana ka oven bare zemljotresija, bokhalipe hem zaraze. Ka mothoven pe čudesna znakija ko nebo savendar o manuša ka daran.
12 Mas antes de todas estas coisas lançarão mão de vós, e vos perseguirão, entregando-vos às sinagogas e às prisões, e conduzindo-vos à presença de reis e presidentes, por amor do meu nome.
Ali angleder so sa adava te ovel, ka dolen tumen hem ka progoninen tumen, ka legaren tumen ko sudo ano sinagoge hem ko phandlipe, ka legaren tumen anglo carija hem anglo vladarija adalese so injen mle učenici.
13 E sobrevir-vos-a isto para testemunho.
Adava ka ovel tumenđe te šaj svedočinen lenđe mandar.
14 Proponde pois em vossos corações não premeditar como haveis de responder,
Adalese zapamtinen: ma pripreminen tumen angleder save lafencar ka braninen tumen.
15 Porque eu vos darei boca e sabedoria a que não poderão contradizer nem resistir todos quantos se vos opuserem.
Adalese so me ka dav tumen mudrost hem lafija ko save nijekh tumaro protivniko naka šaj te irini lafi.
16 E até pelos pais, e irmãos, e parentes, e amigos sereis entregues; e matarão alguns de vós.
A ka izdajinen tumen čak hem tumare dada hem o daja, tumare phralja, tumari familija hem tumare amala; hem nesaven tumendar ka mudaren.
17 E por todos sereis aborrecidos por amor do meu nome.
I sare ka mrzinen tumen zbog mande,
18 Mas não perecerá nem um cabelo da vossa cabeça.
ali ni jekh bal tumare šerestar naka perel.
19 Na vossa paciência possui as vossas almas.
Adaleja so ka ačhoven verna, ka dobinen o večno dživdipe.”
20 Porém, quando virdes Jerusalém cercada de exércitos, sabei então que já é chegada a sua assolação.
O Isus phenđa hem akava: “I kad ka dikhen sar o Jerusalim opkolime e vojskendar, te džanen da alo lesoro vreme te ovel uništime.
21 Então, os que estiverem na Judeia, fujam para os montes; e, os que estiverem no meio dela, saiam: e, os que nos campos, não entrem nela.
Tegani okola kola živinena ani e judejakiri regija nek našen ko gore. Okola kola živinena ano Jerusalim nek ikljon avri, a kolai ko polje, te na đerdinen ani diz.
22 Porque dias de vingança são estes, para que se cumpram todas as coisas que estão escritas.
Adalese so adala ka oven o dive oti e Devlesiri kazna, te pherđol sa soi pisime ano Sveto lil.
23 Mas ai das grávidas, e das que criarem naqueles dias! porque haverá grande aperto na terra, e ira sobre este povo.
Jao e khamnjenđe hem okolenđe kola dena čuči ko adala dive! Adalese so bari nevolja ka ovel upri phuv hem e Devlesiri holi ka perel upro akava narodo.
24 E cairão ao fio da espada, e para todas as nações serão levados cativos; e Jerusalém será pisada pelos gentios, até que os tempos dos gentios se completem.
Nesave olendar ka oven mudarde mačeja, a avera ka oven legarde ko ropstvo maškaro sa o nacije. O Jerusalim ka ovel gazime e manušendar oto avera nacije sa đikote na nakhela lengoro vreme.”
25 E haverá sinais no sol, e na lua e nas estrelas; e na terra aperto das nações em perplexidade, pelo bramido do mar e das ondas;
O Isus phenđa hem akava: “I ka oven čudna znakija ko kham, ko masek hem ko čerenja, a ki phuv o nacije naka džanen so te ćeren oti dar zbog adava so o more ka ćerel glasna zvukija hem bare talasija.
26 Homens desmaiando de terror, na expectação das coisas que sobrevirão ao mundo. Porque as virtudes do céu serão abaladas.
O manuša ka meren oti dar hem oto adžićeriba o bišukaripe savo avela ki phuv, adalese so o zoralipa e nebosere ka oven potresime.
27 E então verão vir o Filho do homem numa nuvem, com poder e grande glória.
Tegani sare ka dikhen man, e Čhave e manušesere, sar avava upro oblako ano zoralipe hem ani bari slava.
28 Ora, quando estas coisas começarem a acontecer, olhai para cima, e levantai as vossas cabeças, porque a vossa redenção está próxima.
A kad sa adava ka počini te ovel, terđoven ko pre bizi dar hem vazden tumare šere adalese soi paše tumaro spasenje.”
29 E disse-lhes uma parábola: olhai para a figueira, e para todas as árvores;
Tegani o Isus phenđa lenđe akaja priča: “Dikhen i smokva ili bilo savo aver kaš.
30 Quando já tem brotado, vós sabeis por vós mesmos, vendo-as, que perto está já o verão.
Kad dikhena da ikljona listija upro leste, korkore džanen dai paše o linaj.
31 Assim também vós, quando virdes acontecer estas coisas, sabei que o reino de Deus está perto.
Ađahar hem tumen kad dikhena da ovela sa adava, te džanen dai o carstvo e Devlesoro paše.
32 Em verdade vos digo que não passará esta geração até que tudo aconteça.
Čače vaćerava tumenđe, akaja generacija naka nakhel đikote sa adava na ovela.
33 Passará o céu e a terra, mas as minhas palavras não hão de passar.
O nebo hem i phuv ka nakhen, ali mle lafija nikad naka nakhen.”
34 E olhai por vós, não aconteça que os vossos corações se carreguem de glutonaria, embriaguez, e dos cuidados desta vida, e venha sobre vós de improviso aquele dia.
I o Isus phenđa lenđe: “Arakhen tumen te na oven zaokupirime pibnaja, mačojbnaja hem akale dživdipnasere brigencar i te resel tumen otojekhvar adava dive.
35 Porque virá como um laço sobre todos os que habitam sobre a face de toda a terra.
Adalese so adava dive ka avel sar zamka upro sa o manuša ki phuv.
36 Vigiai pois em todo o tempo, orando, para que sejais havidos por dignos de evitar todas estas coisas que hão de acontecer, e de estar em pé diante do Filho do homem.
Adalese oven džangale hem stalno molinen te šaj nakhaven sa adava so valjani te ovel hem bizi lađ te terđoven anglo Čhavo e manušesoro.”
37 E de dia ensinava no templo, e à noite, saindo, ficava no monte chamado das Oliveiras.
Diveja o Isus sikaj ine ano Hram, a raćaja ikljola ine tari diz hem džala te nakhaj i rat ki gora vičimi e Maslinakiri.
38 E todo o povo ia ter com ele ao templo, de manhã cedo, para o ouvir.
I sa o manuša rano sabajleja džana ine ko Hram te šunen le.

< Lucas 21 >