< Lucas 17 >

1 E disse aos discípulos: É impossível que não venham escândalos, mas ai daquele por quem vierem!
Jesus el fahk nu sin mwet tumal lutlut, “Ma su aktukulkulye mwet uh in oru ma koluk ac nuna sikyak, tuh ac fuka kolukiya nu sin mwet se su oru tuh ma inge in sikyak!
2 Melhor lhe fôra que lhe pusessem ao pescoço uma mó de atafona, e fosse lançado ao mar, do que escandalizar um destes pequenos.
Ac wona in sripsripi sie eot wen inkwawal ac sisila el nu in meoa uh, liki elan oru sie selos inge su srik in oru ma koluk.
3 Olhai por vós mesmos. E, se teu irmão pecar contra ti, repreende-o, e, se ele se arrepender, perdoa-lhe.
Ke ma inge kowos sifacna liyekowosyang! “Sie sin mwet lim fin oru ma koluk lain kom, kom kael; ac el fin auliyak, kom nunak munas nu sel.
4 E, se pecar contra ti sete vezes no dia, e sete vezes no dia tornar a ti, dizendo: Arrependo-me; perdoa-lhe.
El fin oru ma koluk lain kom pacl itkosr ke len se, ac tuku nu yurum ke kais sie pacl inge in taltal koluk nu sum, kom enenu na in nunak munas nu sel.”
5 Disseram então os apóstolos ao Senhor: acrescenta-nos a fé.
Mwet sap elos fahk nu sin Leum, “Akyokye lulalfongi lasr.”
6 E disse o Senhor: Se tivesseis fé como um grão de mostarda, direis a esta amoreira: Desarreiga-te daqui, e planta-te no mar; e vos obedeceria.
Ac Leum el topuk, “Lulalfongi lowos fin oana lupan sie fiten mustard, na kowos ac ku in fahk nu sin sak lulap soko inge, ‘Sifacna fiskomyak ac yukwikomi in meoa uh!’ na ac akos kowos.
7 E qual de vós terá um servo lavrando ou apascentando, e, voltando ele do campo, lhe diga: Chega-te, e assenta-te à mesa?
“Fin sie suwos oasr mwet kulansap se lal ac el orekma inima ku karingin sheep uh, na ke el foloko liki ima uh, ya kom ac fahk elan sulaklak som mongoi?
8 E não lhe diga antes: Prepara-me a ceia, e cinge-te, e serve-me, até que tenha comido e bebido, e depois comerás e beberás tu?
Kalem lah kom tia ku in oru ouinge, a kom ac fahk nu sel, ‘Fahla orek mongo, tari kom ayaolla ac use mwe mongo nak an, ac soano ngan mongo tari, na kom fah mongoi.’
9 Porventura dá graças ao tal servo, porque fez o que lhe foi mandado? Creio que não.
Tia enenu tuh kom in fahk kulo nu sin sie mwet kulansap ke el orala ma kom sap elan oru.
10 Assim também vós, quando fizerdes tudo o que vos for mandado, dizei: Somos servos inúteis, porque fizemos somente o que devíamos fazer.
Ac oapana nu suwos — ke kowos ac orala ma nukewa ma fwackot kowos in orala uh, na kowos fahk, ‘Kut mwe na kulansap, ac kut oru na ma kunasr uh.’”
11 E aconteceu que, indo ele a Jerusalém, passou pelo meio da Samaria e da Galiléia;
Ke Jesus el fahsr in som nu Jerusalem, el fahsr ut ke inmasrlon acn Samaria ac Galilee.
12 E, entrando numa certa aldeia, sairam-lhe ao encontro dez homens leprosos, os quais pararam de longe;
Ke el oru elan utyak nu in sie siti srisrik, el sun mukul singoul su oasr musen lepa ke manolos. Elos tu yen loes kutu
13 E levantaram a voz, dizendo: Jesus, Mestre, tem misericórdia de nós.
ac wowoyak ac fahk, “Jesus! Leum! Pakoten nu sesr!”
14 E ele, vendo-os, disse-lhes: Ide, e mostrai-vos aos sacerdotes. E aconteceu que, indo eles, ficaram limpos.
Ke Jesus el liyalos el fahk nu selos, “Fahsrot ac fahk mwet tol uh in liye kowos.” Ke elos srakna fahsr in som, elos nasnasla.
15 E um deles, vendo que estava são, voltou glorificando a Deus em alta voz;
Ke sie selos liye lah el nasnasla, el foloko ac kaksakin God ke pusra lulap.
16 E caiu aos seus pés, com o rosto em terra, dando-lhe graças: e este era samaritano.
El faksufi sisken nien Jesus ac sang kulo nu sel. El sie mwet Samaria.
17 E, respondendo Jesus, disse: Não foram dez os limpos? E onde estão os nove?
Na Jesus el fahk, “Ya tia mwet singoul pa aknasnasyeyukla ah; na pia eu?
18 Não houve quem voltasse a dar glória a Deus senão este estrangeiro?
Mea pwaye lah mwetsac se inge mukena foloko in sang kulo nu sin God?”
19 E disse-lhe: Levanta-te, e vai; a tua fé te salvou.
Ac Jesus el fahk nu sel, “Tuyak ac som; lulalfongi lom akkeyekomla.”
20 E, interrogado pelos fariseus sobre quando havia de vir o reino de Deus, respondeu-lhes, e disse: O reino de Deus não vem com aparência exterior.
Kutu mwet Pharisee siyuk sin Jesus lah Tokosrai lun God uh ac tuku ngac. Ac el topuk, “Tokosrai lun God ac fah tia tuku in ouiya ma ac ku in liyeyuk.
21 Nem dirão: ei-lo aqui, ou, ei-lo ali; porque eis que o reino de Deus está entre vós.
Wangin mwet ac fah fahk, ‘Liye, pa inge!’ ku ‘Pa ingo!’ mweyen Tokosrai lun God oasr na in kowos.”
22 E disse aos discípulos: Dias virão em que desejareis ver um dos dias do Filho do homem, e não o vereis.
Na el fahk nu sin mwet tumal lutlut, ‘Pacl se ac fah tuku ke kowos ac kena liye sie sin len lun Wen nutin Mwet, a kowos ac tia liye.
23 E dir-vos-ão: ei-lo aqui, ou, ei-lo ali está; não vades, nem os sigais:
Ac fah oasr mwet fahk nu suwos, ‘El a ingo!’ ku ‘El a inge!’ Tusruk nimet som sokol.
24 Porque, como o relâmpago, fuzilando de uma parte debaixo do céu, resplandece até à outra debaixo do céu, assim será também o Filho do homem no seu dia.
Ke pacl se sarom uh sarmelik inkusrao ac tolak acn lucng layen inge nwe layen ingo, ac fah ouinge Wen nutin Mwet ke len lal.
25 Mas primeiro convém que ele padeça muito, e seja reprovado por esta geração.
Tusruktu meet liki ma inge, el ac enenu in akkeokyeyuk ac sisila sin mwet in fwil se inge.
26 E, como aconteceu nos dias de Noé, assim será também nos dias do Filho do homem:
Oana ma tuh orek ke pacl lal Noah ah, ac fah ouinge pac in len lun Wen nutin Mwet.
27 Comiam, bebiam, casavam e davam-se em casamento, até ao dia em que Noé entrou na arca, e veio o dilúvio, e os consumiu a todos.
Mwet nukewa tuh mongo na ac nim, ac orek marut nwe ke na len se Noah el sroang nu fin oak soko ah, na sronot uh tuku ac onelosla nukewa.
28 Como também da mesma maneira aconteceu nos dias de Lot: comiam, bebiam, compravam, vendiam, plantavam e edificavam.
Ac fah oana ma orek ke len lal Lot. Mwet uh elos mongo na ac nim, elos moli, elos kuka, elos yok, ac elos musa.
29 Mas no dia em que Lot saiu de Sodoma, choveu do céu fogo e enxofre, e os consumiu a todos.
Ke len se Lot el som liki acn Sodom, e ac sulfur tuh kahkla lucng me ac onelosla nufon.
30 Assim será no dia em que o Filho do homem se há de manifestar.
Ac fah ouinge len se ma Wen nutin Mwet el ac sikme uh.
31 Naquele dia, quem estiver no telhado, e as suas alfaias em casa, não desça a toma-las; e, da mesma sorte, o que estiver no campo não volte para traz.
“Ke len sacn, mwet se ma muta fin mangon lohm sel uh elan tia oatui in eis ma lal in lohm sel uh. Oapana nu sin mwet se su muta in ima lal uh, elan tia folokla in eis kutena ma.
32 Lembrai-vos da mulher de Lot.
Esam mutan kial Lot!
33 Qualquer que procurar salvar a sua vida perde-la-á, e qualquer que a perder salva-la-a.
Kutena mwet su srike in loangela moul lal, ac fah tuhlac lukel; ac el su lafwekunla moul lal, moul lal fah loangeyukla.
34 Digo-vos que naquela noite estarão dois numa cama; um será tomado, e outro será deixado.
Nga fahk nu suwos, in fong sac mwet luo ac fah tukeni motul fin bed se. Sie selos ac itukla, ac sie mutana.
35 Duas estarão juntas, moendo; uma será tomada, e outra será deixada.
Mutan luo ac fah tukeni ilil wheat ke mwe ilil se. Sie selos ac itukla, ac sie mutana.”
36 Dois estarão no campo; um será tomado, o outro será deixado.
Mwet luo fah muta in ima uh, ac fah utukla sie ac filiyuki sie.
37 E, respondendo, disseram-lhe: Onde, Senhor? E ele lhes disse: Onde estiver o corpo, ai se ajuntarão as águias.
Ac mwet tumal lutlut elos siyuk sel, “Leum, ma inge ac sikyak oya?” Jesus el fahk, “Kutena acn ma mano misa oan we, won vulture ac fah toeni pac we.”

< Lucas 17 >