Lamentações de Jeremias 5
1 Lembra-te, Senhor, do que nos tem sucedido: considera, e olha o nosso opróbrio.
Wspomnij, PANIE, na to, co nas spotkało. Spójrz i zobacz nasze pohańbienie.
2 A nossa herdade passou a estranhos, e as nossas casas a forasteiros.
Nasze dziedzictwo przypadło obcym, a nasze domy – cudzoziemcom.
3 órfãos somos sem pai, nossas mães são como viúvas.
Staliśmy się sierotami, bez ojca; nasze matki są jak wdowy.
4 A nossa água por dinheiro a bebemos, por preço vem a nossa lenha.
Własną wodę pijemy za pieniądze, nasze drwa za pieniądze kupujemy.
5 Padecemos perseguição sobre os nossos pescoços: estamos cançados, e nós não temos descanço.
Prześladowanie ciąży na naszym karku. Pracujemy, [a] nie dają nam odpocząć.
6 Aos egípcios estendemos as mãos, e aos siros, para nos fartarem de pão.
Podawaliśmy rękę Egipcjanom i Asyryjczykom, aby nasycić się chlebem.
7 Nossos pais pecaram, e já não são: nós levamos as suas maldades.
Nasi ojcowie zgrzeszyli, nie ma ich, a my nosimy ich nieprawość.
8 Servos dominam sobre nós; ninguém há que nos arranque da sua mão.
Niewolnicy panują nad nami, nie ma nikogo, kto by nas wybawił z ich ręki.
9 Com perigo de nossas vidas trazemos o nosso pão, por causa da espada do deserto.
Z narażeniem życia szukamy swego chleba z powodu miecza [na] pustyni.
10 Nossa pele se enegreceu como um forno, por causa do ardor da fome.
Nasza skóra jak piec zaciemniła się od strasznego głodu.
11 Forçaram as mulheres em Sião, as virgens nas cidades de Judá.
Kobiety na Syjonie hańbiono, a panny – w miastach Judy.
12 Os príncipes foram enforcados pelas mãos; as faces dos velhos não foram reverenciadas.
Książęta byli wieszani ich rękami, oblicza starszych nie uszanowano.
13 Aos mancebos tomaram para moer, e os moços tropeçaram debaixo da lenha.
Młodzieńców wzięli do młócenia, dzieci padały pod [ciężarem] drewna.
14 Os velhos cessaram de se assentarem à porta, os mancebos de sua canção.
Starcy w bramach już nie siadają, młodzieńcy przestali [śpiewać] swoje pieśni.
15 Cessou o gozo de nosso coração, converteu-se em lamentação a nossa dança.
Radość zniknęła z naszych serc, nasze pląsanie zamieniło się w żałobę.
16 Já caiu a coroa da nossa cabeça; ai agora de nós, porque pecamos.
Spadła korona z naszej głowy. Biada nam, bo zgrzeszyliśmy!
17 Portanto desmaiou o nosso coração, por isto se escureceram os nossos olhos.
Dlatego nasze serce omdlewa, dlatego nasze oczy są zaćmione.
18 Pelo monte de Sião, que está assolado, as raposas andam por ele.
Z powodu spustoszonej góry Syjonu lisy chodzą po niej.
19 Tu, Senhor, permaneces eternamente, e o teu trono de geração em geração.
Ty, PANIE, trwasz na wieki, twój tron z pokolenia na pokolenie.
20 Porque te esquecerias de nós para sempre? porque nos desampararias tanto tempo?
Czemu zapominasz o nas na wieki i opuszczasz nas na tak długi czas?
21 Converte-nos, Senhor, a ti, e nos converteremos: renova os nossos dias como de antes.
Nawróć nas do siebie, PANIE, a będziemy nawróceni; odnów nasze dni, jak dawniej.
22 Porque nos rejeitarias totalmente? te enfurecerias contra nós em tão grande maneira?
Czy odrzuciłeś nas całkowicie? Czy bardzo się na nas gniewałeś?
