Jó 41

1 Poderás tirar com anzol o leviathan? ou ligarás a sua língua com a corda?

Czy lewiatana wyciągniesz wędką? Czy za jego język [wyciągniesz go] sznurem opuszczonym?

2 Podes pôr um junco no seu nariz? ou com um espinho furarás a sua queixada?

Czy przewleczesz hak przez jego nozdrza? Czy kolcem przebijesz mu szczęki?

3 Porventura multiplicará muitas suplicações para contigo? ou brandamente falará?

Czy będzie cię błagać? Czy będzie z tobą rozmawiał łagodnie?

4 Fará ele concertos contigo? ou o tomarás tu por escravo para sempre?

Czy zawrze z tobą przymierze? Czy przyjmiesz go za sługę na zawsze?

5 Brincarás com ele, como com um passarinho? ou o atarás para tuas meninas?

Czy będziesz z nim igrał jak z ptaszkiem? Czy uwiążesz go dla swoich córek?

6 Os teus companheiros farão dele um banquete? ou o repartirão entre os negociantes?

Czy [twoi] towarzysze wyprawią sobie z niego ucztę? Czy podzielą go między siebie kupcy?

7 Encherás a sua pele de ganchos? ou a sua cabeça com arpéos de pescadores?

Czy poprzebijasz jego skórę grotami albo jego głowę harpunami?

8 Põe a tua mão sobre ele, lembra-te da peleja, e nunca mais tal intentarás.

Połóż tylko rękę na niego i wspomnij o walce, więcej tego nie zrobisz.

9 Eis que a sua esperança falhará: porventura também à sua vista será derribado?

Oto nadzieja pojmania go jest złudna. Czy na sam jego widok nie zostanie człowiek powalony?

10 Ninguém há tão atrevido, que a desperta-lo se atreva: quem pois é aquele que ousa pôr-se em pé diante de mim

Nikt nie odważy się go obudzić. Kto zdoła więc stanąć przede mną?

11 Quem me preveniu, para que eu haja de retribuir-lhe? pois o que está debaixo de todos os céus é meu.

Kto mi coś dał, abym mu odpłacił? [Cokolwiek znajduje się] pod całym niebem należy do mnie.

12 Não calarei os meus membros, nem a relação das suas forças, nem a graça da sua formação.

Nie będę milczał o jego członkach ani o jego potędze, ani o jego wspaniałej budowie.

13 Quem descobriria a superfície do seu vestido? quem entrará entre as suas queixadas dobradas?

Kto odkryje wierzch jego szaty? Kto przystąpi [do niego] z podwójnym wędzidłem?

14 Quem abriria as portas do seu rosto? pois em roda dos seus dentes está o terror.

Kto otworzy wrota jego paszczy? Groza roztacza się wokół jego zębów.

15 As suas fortes escamas são excelentíssimas, cada uma fechada como com selo apertado.

[Jego] łuski to jego pycha, ściśle spięte razem [jakby] pieczęcią.

16 Uma à outra se chega tão perto, que nem um assopro passa por entre elas.

Jedna do drugiej tak przylega, że powietrze nie wejdzie między nie.

17 Umas às outras se apegam: tanto se travam entre si, que não se podem separar.

Jedna z drugą jest spojona, są tak złączone, że nie można ich rozdzielić.

18 Cada um dos seus espirros faz resplandecer a luz, e os seus olhos são como as pestanas da alva.

Przez jego kichanie błyszczy światło, a jego oczy [są] jak powieki zorzy.

19 Da sua boca saem tochas: faiscas de fogo arrebentam dela.

Z jego paszczy wychodzą pochodnie, tryskają iskry ognia.

20 Dos seus narizes procede fumo, como de uma panela fervente, ou de uma grande caldeira.

Z jego nozdrzy wychodzi dym jak z wrzącego garnca lub kotła.

21 O seu hálito faria incender os carvões: e da sua boca sai chama.

Jego oddech rozpala węgle, z jego paszczy wychodzi płomień.

22 No seu pescoço pousa a força: perante ele até a tristeza salta de prazer.

W jego szyi spoczywa moc i przed nim ucieka smutek.

23 Os músculos da sua carne estão pegados entre si: cada um está firme nele, e nenhum se move.

Warstwy jego ciała są spojone, tak twarde, że się nie poruszają.

24 O seu coração é firme como uma pedra e firme como parte da mó de baixo.

Jego serce jest twarde jak kamień, tak twarde jak część dolnego kamienia młyńskiego.

25 Levantando-se ele, tremem os valentes: em razão dos seus abalos se purificam.

Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.

26 Se alguém lhe tocar com a espada, essa não poderá penetrar, nem lança, dardo ou couraça.

Miecz, który go dosięga, nie ostaje się, podobnie drzewce, strzała i pancerz.

27 Ele reputa o ferro por palha, e o cobre por pau podre.

Żelazo uważa za słomę, a miedź za zbutwiałe drewno.

28 A seta o não fará fugir: as pedras das fundas se lhe tornam em rastolho.

Strzała nie spłoszy go, a kamienie z procy są dla niego jak źdźbło.

29 As pedras atiradas estima como arestas, e ri-se do brandir da lança.

Oszczep uważa za słomę, a drwi sobie z szarpania włócznią.

30 Debaixo de si tem conchas ponteagudas: estende-se sobre coisas ponteagudas como na lama.

Pod nim [są] ostre skorupy; w błocie ścieli [sobie wszelkimi] ostrymi rzeczami.

31 As profundezas faz ferver, como uma panela: torna o mar como quando os unguentos fervem.

Sprawia, że głębiny wrą jak kocioł, a morze mąci jak w moździerzu.

32 Após ele alumia o caminho: parece o abismo tornado em brancura de cãs.

Zostawia za sobą błyszczącą ścieżkę, tak że się wydaje, że głębiny mają siwiznę.

33 Na terra não há coisa que se lhe possa comparar, pois foi feito para estar sem pavor.

Nie ma na ziemi jemu podobnego, który został tak stworzony, że niczego się nie boi.

34 Todo o alto vê: é rei sobre todos os filhos de animais altivos.

Lekceważy wszelką wysoką rzecz. On jest królem nad wszystkimi synami pychy.