Jó 17

1 O meu espírito se vai corrompendo, os meus dias se vão apagando, e tenho perante mim as sepulturas.

Mój oddech jest skażony, moje dni gasną, groby na mnie [czekają].

2 Porventura não estão zombadores comigo? e os meus olhos não passam a noite chorando pelas suas amarguras?

Czy nie szydercy są przy mnie? Czy moje oko nie czuwa przez ich zniewagi?

3 Promete agora, e dá-me um fiador para contigo: quem há que me dê a mão?

Złóż więc zastaw za mnie u siebie. Któż jest ten, który za mnie poręczy?

4 Porque aos seus corações encobriste o entendimento, pelo que não os exaltarás.

Ich serce bowiem ukryłeś przed zrozumieniem, dlatego [ich] nie wywyższysz.

5 O que lisongeando fala aos amigos também os olhos de seus filhos desfalecerão.

Kto pochlebia przyjaciołom, tego dzieciom zgasną oczy.

6 Porém a mim me pôs por um provérbio dos povos, de modo que já sou uma abominação perante o rosto de cada um.

Uczynił mnie tematem przysłowia wśród ludzi i pośmiewiskiem przed nimi.

7 Pelo que já se escureceram de mágoa os meus olhos, e já todos os meus membros são como a sombra:

Moje oko zaćmiło się od smutku, a wszystkie moje członki są jak cień.

8 Os retos pasmarão disto, e o inocente se levantará contra o hipócrita.

Prawi zdumieją się nad tym, a niewinny powstanie przeciwko obłudnikowi.

9 E o justo seguirá o seu caminho firmemente, e o puro de mãos irá crescendo em força.

Sprawiedliwy będzie trwał przy swojej drodze, a kto ma czyste ręce, nabierze siły.

10 Mas, na verdade, tornai todos vós, e vinde cá; porque sábio nenhum acho entre vós.

Lecz wy wszyscy zawróćcie i przyjdźcie; bo mądrego wśród was nie znajduję.

11 Os meus dias passam, os meus propósitos se quebraram, os pensamentos do meu coração.

Moje dni przeminęły, rozwiały się moje zamiary, myśli mego serca.

12 Trocaram o dia em noite; a luz está perto do fim, por causa das trevas.

Noc zamieniają w dzień, światłość skraca się z powodu ciemności.

13 Se eu esperar, a sepultura será a minha casa; nas trevas estenderei a minha cama. (Sheol h7585)

Gdybym czegoś oczekiwał, grób [będzie] moim domem, w ciemności rozłożyłem swoje posłanie. (Sheol h7585)

14 Á corrupção clamo: Tu és meu pai; e aos bichos: Vós sois minha mãe e minha irmã.

Powiedziałem do zniszczenia: Jesteś moim ojcem, a robactwu: Moja matko i moja siostro.

15 Onde pois estaria agora a minha esperança? enquanto à minha esperança, quem a poderá ver

Gdzie jest więc teraz moja nadzieja? Kto zobaczy moją nadzieję?

16 As barras da sepultura descerão quando juntamente no pó haverá descanço. (Sheol h7585)

Zstąpią do zasuw grobu, gdy razem odpoczniemy w prochu. (Sheol h7585)