Jó 13

1 Eis que tudo isto viram os meus olhos, e os meus ouvidos o ouviram e entenderam.

Oto moje oko widziało [to] wszystko, moje ucho słyszało i zrozumiało.

2 Como vós o sabeis, o sei eu também; não vos sou inferior.

Co wiecie wy, ja także wiem, nie jestem od was gorszy.

3 Mas eu falarei ao Todo-poderoso, e quero defender-me para com Deus.

Dlatego chciałbym mówić z Wszechmocnym i pragnę prawować się z Bogiem.

4 Vós porém sois inventores de mentiras, e vós todos médicos que não valem nada.

Wy bowiem jesteście sprawcami kłamstwa, wszyscy jesteście marnymi lekarzami.

5 Oxalá vos calasseis de todo! que isso seria a vossa sabedoria.

Obyście raczej zamilkli, a uznano by wam to za mądrość.

6 Ouvi agora a minha defesa, e escutai os argumentos dos meus lábios.

Słuchajcie teraz mojego rozumowania, zważajcie na obronę moich warg.

7 Porventura por Deus falareis perversidade? e por ele falareis engano?

Czy w obronie Boga będziecie mówić przewrotnie? Czy za niego będziecie mówić kłamliwie?

8 Ou fareis aceitação da sua pessoa? ou contendereis por Deus?

Czy macie wzgląd na jego osobę? Czy chcecie spierać się po stronie Boga?

9 Ser-vos-ia bom, se ele vos esquadrinhasse? ou zombareis dele, como se zomba de algum homem?

Czy byłoby dobrze, gdyby was doświadczył? Czy chcecie go oszukać, jak się oszukuje człowieka?

10 Certamente vos repreenderá, se em oculto fizerdes aceitação de pessoas.

Na pewno będzie was karać, jeśli w ukryciu będziecie stronniczy.

11 Porventura não vos espantará a sua alteza? e não cairá sobre vós o seu temor?

Czy jego majestat was nie przeraża? Czy jego groza na was nie padnie?

12 As vossas memórias são como a cinza: as vossas alturas como alturas de lodo.

Wasza pamięć jest jak popiół, a wasze ciała jak ciała z gliny.

13 Calai-vos perante mim, e falarei eu, e que fique aliviado algum tanto.

Milczcie, zostawcie mnie, abym przemówił, a niech przyjdzie na mnie, co chce.

14 Por que razão tomo eu a minha carne com os meus dentes, e ponho a minha vida na minha mão?

Czemu mam szarpać swoje ciało zębami i kłaść swoje życie w swoje ręce?

15 Ainda que me matasse, nele esperarei; contudo os meus caminhos defenderei diante dele.

Oto choćby mnie zabił, jeszcze będę [mu] ufać. Moich dróg będę jednak przed nim bronić.

16 Também ele será a salvação minha: porém o hipócrita não virá perante o seu rosto

On sam będzie moim zbawieniem, bo żaden obłudnik nie przyjdzie przed jego oblicze.

17 Ouvi com atenção as minhas razões, e com os vossos ouvidos a minha declaração.

Słuchajcie uważnie mojej mowy, niech wasze uszy przyjmą moją wypowiedź.

18 Eis que já tenho ordenado a minha causa, e sei que serei achado justo.

Oto teraz jestem gotowy na sąd i wiem, że zostanę usprawiedliwiony.

19 Quem é o que contenderá comigo? se eu agora me calasse, daria o espírito.

Któż będzie się spierał ze mną? Jeśli bowiem zamilknę, to umrę.

20 Duas coisas somente não faças para comigo; então me não esconderei do teu rosto:

Tylko dwóch rzeczy mi nie czyń, a nie będę się krył przed tobą.

21 Desvia a tua mão para longe, de sobre mim, e não me espante o teu terror.

Oddal swoją rękę ode mnie i niech twoja groza mnie nie przeraża.

22 Chama, pois, e eu responderei; ou eu falarei, e tu responde-me.

Potem zawołaj mnie, a ja ci odpowiem, albo ja przemówię, a [ty] mi odpowiedz.

23 Quantas culpas e pecados tenho eu? notifica-me a minha transgressão e o meu pecado.

Ile mam nieprawości i grzechów? Daj mi poznać moje przestępstwo i grzech.

24 Porque escondes o teu rosto, e me tens por teu inimigo?

Czemu zakrywasz swoje oblicze i uważasz mnie za swego wroga?

25 Porventura quebrantarás a folha arrebatada do vento? e perseguirás o restolho seco?

Czy skruszysz liść miotany [wiatrem]? Czy będziesz gonić suche źdźbło?

26 Porque escreves contra mim amarguras e me fazes herdar as culpas da minha mocidade?

Piszesz bowiem przeciwko mnie gorzkie rzeczy, każesz mi dziedziczyć nieprawości mojej młodości;

27 Também pões no tronco os meus pés, e observas todos os meus caminhos, e marcas as solas dos meus pés.

Zakułeś moje nogi w dyby, śledzisz wszystkie moje ścieżki i zaznaczasz ślady moich stóp.

28 Envelhecendo-se entretanto ele com a podridão, e como o vestido, ao qual roi a traça.

Niszczeję jak próchno, jak szata, którą zepsują mole.